การศึกษาเปรียบเทียบสุนทรียภาพของภาพเขียนหมึกดำรูปทิวทัศน์ : กรณีศึกษาจากลัทธิเต๋าและนิกายเซนของจีนและญี่ปุ่น

บทคัดย่อ

การศึกษาครั้งนี้มีวัตถุประสงค์เพื่อศึกษาเปรียบเทียบสุนทรียภาพในผลงานจิตรกรรมทิวทัศน์ (Landscapes) ด้วยหมึกดำจากลัทธิเต๋าและนิกายเซนของจีนและญี่ปุ่น โดยมุ่งเน้นศึกษาวิเคราะห์ และเปรียบเทียบด้านสุนทรียภาพและวิธีการสร้างสรรค์ผลงานจิตรกรรม โดยมีขอบเขตการศึกษา และวิเคราะห์ในประเด็นความสอดคล้องระหว่างปรัชญาความเชื่อกับรูปแบบการแสดงออก ทางศิลปะ ผลจากการศึกษาพบว่า ภาพวาดและปรัชญาศิลปะเป็นเรื่องเดียวกันกับปรัชญาชีวิต จิตรกรสร้างภาพวาดให้เป็นจินตนาการที่ไม่ต้องการคำอธิบายดังคำกล่าวว่า เต๋า ที่แท้จริงไม่อาจ อธิบายเป็นคำพูดหรือมองเห็นเป็นตัวตนได้ จิตรกรจึงเขียนภาพทิวทัศน์ที่มีลักษณะสำคัญ กล่าวคือ ภาพทิวทัศน์ไม่มีการกำหนดระดับตาและมุมมองที่แน่นอน และพบว่ามีการใช้ช่อง ว่างเป็นแบบเปิด สายหมอกที่เชื่อมต่อกัน ระหว่างยอดเขาและพุ่มไม้เป็นวิธีการที่จิตรกรจะ สื่อความคิดเรื่องพลังธรรมชาติและความมีชีวิตที่แทรกอยู่ในสรรพสิ่ง และภาพบรรยากาศ ความว่างเปล่ากลายเป็นสิ่งสำคัญที่จิตรกรแสวงหา ในขณะที่ภาพวาดของเซนเน้นการแสดงออก อย่างฉับพลัน ปล่อยให้พื้นที่ว่างทำงานในฐานะสื่อแห่งปรัชญา ภาพวาดจากทั้งสองปรัชญา จึงสามารถสะท้อนถึงความมีชีวิตของวิญญาณในผลงานจิตรกรรมและสื่อสารนั้นมายังผู้ชม ด้วยพลังอำนาจในการปลุกเร้าความรู้สึกร่วมเป็นหนึ่งเดียวกับจิตรกรผู้วาด ด้วยวิธีการที่แตกต่างกัน ในแง่นี้ศิลปะภาพวาดคือสิ่งที่สะท้อนให้เห็นถึง “สัจธรรม”