การวิเคราะห์อิทธิพลของระดับคะแนนความถนัดทางภาษาจีน (Pat 7.4) ที่มีต่อผลสัมฤทธิ์ทางการเรียนระดับอุดมศึกษาของนักศึกษาสาขาวิชาภาษาจีน มหาวิทยาลัยราชภัฏรำไพพรรณี
Article Sidebar
Main Article Content
บทคัดย่อ
การวิเคราะห์อิทธิพลของระดับคะแนนความถนัดทางภาษาจีน (Pat 7.4) ที่มีต่อผลสัมฤทธิ์ทางการเรียนระดับอุดมศึกษาของนักศึกษาสาขาวิชาภาษาจีน มหาวิทยาลัยราชภัฏรำไพพรรณีครั้งนี้มีวัตถุประสงค์ดังนี้ 1) เพื่อศึกษาระดับคะแนนความถนัดทางการเรียนของนักศึกษาสาขาวิชาภาษาจีน มหาวิทยาลัยราชภัฏรำไพพรรณี 2) เพื่อศึกษาความสัมพันธ์ของระดับคะแนนความถนัดทางภาษาจีน และคะแนนผลสัมฤทธิ์ทางการเรียนระดับอุดมศึกษาของนักศึกษาสาขาวิชาภาษาจีน มหาวิทยาลัยราชภัฏรำไพพรรณี 3) เพื่อสร้างสมการพยากรณ์ผลสัมฤทธิ์ทางการเรียนระดับอุดมศึกษาของนักศึกษาสาขาวิชาภาษาจีน มหาวิทยาลัยราชภัฏรำไพพรรณี
การศึกษาวิจัยครั้งนี้กลุ่มประชากร คือ นักศึกษาสาขาวิชาภาษาจีน คณะมนุษยศาสตร์และสังคมศาสตร์ มหาวิทยาลัยราชภัฏรำไพพรรณี จำนวน 162 คน กลุ่มตัวอย่างคือ นักศึกษาชั้นปีที่ 2 – 4 ภาคการศึกษาที่ 1 ปีการศึกษา 2562 จำนวน 92 คน ผลการศึกษาวิจัยพบว่า 1) ระดับคะแนนความถนัดทางภาษาจีนของนักศึกษาสาขาวิชาภาษาจีน มหาวิทยาลัยราชภัฏรำไพพรรณี มีคะแนนเฉลี่ย ( ) 101.43 จากคะแนนเต็ม 300 มีค่า S.D เท่ากับ 33.462 อยู่ในเกณฑ์มาตรฐานของการสอบวัดความถนัดทางภาษาจีนของประเทศ 2) ความสัมพันธ์ของระดับคะแนนความถนัดทางภาษาจีน และผลสัมฤทธิ์ทางการเรียนระดับอุดมศึกษาของนักศึกษาสาขาวิชาภาษาจีนที่เป็นกลุ่มตัวอย่างมีความสัมพันธ์กันในระดับปานกลาง (r= .41) โดยผลสัมฤทธิ์ทางการเรียนของกลุ่มตัวอย่างคือ 2.96 และผลการสอบความถนัดทางภาษาจีนมีค่าเฉลี่ยที่ 101.43 คะแนน 3) กำลังสองของค่าสหพันธ์ (R2) มีค่าเท่ากับ .17 แสดงว่าสัมประสิทธิ์การทำนายผลสัมฤทธิ์ทางการเรียนระดับอุดมศึกษาของนักศึกษาสาขาวิชาภาษาจีนมหาวิทยาลัยราชภัฏรำไพพรรณีได้ร้อยละ 17 (R2 = .17) สามารถเขียนสมการพยากรณ์ผลสัมฤทธิ์ทางการเรียนระดับอุดมศึกษาจากอิทธิพลของความถนัดทางภาษาจีนของนักศึกษาสาขาวิชาภาษาจีน มหาวิทยาลัยราชภัฏรำไพพรรณี ในรูปคะแนนดิบคือ = 31.03+23.76X ปรับสมการให้อยู่ในรูปคะแนนมาตรฐานได้เป็น Zy = .41Zx ผลวิจัยเป็นไปตามสมมติฐานของการวิจัยว่า ถ้านักศึกษามีผลการสอบความถนัดทางภาษาจีนสูง ผลสัมฤทธิ์ทางการเรียนภาษาจีนในระดับอุดมศึกษาจะสูงตามด้วย
Article Details
This work is licensed under a Creative Commons Attribution-NonCommercial-NoDerivatives 4.0 International License.
** ข้อความ ข้อคิดเห็น หรือข้อค้นพบ ในวารสารสหวิทยาการสังคมศาสตร์และการสื่อสารเป็นของผู้เขียน ซึ่งจะต้องรับผิดชอบต่อผลทางกฎหมายใด ๆ ที่อาจเกิดขึ้นจากบทความและงานวิจัยนั้น ๆ โดยมิใช่ความรับผิดชอบของคณะนิเทศศาสตร์ มหาวิทยาลัยราชภัฏรำไพพรรณี **
References
กระทรวงศึกษาธิการ. (2551). หลักสูตรการศึกษาขั้นพื้นฐานปีพุทธศักราช 2551, กรุงเทพมหานคร.
ขนิษฐา พิมานมาศสุริยา. (2017). ศึกษาความสอดคล้องระหว่างแบบเรียนของระดับชั้นมัธยมศึกษาตอนปลายและข้อสอบวัดความถนัดทางภาษาจีน (PAT 7.4) ในด้านไวยากรณ์. วารสารปัญญาภวิวัฒน์, 9(1), 188 -189.
คณะอักษรศาสตร์ มหาวิทยาลัยจุฬาลงกรณ์มหาวิทยาลัย. (2562). โครงการรับนักเรียนจากโรงเรียนสาธิตจุฬาลงกรณ์มหาวิทยาลัย ฝ่ายมัธยม, 1-2.
คณะมนุษยศาสตร์ สาขาวิชาการจัดการท่องเที่ยวเชิงบูรณาการ มหาวิทยาลัยเกษตรศาสตร์. (2562).โครงการเมล็ดพันธุ์สู่ศาสตร์แห่งแผ่นดิน, 8-9.
จุฬาลงกรณ์มหาวิทยาลัย. (2562). องค์ประกอบ ค่าน้ำหนักร้อยละ และเกณฑ์คะแนนขั้นต่ำในการรับสมัครคัดเลือกนักเรียนเข้าศึกษา. กรุงเทพฯ. จุฬาลงกรณ์มหาวิทยาลัย.
มหาวิทยาลัยเกษตรศาสตร์. (2562). โครงการเมล็ดพันธุ์สู่ศาสตร์แห่งแผ่นดิน. กรุงเทพมหานครมหาวิทยาลัยเกษตรศาสตร์.
พจนมาน เตียวัฒนรัฐติกาล. (2563). การศึกษาความสัมพันธ์ระหว่างผลสัมฤทธิ์ทางการเรียนและระบบการคัดเลือกนักสึกษาระดับปริญญาตรี. วารสารวิชาการศรีปทุม ชลบุรี, 16(3), 112-132.
ฤทัยรัตน์ เวียงจันดา. (2018). ภาษาที่สามกับการศึกษาไทย 4.0. การประชุมวิชาการเสนอผลงานวิจัยระดับชาติ “GRADUATE SCHOOL CONFERENCE 2018”.
ปฏิภาณ กิตตินันทวัฒน์. (2558). ความพึงพอใจของนักศึกษาที่มีต่อการเรียนการสอนรายวิชาภาษาจีนเพื่อการสื่อสาร1 และแนวทางการพัฒนา. มหาวิทยาลัยราชภัฏรำไพพรรณี, 25.
สำนักงานเลขาธิการสภาการศึกษา. (2559). รายงานการวิจัยเพื่อพัฒนาการเรียนการสอนภาษาจีนในประเทศไทยสังเคราะห์ภาพรวม. กรุงเทพมหานค. พริกหวานกราฟิค.
สถาบันทดสอบการศึกษาแห่งชาติ. (2559). รายงานการประเมินผลการดำเนินงานประจำปีงบประมาณ 2559,รอบ 1 ปี (ตุลาคม 2558 – กันยายน 2559), 38.
__________________________ . (2559).รายงานการประเมินผลการดำเนินงานประจำปีงบประมาณ, 2559รอบ 1 ปี (ตุลาคม 2558 – กันยายน 2559), I-IV.
สถาบันทดสอบการศึกษาแห่งชาติ. (2560). รายงานการประเมินผลการดำเนินงานประจำปีงบประมาณ 2560, รอบ 1 ปี (ตุลาคม 2559 – กันยายน 2560), 52-53.
สถาบันทดสอบการศึกษาแห่งชาติ. (2562). รายงานการประเมินผลการดำเนินงานประจำปีงบประมาณ 2562, รอบ 6 เดือน (ตุลาคม 2561 – มีนาคม 2562), 47.
สุทธิวรรณ พีรศักดิ์โสภณ และ เกีรยรติยศ กุลเดชชัยชาญ. (2560). การเปรียบเทียบผลสัมฤทธิ์ทางการเรียนของนิสิตปริญญาตรีชั้นปีที่ 1 มหาวิทยาลัยศรีนครินทรวิโรฒที่เข้าศึกษาต่อด้วยวิธีรับตรงและวิธีระบบรับกลางปีการศึกษา 2558. วารสารศรีนครินวิโรฒวิจัยและพัฒนา (สาขามนุษยศาสตร์และ สังคมศาสตร์), 9(18), 220-229.
หลักสูตรศิลปศาสตรบัณฑิต สาขาวิชาภาษาจีน มหาวิทยาลัยราชภัฏรำไพพรรณี. (2561). รายงานผลการ ประกันคุณภาพการศึกษา (SAR) 2561: ระบบและกลไกการรับนักศึกษาสาขาวิชาภาษาจีน
คณะมนุษยศาสตร์และสังคมศาสตร์ มหาวิทยาลัยราชภัฏรำไพพรรณี.
David Katz and Robert L.Kahn. (1966). The Social Psychology of Organizations. New York : wiley,
Pearson, David P. and Johnson, Dale D. (1978). Teaching Reading Comprehension. New York:
Holt, Rinehart &Winston.
Wang jin Bo. (2555). แนวข้อสอบ (PAT 7.4) ความถนัดทางภาษาต่างประเทศที่ 2 ภาษาจีน. กรุงเทพมหานคร: เพิ่มทรัพย์การพิมพ์.
Xiaohui Guo. (2561). การจัดการความร่วมมือทางการศึกษาระหว่างรัฐบาลไทยกับรัฐบาลจีน.วารสารรังสิตบัณฑิตศึกษาในกลุ่มธุรกิจและสังคมศาสตร์, 4(2), 287-288.
พจนานุกรมแปล ไทย-ไทย ฉบับราชบัณฑิตยสถาน. (2563).ความหมายของคำว่า “อิทธฺพล. [ออนไลน์]. เข้าถึงได้จาก: https://dictionary.sanook.com/search/dict-th-th-royal-institute/%E0%B8%
AD%E0%B8%B4%E0%B8%97%E0%B8%98%E0%B8%B4%E0%B8%9E%E0%B8%A5 (วันที่สืบค้น : 29 สิงหาคม 2563).