ปัจจัยการมีส่วนร่วมของประชาชนที่ส่งผลต่อการพัฒนาท้องถิ่น ตำบลหนองคันทรง อำเภอเมือง จังหวัดตราด
Article Sidebar
Main Article Content
บทคัดย่อ
บทความนี้มีวัตถุประสงค์เพื่อ 1) ศึกษาความคิดเห็นการมีส่วนร่วมของประชาชนและการพัฒนาท้องถิ่น ต.หนองคันทรง อ.เมือง จ.ตราด 2) ศึกษาปัจจัยการมีส่วนร่วมของประชาชนที่ส่งผลต่อการพัฒนาท้องถิ่น ต.หนองคันทรง อ.เมือง จ.ตราด เป็นการวิจัยเชิงปริมาณ แนวคิดการมีส่วนร่วมของประชาชนของ Cohen & Uphoff (1980) และแนวคิดการพัฒนาท้องถิ่นของ นัชชา ทิพเนตร (2565) กลุ่มตัวอย่างคือ ประชาชน ต.หนองคันทรง อ.เมือง จ.ตราด กลุ่มตัวอย่าง จำนวน 400 ราย เครื่องมือ คือ แบบสอบถาม วิเคราะห์ข้อมูลโดยใช้ค่าความถี่ ค่าร้อยละ ค่าเฉลี่ย และส่วนเบี่ยงเบนมาตรฐาน การวิเคราะห์การถดถอย และใช้หลักการวิเคราะห์การถดถอยพหุคูณ ที่ระดับนัยสำคัญทางสถิติที่ 0.05 ผลการวิจัย พบว่า 1) ความคิดเห็นด้านปัจจัยการมีส่วนร่วมของประชาชน โดยภาพรวม อยู่ในระดับมาก ทุกด้านอยู่ในระดับมาก ดังนี้ ด้านการมีส่วนร่วมในการรับผลประโยชน์ รองลงมาคือ ด้านการมีส่วนร่วมในการประเมินผล ด้านการมีส่วนร่วมในการดำเนินงาน และด้านการมีส่วนร่วมในการตัดสินใจ ตามลำดับ ความคิดเห็นด้านปัจจัยการพัฒนาท้องถิ่น โดยรวม อยู่ในระดับมาก ทุกด้านอยู่ในระดับมาก ดังนี้ ด้านระบบการศึกษา บำรุงศาสนา สืบสานวัฒนธรรมประเพณีและ ภูมิปัญญาท้องถิ่น รองลงมาคือ ด้านระบบโครงสร้างพื้นฐาน และด้านคุณภาพชีวิตของประชาชน และด้านเศรษฐกิจและการพัฒนาอาชีพประชาชน ตามลำดับ 2) ปัจจัยการมีส่วนร่วมของประชาชนส่งผลต่อการพัฒนาท้องถิ่นตำบลหนองคันทรง อ.เมือง จ.ตราด ได้แก่ ด้านการมีส่วนร่วมในการประเมินผล ด้านการมีส่วนร่วมในการรับผลประโยชน์ ด้านการมีส่วนร่วมในการตัดสินใจ และด้านการมีส่วนร่วมในการดำเนินงาน ตามลำดับ ทั้งนี้ ความแม่นยำที่ร้อยละ 84.7 องค์ความรู้ใหม่จากการวิจัย คือ “โมเดลการมีส่วนร่วมแบบลำดับเชิงปฏิบัติ” ซึ่งจัดลำดับความสำคัญของการมีส่วนร่วมของประชาชนที่ส่งผลต่อการพัฒนาท้องถิ่น เริ่มจาก การประเมินผล การรับผลประโยชน์ การตัดสินใจ การดำเนินงาน โดยเสนอว่าการเริ่มสร้างการมีส่วนร่วมจากปลายทาง จะช่วยกระตุ้นแรงจูงใจและความไว้วางใจได้มากกว่า
Article Details
อนุญาตภายใต้เงื่อนไข Creative Commons Attribution-NonCommercial-NoDerivatives 4.0 International License.
เอกสารอ้างอิง
กระทรวงมหาดไทย. (2561). ระเบียบกระทรวงมหาดไทยว่าด้วยการจัดทำแผนพัฒนาขององค์กรปกครองส่วนท้องถิ่น พ.ศ. 2548 และที่แก้ไขเพิ่มเติม (ฉบับที่ 3) พ.ศ. 2561. สืบค้นจาก https://www.dla.go.th/ upload/regulation/type2/2019/1/19566_1.pdf
จันทร์เพ็ญ เอี่ยมอำภา, ภมร ขันธะหัตถ์ และ ธนิศร ยืนยง. (2567). ทุนทางสังคมที่ส่งผลต่อการพัฒนาท้องถิ่นในจังหวัดสมุทรสาคร. วารสารวิทยาลัยนครราชสีมา สาขามนุษยศาสตร์และสังคมศาสตร์, 18(1), 112-127.
จิรัชยา เจียวก๊ก, มะสาลี อาลี และสุกัญญา แก้วดวงดี. (2563). การมีส่วนร่วมของประชาชนในเขตเทศบาลตำบลบางปู อำเภอยะหริ่ง จังหวัดปัตตานี. วารสารวิชาการวิทยบริการ มหาวิทยาลัยราชภัฏยะลา, 5(2), 105–119.
ธนาวุฒิ บุญญานุสนธิ์, ภมร ขันธะหัตถ์ และ ธนิศร ยืนยง. (2567). การมีส่วนร่วมของประชาชนและภาวะผู้นำการเปลี่ยนแปลงที่ส่งผลต่อการพัฒนาท้องถิ่นในจังหวัดชัยภูมิ. วารสารรัฐประศาสนศาสตร์, 21(1), 112–130.
ธีรภัทร์ ทองเพ็ง และ สุกิจ ชัยมุสิก. (2566). การมีส่วนร่วมของคณะกรรมการชุมชนในการพัฒนาท้องถิ่นตามหลักพละ 4 ในเขตอำเภอกระทุ่มแบน จังหวัดสมุทรสาคร. วารสารวิชาการและวิจัยมทร.พระนคร, 17(2), 85–97.
นพรัตน์ ชมภูธัญ, สราวุธ มูลทา และ สิรวิชญ์ สุปผล. (2563). แนวคิดของนักปราชญ์รัฐศาสตร์มุมมองประชาธิปไตย. วารสารสันติสุขปริทรรศน์,1(2), 21-34
นัชชา ทิพเนตร. (2565). การมีส่วนร่วมของประชาชนและรูปแบบการมีส่วนร่วมที่ส่งผลต่อการพัฒนาท้องถิ่นของเทศบาลตำบล จังหวัดนครราชสีมา. วารสารมหาจุฬานาครทรรศน์, 9(8), 395-413.
พระครูสุตวรธรรมกิจ และ พระครูปลัดนิเวช ชินวโร. (2565). ปัจจัยที่มีผลต่อการมีส่วนร่วมของประชาชนในการปกครองส่วนท้องถิ่นขององค์การ บริหารส่วนตำบลจอมพระ อำเภอจอมพระ จังหวัดสุรินทร์. วารสารภูมินิเวศพัฒนาอย่างยั่งยืน, 3(1), 9-17.
เมธี พิพัฒน์ธรรมคุณ. (2566). บทบาทผู้บริหารท้องถิ่นและการมีส่วนร่วมของประชาชนที่ส่งผลต่อการพัฒนาท้องถิ่น ในอำเภอขามทะเลสอ จังหวัดนครราชสีมา. วารสารมหาจุฬานาครทรรศน์, 12(1), 306-317.
วิภาวี ยศตันติ และ เฉลิมพร เย็นเยือก (2566). การมีส่วนร่วมของชุมชนในการป้องกันเชื้อไวรัสโคโรนา 2019 (Covid-19): กรณีศึกษาชุมชนบ้านเอื้ออาทรรังสิต คลอง 1. วารสารวิชาการสาธารณสุขชุมชน, 9(1), 34- 48.
สรัญพัทธ์ เอี๊ยวเจริญ (2565). การพัฒนาเมืองเพชรบุรีแบบร่วมมือกันตามแนวคิดภาคประชาสังคม. วารสาร รัฐศาสตร์และนโยบายสาธารณะ, 13(2), 112–130.
สาวิตรี กระทุ่มทอง. (2568). การมีส่วนร่วมของประชาชนและการพัฒนาท้องถิ่นขององค์การบริหารส่วนตำบลที่ส่งผลต่อคุณภาพชีวิตของประชาชนในจังหวัดชลบุรี. วารสารมหาจุฬานาครทรรศน์, 12(1), 298-307.
สำนักงานเลขาธิการสภาผู้แทนราษฎร. (2560). รัฐธรรมนูญแห่งราชอาณาจักรไทย พุทธศักราช 2560. สืบค้นจาก
https://cdc.parliament.go.th/draftconstitution2/ewt_dl_link.php?nid=1038
Arnstein, S. R. (1969). A Ladder of Citizen Participation. Journal of the American Institute of Planners, 35(4), 216–224.
Cochran, W. G. (1953). Sampling Techniques. New York: John Wiley & Sons.
Cohen, J. M., & Uphoff, N. T. (1980). Participation’s Place in Rural Development: Seeking Clarity through Specificity. World Development, 8, 213-235.
Cohen, J., & Uphoff, N. (1977). Rural Development Participation: Concept and Measures for Project Design Implementation and Evaluation. New York: Cornell University.
Pretty, J. (1995). Participatory Learning for Sustainable Agriculture. World report, 23(8), 1247-1263.
Yamane, T. (1967). Statistics, An Introductory Analysis. (2nd ed.). New York: Harper and Row.
