แนวทางการพัฒนาสมรรถนะด้านการเงิน การออม และการลงทุน ของครูและบุคลากรทางการศึกษา สังกัดสำนักบริหารงานการศึกษาพิเศษ
Article Sidebar
Main Article Content
บทคัดย่อ
บทความนี้มีวัตถุประสงค์เพื่อ 1) ศึกษาความต้องการจำเป็นการพัฒนาสมรรถนะด้านการเงิน การออม และการลงทุน ของครูและบุคลากรทางการศึกษา 2) ศึกษาแนวทางการพัฒนาสมรรถนะด้านการเงิน การออม และการลงทุนของครูและบุคลากรทางการศึกษาของสถานศึกษาที่มีการปฏิบัติที่ดี 3) จัดทำและตรวจสอบแนวทางการพัฒนาสมรรถนะด้านการเงิน การออม และการลงทุน ของครูและบุคลากรทางการศึกษา ผู้ให้ข้อมูลหลัก ผู้บริหารสถานศึกษา ครูและบุคลากรทางการศึกษา จำนวน 372 คน โดยกำหนดขนาดกลุ่มตัวอย่างโดยใช้ตารางสำเร็จรูปที่ความเชื่อมั่น 0.95 และสุ่มตัวอย่างแบบแบ่งชั้นและกำหนดสัดส่วน กลุ่มเป้าหมายสำหรับสัมภาษณ์ จำนวน 6 คน สำหรับจัดทำและตรวจสอบแนวทาง จำนวน 11 คน ได้มาจากการเลือกแบบเจาะจง เครื่องมือที่ใช้ ได้แก่ 1) แบบสอบถาม 2) แบบสัมภาษณ์ 3) แบบบันทึกการจัดทำแนวทาง 4) แบบตรวจสอบแนวทาง และค่าความเชื่อมั่นทั้งฉบับเท่ากับ 0.99 วิเคราะห์ข้อมูลโดยใช้ ความถี่ ร้อยละ ค่าเฉลี่ย ค่าส่วนเบี่ยงเบนมาตรฐาน และวิเคราะห์เนื้อหา ผลการวิจัย พบว่า 1) ความต้องการจำเป็นในการพัฒนาสมรรถนะด้านการเงิน การออม และการลงทุน ของครูและบุคลากรทางการศึกษา โดยรวมอยู่ในระดับมากที่สุด เมื่อเรียงอันดับ อันดับแรก คือ การกำหนดเป้าหมายทางการเงิน และการวางแผนภาษีและเกษียณอายุ อันดับสอง คือ การสร้างวินัยทางการเงิน และสุดท้าย คือ การพัฒนาทักษะการวิเคราะห์การลงทุน 2) แนวทางการพัฒนาสมรรถนะด้านการเงิน การออม และการลงทุนของครูและบุคลากรทางการศึกษาของสถานศึกษาที่มีการปฏิบัติที่ดี พบว่า สถานศึกษาสร้างความรู้ความเข้าใจเกี่ยวกับการเริ่มต้นวางแผนจัดสรรการเงินอย่างเป็นระบบ ใช้เทคโนโลยีเป็นเครื่องมือช่วยพัฒนาทักษะการลงทุน การสร้างแหล่งรายได้ และความรู้วางแผนภาษี 3) แนวทางที่จัดทำขึ้น มี 4 องค์ประกอบ ได้แก่ (1) หลักการและเหตุผล (2) วัตถุประสงค์ (3) วิธีการ ประกอบด้วย 8 ด้าน คือ 3.1) การประเมินสถานะทางการเงินปัจจุบัน 3.2) การกำหนดเป้าหมายทางการเงิน และ 4) เงื่อนไขความสำเร็จ ในส่วนของผลการตรวจสอบ พบว่า แนวทางมีความเหมาะสมโดยรวม อยู่ในระดับมาก ส่วนความเป็นไปได้โดยรวม อยู่ในระดับมากที่สุด
Article Details
อนุญาตภายใต้เงื่อนไข Creative Commons Attribution-NonCommercial-NoDerivatives 4.0 International License.
เอกสารอ้างอิง
จันทะสุก ลาดสะอาด, โรจนา ธรรมจินดา และ สุจรรย์พินธ์ สุวรรณพันธ์. (2561).ปัจจัยที่มีอิทธิพลต่อ พฤติกรรมการออมส่วนบุคคลของคนวัยทำงานในสาธารณรัฐประชาธิปไตยประชาชนลาว. วารสาร วิทยาการจัดการสมัยใหม่, 11(1), 124-138.
ณฐมน เพิ่มสุข และ นภาพร นิลาภรณ์กุล. (2564). ทักษะทางการเงินที่ส่งผลต่อความมั่งคั่งทางการเงินของกลุ่มวิชาชีพครูในเขตกรุงเทพมหานครและปริมณฑล. วารสารวิชาการมหาวิทยาลัยอีสเทิร์นเอเชีย, 11(1), 68-82.
ต้องพงศ์ พงษ์พานิช. (2567). ความสัมพันธ์ระหว่างความรู้ทางการเงินและพฤติกรรมการวางแผนทางการเงิน ของลูกค้าธนาคารพาณิชย์ในประเทศไทย. วารสารการบัญชีและการจัดการ, 16(2), 35–45.
ทฤฒมน ชี้กิ่ง, กุลบุตร โกเมนกุล, สุมาลี สว่าง และ ภูริพัฒน์ ชาญกิจ. (2563). ปัจจัยที่มีผลต่อพฤติกรรมการมีวินัยทางการเงินของข้าราชการ กองบัญชาการกองทัพไทย. วารสารการจัดการสมัยใหม่, 18(1), 72–87.
ธนาคารแห่งประเทศไทย. (2565). รายงานผลการสำรวจทักษะทางการเงินของไทย ปี 2565. กรุงเทพฯ: ฝ่ายส่งเสริมความรู้ทางการเงิน ธนาคารแห่งประเทศไทย.
ประภาพร กิจดำรงธรรม และ จิรายุ หาญตระกูล. (2566). ความรู้ทางการเงินส่วนบุคคล ทัศนคติ และ พฤติกรรมการจัดการทางการเงินส่วนบุคคล. วารสารการจัดการสมัยใหม่, 21(2), 53-73.
ปรียานันท์ ช่วยบุดดา. (2565). ปัจจัยกำหนดพฤติกรรมการลงทุนที่นำไปสู่เป้าหมายในชีวิตของประชากร Generation Y ในเขตจังหวัดนครปฐม. วารสารวิชาการสถาบันวิทยาการจัดการแห่งแปซิฟิค (สาขามนุษยศาสตร์และสังคมศาสตร์), 9(3), 349-361.
ยงยุทธ ยะบุญธง. (2564). การบริหารสถานศึกษาแห่งการสร้างสรรค์นวัตกรรม. เชียงใหม่: คณะวิทยาศาสตร์ มหาวิทยาลัยเชียงใหม่.
สถาบันคุ้มครองเงินฝาก. (2023). วางแผนชีวิตให้ดี ด้วยพีระมิดทางการเงิน. บทความการให้ความรู้ด้านการเงินการธนาคาร. สืบค้นเมื่อ 12 มีนาคม 2568, จาก https://www.dpa.or.th/annual-report.
สำนักงานคณะกรรมการการศึกษาขั้นพื้นฐาน. (2567). นโยบายและจุดเน้นของกระทรวงศึกษาธิการ ประจำปีงบประมาณ พ.ศ. 2567 และแผนพัฒนาการศึกษาขั้นพื้นฐาน. สำนักปลัดกระทรวงศึกษาธิการ. สืบค้นเมื่อ 9 มีนาคม 2568, จาก https://ops.moe.go.th/policy-and-focus-moe-fiscal-year-2024/
สำนักงานราชบัณฑิตยสภา. (2561). พจนานุกรมศัพท์สถิติศาสตร์ ฉบับราชบัณฑิตยสภา. กรุงเทพฯ : สำนักงานราชบัณฑิตยสภา.
สำนักปลัดกระทรวงศึกษาธิการ. (2566). รายงานการดำเนินงานเดินหน้าขับเคลื่อนแก้ไขปัญหาหนี้สินครูพร้อมรับฟังข้อร้องเรียน ผลักดันสถานีแก้หนี้ช่วยเหลือในเชิงพื้นที่. สืบค้นเมื่อ 10 มกราคม 2568, จาก https://ops.moe.go.th
สุชานุช สุขเสวี และคณะ. (2565). ทัศนคติและพฤติกรรมการบริหารจัดการเงินส่วนบุคคลของนักศึกษาหลักสูตรบริหารธุรกิจบัณฑิต มหาวิทยาลัยราชภัฏราชนครินทร์. วารสารราชนครินทร์, 19(2), 31-40.
อารีย์ แผ้วสกุลพันธ์. (2561). การวางแผนทางการเงินก่อนเกษียณอายุของอาจารย์ไทยในสถานศึกษาเอกชน ระดับอุดมศึกษาฝั่งธนบุรี. วารสารการวิจัยกาสะลองคำ, 10(1), 27–37.
Oteng, B., Mensah, R. O., & Frimpong, A. (2024). Financial Security of Tutors in Ghanaian Colleges of Education; A Pre-Retirement and Post-Retirement Analysis. Cogentrts & Humanities, 11(1).
Boyatzis, R. (1982). The Competent Manager: A Model for Effective Performance. New York: John Wiley & Sons.
Cheeking, T., Komenkul, K., Sawang, S., & Chankit, P. (2020). Factors That Influence the Financial Discipline of Officers of Royal Thai Armed Forces Headquarters. Modern Management Journal, 18(1), 72–87.
OECD. (2022). Financial Competence Framework for Adults in the European Union. Brussels: European Commission.
Hessel, P. (2016). Does Retirement (Really) Lead to Worse Health Among European Men and Women Across All Educational Levels? Social Science & Medicine, 151, 19-26.
Peungposop, N., Wilailak, L., & Charoensuk, O. (2023). The Indebtedness and Debt Repayment Capability of Civil Service Teachers in Thailand. Journal of Multidisciplinary in Social Sciences, 19(2), 19–29.
