ผลของการจัดการเรียนรู้วิชาศิลปะ(ทัศนศิลป์) ตามแนวคิดพหุศิลปศึกษาเชิงแบบแผน (DBAE) ที่มีต่อผลสัมฤทธิ์ทางการเรียนศิลปะของนักเรียนชั้นประถมศึกษาปีที่ 4

บทคัดย่อ

การวิจัยนี้มีวัตถุประสงค์เพื่อศึกษาผลของการจัดการเรียนรู้วิชาศิลปะ(ทัศนศิลป์) ตามแนวคิดพหุศิลปศึกษาเชิงแบบแผน (DBAE) ที่มีต่อผลสัมฤทธิ์ทางการเรียนของนักเรียนชั้นประถมศึกษาปีที่ 4 โดยใช้รูปแบบการวิจัยเชิงทดลองแบบ Single Group Pretest – Posttest Design โดยเลือกแบบเจาะจง ได้แก่ นักเรียนระดับชั้นประถมศึกษาปีที่  4 โรงเรียนสาธิตมหาวิทยาลัยศิลปากร (ปฐมวัยและประถมศึกษา)จำนวน 74 คน เครื่องมือที่ใช้ในการวิจัย  ประกอบด้วย 1. แผนการจัดการเรียนรู้ศิลปะ (ทัศนศิลป์) ตามแนวคิดพหุศิลปศึกษาเชิงแบบแผน (DBAE) จำนวน 12 แผน รวม 80 ชั่วโมง 2.แบบทดสอบวัดผลสัมฤทธิ์ทางการเรียน 3.แบบประเมินผลงานศิลปะ 4. แบบสังเกตพฤติกรรมกระบวนการเรียนรู้ และ 5.  แบบประเมินความพึงพอใจของผู้เรียน วิเคราะห์ข้อมูล โดยการหาค่าความถี่ ค่าร้อยละ คะแนนเฉลี่ย () ค่าส่วนเบี่ยงเบนมาตรฐาน (S.D.) และการทดสอบค่าที (t - test) ผลการวิจัยพบว่า 1) ผู้เรียนมีผลสัมฤทธิ์ทางการเรียนสูงขึ้นหลังจากที่เรียนวิชาศิลปะ(ทัศนศิลป์) ตามแนวคิดพหุศิลปศึกษาเชิงแบบแผน (DBAE) อย่างมีนัยสำคัญทางสถิติที่ระดับ .05 2) ค่าเฉลี่ยของคะแนนผลงานศิลปะสูงขึ้นหลังจากการเรียนวิชาศิลปะ(ทัศนศิลป์) ตามแนวคิดพหุศิลปศึกษาเชิงแบบแผน (DBAE) 3) ผู้เรียนปรากฏพฤติกรรมกระบวนการเรียนรู้ในภาพรวม พบว่า พฤติกรรมผู้เรียนขณะปฏิบัติกิจกรรมการเรียนการสอนที่มีความถี่มากที่สุด ได้แก่ผู้เรียนเก็บทำความสะอาด รักษาอุปกรณ์การเรียน (ร้อยละ 91.89) ส่วนพฤติกรรมที่มีความถี่น้อยที่สุด ได้แก่ ผู้เรียนมีการซักถามเชิงเปรียบเทียบกันภายในกลุ่มเพื่อหาแนวคิดใหม่ (ร้อยละ 83.07) และ 4) ความพึงพอใจของผู้เรียนที่มีต่อการจัดการเรียนการสอนศิลปะ(ทัศนศิลป์) ตามแนวคิดพหุศิลปศึกษาเชิงแบบแผน (DBAE) พบว่า โดยภาพรวมมีความพึงพอใจอยู่ในระดับมาก  ( = 2.57)