ปัจจัยเชิงสาเหตุที่มีอิทธิพลต่อความตั้งใจซื้อสินค้าอุปโภคบริโภคบนแอปพลิเคชันติ๊กต็อกช็อปของผู้บริโภคในกรุงเทพมหานครและปริมณฑล
Article Sidebar
Main Article Content
บทคัดย่อ
บทความวิจัยนี้มีวัตถุประสงค์เพื่อ 1) พัฒนาและตรวจสอบความสอดคล้องของโมเดลความสัมพันธ์เชิงสาเหตุความตั้งใจซื้อสินค้าอุปโภคบริโภคบนแอปพลิเคชันติ๊กต็อกช็อปในกรุงเทพมหานครและปริมณฑล และ 2) ศึกษาปัจจัยเชิงสาเหตุที่มีอิทธิพลต่อความตั้งใจซื้อสินค้าอุปโภคบริโภคบนแอปพลิเคชันติ๊กต็อกช็อปในกรุงเทพมหานครและปริมณฑล รูปแบบการวิจัยเป็นการวิจัยเชิงปริมาณ เครื่องมือที่ใช้เก็บรวบรวมข้อมูล ได้แก่ แบบสอบถามออนไลน์ กลุ่มตัวอย่าง คือ ผู้ที่เคยซื้อสินค้าอุปโภคบริโภคบนแอปพลิเคชันติ๊กต็อกช็อป และพักอาศัยในกรุงเทพมหานครและปริมณฑล จำนวน 299 คน สถิติที่ใช้วิเคราะห์ข้อมูล ได้แก่ ความถี่ ร้อยละ การวิเคราะห์องค์ประกอบเชิงยืนยัน และโมเดลสมการโครงสร้าง ผลการวิจัยพบว่า โมเดลความสัมพันธ์เชิงสาเหตุที่พัฒนาขึ้น ประกอบด้วย 4 ด้าน ได้แก่ 1) ด้านการตลาดผ่านสื่อสังคมออนไลน์ 2) ด้านความไว้วางใจ 3) ด้านความภักดี และ 4) ด้านความตั้งใจซื้อ สอดคล้องกับข้อมูลเชิงประจักษ์เป็นอย่างดี โดยพิจารณาจากค่า CMIN/df = 1.521, ค่า GFI = 0.924, ค่า AGFI = 0.902, ค่า SRMR = 0.033, ค่า RMSEA = 0.042 และค่าสัมประสิทธิ์การพยากรณ์ = 0.90 แสดงว่าตัวแปรในโมเดลสามารถอธิบายความแปรปรวนของความตั้งใจซื้อสินค้าอุปโภคบริโภคบนแอปพลิเคชันติ๊กต็อกช็อป ได้ร้อยละ 90 พบว่า ด้านการตลาดผ่านสื่อสังคมออนไลน์และด้านความภักดีมีอิทธิพลต่อความตั้งใจซื้อสินค้าอุปโภคบริโภคบนแอปพลิเคชันติ๊กต็อกช็อป ตามลำดับ ซึ่งผู้ประกอบการที่จำหน่ายสินค้าอุปโภคบริโภคควรคำนึงถึงการตลาดผ่านสื่อสังคมออนไลน์ในการสร้างการรับรู้ ดึงดูดลูกค้า ส่งเสริมการขายสินค้า สื่อถึงสิ่งที่ดีจะทำให้เกิดความตั้งใจซื้อสินค้าอุปโภคบริโภคบนแอปพลิเคชันติ๊กต็อกช็อปต่อไป
Article Details
อนุญาตภายใต้เงื่อนไข Creative Commons Attribution-NonCommercial-NoDerivatives 4.0 International License.
เอกสารอ้างอิง
คงสหสรรค์ นันดิลก และ สมชาย เล็กเจริญ (2566). ปัจจัยเชิงสาเหตุที่มีอิทธิพลต่อความตั้งใจซื้อเครื่องสําอางผ่านแอปพลิเคชันติ๊กต็อกในประเทศไทย. วารสารสหวิทยาการมนุษยศาสตร์และสังคมศาสตร์, 6(3), 1489–1507.
ณัฐทรงชัย ผโลทัยเลิศ และ สุมามาลย์ ปานคำ. (2567). ปัจจัยเชิงสาเหตุที่มีอิทธิพลต่อความตั้งใจซื้อผลิตภัณฑ์วัฒนธรรมไทย ผ่านเพจเฟซบุ๊ก CPOT ของผู้บริโภคในประเทศไทย. วารสารสหวิทยาการมนุษยศาสตร์และสังคมศาสตร์, 7(3), 1786-1804.
นพรุจ ประภาศิริ และ สุมามาลย์ ปานคำ. (2567). ปัจจัยเชิงสาเหตุที่มีอิทธิพลต่อความภักดีในการซื้อสกินแคร์ผ่านแอปพลิเคชันติ๊กต๊อกช้อปของผู้บริโภคในกรุงเทพมหานครและปริมณฑล. วารสารสหวิทยาการมนุษยศาสตร์และสังคมศาสตร์, 7(4), 2151-2169.
ปรางทิพย์ สุวพิชญ์ภูมิ และ สุมามาลย์ ปานคำ. (2566). ปัจจัยเชิงสาเหตุที่มีอิทธิพลต่อความตั้งใจซื้อยูเทียร่าโปรตีนบนเพจเฟซบุ๊กของผู้บริโภคในประเทศไทย. วารสารสหวิทยาการมนุษยศาสตร์และสังคมศาสตร์, 6(5), 2693-2710.
บำรุงพงษ์ พงษ์พานิช และ อรจันทร์ ศิริโชติ. (2567). ปัจจัยที่ส่งผลต่อความตั้งใจซื้อสินค้าของผู้บริโภคผ่านแอปพลิเคชัน TikTok. วารสารหาดใหญ่วิชาการ, 22(2), 295–320.
มุกธิดา จิระพรพาณิชย์ และ สุมามาลย์ ปานคำ. (2567). ปัจจัยเชิงสาเหตุที่มีผลต่อความตั้งใจซื้อกีตาร์ผ่านเพจเฟซบุ๊กของผู้บริโภคในกรุงเทพมหานครและปริมณฑล. วารสารสหวิทยาการมนุษยศาสตร์และสังคมศาสตร์, 7(5), 2737 - 2753.
รดา อภิรักจิตรชนก และ สมชาย เล็กเจริญ. (2566). ปัจจัยเชิงสาเหตุที่มีอิทธิพลต่อความภักดีในการซื้อสินค้าบนสตีมเว็บไซต์ในกรุงเทพมหานครและปริมณฑล. วารสารสหวิทยาการมนุษยศาสตร์และสังคมศาสตร์, 6(4), 1729-1745.
สำนักงานพัฒนาธุรกรรมทางอิเล็กทรอนิกส์. (2563). มูลค่าอีคอมเมิร์ซไทย ปี 2563 และคาดการณ์ปี 2564. สืบค้นเมื่อ 3 พฤศจิกายน 2567 จากhttps://www.bangkokbiznews.com/tech/965738
สุชญา นิลวัฒน์ และ สมชาย เล็กเจริญ. (2566). ปัจจัยเชิงสาเหตุที่มีอิทธิพลต่อความตั้งใจซื้อผลิตภัณฑ์ของเล่นสัตว์เลี้ยงบนอินสตาแกรมของผู้บริโภคในประเทศไทย. วารสารสหวิทยาการมนุษยศาสตร์และสังคมศาสตร์, 6(4), 1891-1910.
อาริษา โสรินทร์ และ สมชาย เล็กเจริญ. (2566). ปัจจัยเชิงสาเหตุที่มีอิทธิพลต่อความตั้งใจซื้อผลิตภัณฑ์บำรุงผิวหน้าเธอร์รี่ผ่านเพจเฟซบุ๊กในประเทศไทย. วารสารสหวิทยาการมนุษยศาสตร์และสังคมศาสตร์, 6(4), 1911-1928.
ฮ่านา ลีวิส และ สมชาย เล็กเจริญ. (2567). ปัจจัยเชิงสาเหตุที่มีอิทธิพลต่อความตั้งใจซื้อผลิตภัณฑ์ทำความสะอาดผิวหน้าบนแอปพลิเคชันติ๊กต๊อกช้อปของผู้บริโภคในกรุงเทพมหานครและปริมณฑล. วารสารสหวิทยาการมนุษยศาสตร์และสังคมศาสตร์, 7(6), 3537-3554.
Azhar, M., Husain, R., Hamid, S., & Rahman, M.N. (2023). Effect of social media marketing on online travel purchase behavior post-COVID-19: mediating role of brand trust and brand loyalty. Future Business Journal, 9(1), 1-13.
Insightera. (2023). เจาะลึกพฤติกรรมผู้บริโภคออนไลน์ในประเทศไทย: Digital 2024 Thailand Report. สืบค้นเมื่อ 3 พฤศจิกายน 2567 จาก https://www.insightera.co.th/digital-2024-thailand/
Hair, J. F., Black, W. C., Babin, B. J., & Anderson, R. E. (2010). Multivariate data analysis. (7th ed.). New Jersey: Prentice Hall.
Hair, J. F., Hult, G. T. M., Ringle, C. M., & Sarstedt, M. (2014). A primer on Partial Least Squares Structural Equation Modeling (PLS-SEM), California: Sage Publications.
Hoelter, J.W. (1983). The analysis of covariance structures Goodness-of-fit indices, sociological. Methods and Research, 11,325-344.
Hu, L.T., & Bentler, P. M. (1999). Cutoff criteria for fit indexes in covariance structureanalysis: Conventional criteria versus new alternatives. Structural Equation Modeling, 6(1), 1–55.
Joreskog, K. G., & Sorbom, D. (1984). Advances in factor analysis and structural equation models, Lanham: Rowman & Littlefield Publishers.
Schreiber, J. B., Stage, F. K., King, J., Nora, A., & Barlow, E. A. (2006). Reporting structural equation modeling and confirmatory factor analysis results: a review. The Journal of Educational Research, 99(6),323–337.
Schumacker, R. E., & Lomax, R. G. (2010). A beginner’s guide to structural equation modeling. (3rd ed.). London: Routledge.
Thompson, B. (2004). Exploratory and confirmatory factor analysis: understanding concepts and applications. Wachington, DC: American Psychological Association.
Ullman, M. T. (2001). The declarative/procedural model of lexicon and grammar. Journal of Psycholinguistic Research, 30(1), 37–69.
