Content Marketing Guidelines for Luxury Brand Bags
Keywords:
Communication Guidelines, Content Marketing, Luxury Brand Bags, Mixed Method ResearchAbstract
The purposes of this research are 1) to analyze the environment of the luxury brand business.
Types of luxury brand handbags in Thailand 2) To analyze exploratory elements of content marketing communications for luxury brand products. Luxury bag types the sample group used in the research was 500 people who were 15 years of age or older and had experience of reading the article last no more than 14 days. The instrument used in this research was a closed-ended form questionnaire. For data analysis, it is divided into 2 parts: Part 1, analysis of the external environment of the business, and Part 2, data analysis of exploratory elements. Using the method of extracting exploratory factors (Exploratory Factor Analysis) and rotating the component axes using Orthogonal Rotation using the Varimax method, the results of the analysis were able to classify a total of 6 elements. As for the research results, the study found that the government sector has campaigns to promote understanding of advertising communications and the right to freedom of information dissemination. When analyzing exploratory elements from the sample, it was found that the majority were female, aged from 20 years - no more than 30 years, with bachelor's degree education. Engage in personal business and trading. Have an average income from 50,000 baht - no more than 100,000 baht. Read content articles for luxury brand products. Luxury bag category: 1 – 3 articles per week the source of most of the content-oriented articles comes from Facebook and has been established as a "CON-ART" guideline, defining: Content communication is like creating a valuable work of art. To be useful in elevating the presentation of marketing content within the context of luxury brand products such as luxury bags and service areas by communicating marketing content in accordance with the interests of readers until it creates an impression that can be remembered. product brand and can be tracked in the product or product brand.
References
กัลยา วานิชย์บัญชา. (2552). สถิติสำหรับงานวิจัย (พิมพ์ครั้งที่ 4). กรุงเทพฯ: ภาควิชาสถิติ
เกริดา โคตรชารี และวิฏราธร จิรประวัติ. (2556). ปัจจัยนำของการรับรู้ความเสี่ยงและพฤติกรรมการซื้อสินค้าออนไลน์ของผู้บริโภคเจเนอเรชั่นเอ็กซ์และเจเนอเรชั่นวาย. วารสารการประชาสัมพันธ์และการโฆษณา, 6(2), 39–56.
ฉัตรศิริ ปิยะพิมลสิทธิ์. (2548). การใช้ SPSS เพื่อการวิเคราะห์ข้อมูล. กรุงเทพฯ: มหาวิทยาลัยเกษตรศาสตร์.
ณัฎฐณิชา เพชรแก้ว และปริณทิพย์ ภูขะโร. (2563). ปัจจัยที่ส่งผลให้ร้านอาหารเกาหลีในจังหวัด ภูเก็ต ประสบความสำเร็จ. วารสารวิเทศศึกษา มหาวิทยาลัยสงขลานครินทร์, 11(1), 157- 171.
ณัฐพัชญ์ วงษ์เหรียญทอง. (2557). Content Marketing เล่าให้คลิก พลิกแบรนด์ให้ดัง. กรุงเทพฯ: เนชั่นอินเตอร์เนชั่นแนล เอ็ดดูเทนเมนท์.
บุญชม ศรีสะอาด. (2553). การวิจัยเบื้องต้น (พิมพ์ครั้งที่ 8). กรุงเทพฯ: สุวีริยาสาส์น.
บุญธรรม กิจปรีดาบริสุทธ์. (2551). ระเบียบวิธีการวิจัยทางสังคมศาสตร์ (พิมพ์ครั้งที่ 10). กรุงเทพฯ: จามจุรีโปรดักท์
ประกฤติยา ทักษิโณ (2558). สถิติขั้นสูงเพื่อการวิจัย: การวิเคราะห์องค์ประกอบ (Factor Analysis). คณะศึกษาศาสตร์ : มหาวิทยาลัยขอนแก่น.
ปรียานุช อภิบุณโยภาส. (2559). การวิเคราะห์องค์ประกอบเชิงสํารวจในการวิจัยองค์การ. วารสารสารจัดการสมัยใหม่, 13(2), 38-39.
ประสพชัย พสุนนท์. (2558). การวิเคราะห์องค์ประกอบเชิงสํารวจขวัญและกําลังใจในการปฏิบัติงานของบุคลากรมหาวิทยาลัยในกำกับของรัฐในจังหวัดกรุงเทพมหานคร. วารสารมนุษยศาสตร์สังคมศาสตร์ และศิลปะ มหาวิทยาลัยศิลปากร, 10(3), 13-15.
เยาวภา ปฐมศิริกุล. (2554). แบบจําลองปัจจัยความสำเร็จการจัดการธุรกิจบริการสุขภาพของโรงพยาบาลเอกชนในประเทศไทย. วารสารบริหารธุรกิจ มหาวิทยาลัยอีสเทิร์นเอเซีย, 34(130), 14-35.
วราภรณ์ ฉัตราติชาต. (2557). บทบาทของความคิดสร้างสรรค์ในกิจกรรมพิเศษ เพื่อการสื่อสารแบรนด์. วารสารวิชาการมนุษยศาสตร์และสังคมศาสตร์, 22(39), 75-98.
แววดาว พรมแสน. (2554). การวิจัยเชิงคุณภาพและการวิจัยเชิงปริมาณ. วารสาร มทร. อีสาน, 4(1), 96-102.
ศิริชัย กาญจนวาสี. (2548). ทฤษฎีการประเมิน. กรุงเทพ: จุฬาลงกรณ์มหาวิทยาลัย.
ศศิมา สุขสว่าง. (2562). การระดมความคิด (Brainstorm) เทคนิคความคิดสร้างสรรค์และพัฒนานวัตกรรม. ค้นเมื่อ 5 มิถุนายน 2565 จาก https://www.sasimasuk.com/15842591/เทคนิคความคิดสร้างสรรค์และนวัตกรรม
เสกสรร รอดกสิกรรม. (2558). การสร้างความยั่งยืนด้วยการใช้เนื้อหาเชิงการตลาด (Content Marketing) เพื่อสร้างความได้เปรียบเชิง การแข่งขันทางธุรกิจผ่านสื่อสังคมออนไลน์. วิทยานิพนธ์ปริญญาวิทยาศาสตรมหาบัณฑิต (ระบบสารสนเทศเพื่อการจัดการ) สาขาวิชาระบบสารสนเทศเพื่อการจัดการ คณะพาณิชยศาสตร์และการบัญชี มหาวิทยาลัยธรรมศาสตร์.
สุมารี เล็กประยูร. (2555). ความนิยมตราสินค้าหรูในตลาดเอเชีย. วารสารนักบริหาร, 32(2), 84-93.
อารยา องค์เอี่ยม และพงศ์ธารา วิจิตเวชไพศาล. (2561). การตรวจสอบคุณภาพเครื่องมือ. วิสัญญี สาร, 44(1), 36–42.
อนุสรา เรืองโรจน์ และ อริสสา สะอาดนัก. (2563). อิทธิพลของการทำตลาดเชิงเนื้อหาที่ส่งผลต่อการตัดสินใจให้ผู้บริโภคใช้บริการแอปพลิเคชัน Viu. วารสารวิชาการมนุษย์และสังคม มหาวิทยาลัยราชภัฏศรีสะเกษ, 4(2), 150-263.
อาทิตย์ แฮมเมอรี่. (2552). การใช้กิจกรรมตามแนวคิดโปรแกรมภาษาประสาทสัมผัสเพื่อส่งเสริม ความรู้ด้านคําศัพท์ภาษาอังกฤษ ความคงทนในการจําและทัศนคติเชิงบวกของผู้เรียน. วิทยานิพนธ์ ศึกษาศาสตรมหาบัณฑิต สาขาการสอนภาษาอังกฤษ บัณฑิตวิทยาลัย มหาวิทยาลัยเชียงใหม่.
อภิเชฐ กำภู ณ อยุธยา. (2560). มายาคติโฆษณาแบรนด์หรู. วิทยานิพนธ์ปริญญาปรัชญาดุษฎีบัณฑิต สาขาวิชาสื่อสารมวลชน คณะวารสารศาสตร์และสื่อสารมวลชน มหาวิทยาลัยธรรมศาสตร์.
อรรถไกร พันธุ์ภักดี. (2559). การเปรียบเทียบผลการใช้สถิติวิเคราะห์ข้อมูลเพื่อตรวจสอบความตรงเชิงโครงสร้างของแบบวัดทุนทางสังคมระหว่างการวิเคราะห์องค์ประกอบเชิงสํารวจกับการวิเคราะห์องค์ประกอบเชิงยืนยัน. วารสารบริหารธุรกิจ เศรษฐศาสตร์และการสื่อสาร,11(2), 48-59.
อภิชัจ พุกสวัสดิ์. (2556). การประชาสัมพันธ์เพื่อการสร้างภาพลักษณ์. กรุงเทพมหานคร : จุฬาลงกรณ์มหาวิทยาลัย.
Aguilar, F. J. (1967). Scanning the business environment. New York: Macmillan.
Bollen, K.A. (1989). Structural Equations with Latent Variables. Hoboken: John Wiley & Sons.
Budiman, I., Tarigan, U., Mardhatillah, A., Sembiring, A. C., & Teddy, W. (2018). Developing business strategies using SWOT analysis in acolor crackers industry. Journal of Physics: Conference Series.1-7, 1007(1), 12-23.
Burns, R. (1990). Introduction to Research Methods. Melbourne: Longman Chesire.
Dhennequin, L. (2022). Resources and Production: from excellence in core expertise to responsibility across the entire supply chain. LUXURY OUTLOOK 2022, 22(1), 4-22.
Kapferer, J. N., & Bastien, V. (2009). The challenges of luxury branding. The Luxury Strategy: Break the Rules of Marketing to Build Luxury Brands, 1(1), 473-489.
Kim, J. O., & Mueller, C. W. (1978). Factor Analysis: Statistical Methods and Practical Issues. Beverly Hills, CA: Sage.
Porter, M. E. (1990). The Competitive Advantage of Nations. Boston: Harvard Business School Press.
Scott, J. (2006). Documentary Research. London: Sage.
Wiersma, W. (1991). Research methods in education: An introduction. 5th ed. Boston: Allyn & Bacon.
Downloads
Published
How to Cite
Issue
Section
License
Copyright (c) 2024 Journal of Accountancy and Management
This work is licensed under a Creative Commons Attribution-NonCommercial-NoDerivatives 4.0 International License.
บทความที่ได้รับการตีพิมพ์เป็นลิขสิทธิ์ของวารสารการบัญชีและการจัดการ
ข้อความที่ปรากฏในบทความแต่ละเรื่องในวารสารวิชาการเล่มนี้เป็นความคิดเห็นส่วนตัวของผู้เขียนแต่ละท่านไม่เกี่ยวข้องกับมหาวิทยาลัยมหาสารคาม และคณาจารย์ท่านอื่นๆในมหาวิทยาลัยฯ แต่อย่างใด ความรับผิดชอบองค์ประกอบทั้งหมดของบทความแต่ละเรื่องเป็นของผู้เขียนแต่ละท่าน หากมีความผิดพลาดใดๆ ผู้เขียนแต่ละท่านจะรับผิดชอบบทความของตนเองแต่ผู้เดียว
