บทบาทของศูนย์การเรียนรู้มูลนิธิมหาวิชาลัยธรรมะในการพัฒนาชุมชน ด้านสัมมาชีพตามศาสตร์พระราชา ชุมชนบ้านหัวโกรก ตำบลพญาเย็น อำเภอปากช่อง จังหวัดนครราชสีมา
Article Sidebar
Main Article Content
บทคัดย่อ
บทความนี้มีวัตถุประสงค์ 1) เพื่อศึกษาประวัติศาสตร์ พัฒนาการของศูนย์การเรียนรู้มูลนิธิมหาวิชาลัยธรรมะ 2) เพื่อศึกษาบทบาทการพัฒนาชุมชน ด้านสัมมาชีพตามศาสตร์พระราชาของศูนย์ฯ และ 3) เพื่อศึกษาแนวทางในการสร้างอาชีพ สร้างรายได้ สร้างชีวิตใหม่ให้กับคนภายในชุมชนบ้านหัวโกรก เป็นการวิจัยเชิงคุณภาพ กลุ่มตัวอย่างเป็นศึกษาเอกสารข้อมูลทุติยภูมิ การสัมภาษณ์ 20 คน และการสนทนากลุ่ม 20 คน โดยเลือกกลุ่มตัวอย่างแบบเจาะจง และเก็บรวบรวมข้อมูล วิเคราะห์ข้อมูลโดยใช้การวิเคราะห์เนื้อหา ผลการศึกษาพบว่า 1) ศูนย์ฯ เริ่มจัดตั้งและเริ่มดำเนินการ ตั้งแต่ปี พ.ศ. 2553 – ปัจจุบัน เป็นสถานที่เรียนรู้งาน ได้แก่ การศึกษาธรรมะ การประกอบอาชีพแบบพอเพียง ตามศาสตร์พระราชา และในปี พ.ศ. 2566 ได้ยื่น จดทะเบียนเป็นมูลนิธิ
มหาวิชชาลัยธรรมะ 2) ศูนย์ฯ มีบทบาทในการพัฒนาเยาวชนและครอบครัวต้นแบบ เพื่อการพึ่งตนเองอย่างยั่งยืนตามศาสตร์พระราชา เพื่อการเฮ็ดอยู่เฮ็ดกินของคนในชุมชน และ 3) แนวทางการสร้างอาชีพ มี 6 ฐานเรียนรู้ชุมชน คือ ศาสตร์พระราชา โคก หนอง นา โมเดล บัณฑิตนักพัฒน์ นวัตกรชุมชนต้นแบบวิถีพุทธ มูลนิธิมหาวิชชาลัยธรรมะ โพธิศาสตร์สิกขาลัย ธรรมจาริกสังฆวิหารโมเดล สังฆกรณียกิจในต่างประเทศ และพอเพียงภิรมย์ เพื่อการเฮ็ดอยู่เฮ็ดกิน
Article Details
อนุญาตภายใต้เงื่อนไข Creative Commons Attribution-NonCommercial-NoDerivatives 4.0 International License.
เอกสารอ้างอิง
กรชนก สนิทวงค์. (2563). แนวทางการพัฒนาชุมชนตามหลักปรัชญาเศรษฐกิจพอเพียง สู่การสร้างสังคมอยู่ดีมีสุข “พอมี พอกิน พอใช้”. วารสาร มจร การพัฒนาสังคม, 5(1), 22-33.
ชบาไพร ชัยหาเนตร์ และ ภักดี โพธิ์สิงห์. (2563). การสร้างสัมมาชีพชุมชนตามหลักปรัชญาของเศรษฐกิจพอเพียง. วารสารมหาจุฬาคชสาร, 11(1), 48-56.
ชลวิทย์ เจียรจิตต์, ชัยวัชร พรหมจิตติพงศ์, ธันนิกานต์ สูญสิ้นภัย, สายชล ปัญญชิต และ ภูเบศ วณิชชานนท์.(2565). นวัตกรรมทางสังคมกับแนวทางการพัฒนาเครือข่าย สัมมาชีพชุมชนอย่างยั่งยืน. วารสาร มจร สังคมศาสตร์ปริทรรศน์, 11(2), 1–14.
ณัฐวุฒิ เหมากระโทก และ บุษกร สุขแสน. (2566). แนวทางการพัฒนากลุ่มสัมมาชีพชุมชนผลิตเกลือสินเธาว์สู่ความยั่งยืนในพื้นที่อำเภอบ้านดุง จังหวัดอุดรธานี. วารสารวิทยาการจัดการ มหาวิทยาลัยราชภัฏอุดรธานี, 5(4), 103–116.
พิชญุฒม์ เพ็ญมาศ, เพียงพิศ ศรีประเสริฐ, นัตติกานต์ สมนึก, ปัญจพร เกื้อนุ้ย, และ เบญจา ทองพันธ์. (2564). การบริหารจัดการชุมชนบนพื้นฐานปรัชญาเศรษฐกิจพอเพียง จังหวัดนครศรีธรรมราช. Journal of Roi Kaensarn Academi, 6(12), 36-48.
มูลนิธิพระธรรมจาริกลอสแองเจลิส. (ม.ป.ป.). โครงการฟื้นฟูอาศรมพอเพียงภิรมย์ เพื่อพัฒนาทรัพยากรมนุษย์และสังคมแห่งการเรียนรู้ตามแนววิถีพุทธ รังสรรค์ธรรมสถาน เพื่อขับเคลื่อนกิจกรรมทางสังคม. https://shorturl.asia/87XVO
มูลนิธิพระธรรมจาริกลอสแองเจลิส. (ม.ป.ป.). แนวคิดศูนย์การเรียนรู้มหาวิชชาลัยธรรมะ อาศรมพอเพียงภิรมย์ฯ มูลนิธิพระธรรมจาริกสังฆวิหาร หมู่ที่ 7 บ้านหัวโกรก ตำบลพญาเย็น อำเภอปากช่อง จังหวัดนครราชสีมา. https://shorturl.asia/htBX5
โรจนี พิริยะเวชากุล, ชัชสรัญ รอดยิ้ม, วรวิทย์ ประสิทธิ์ผล, กนกพิชญ์ วชิญวรนันท์, และ นพวรรณ ระวังป่า. (2564). การจัดการชุมชนบนพื้นฐานปรัชญาของเศรษฐกิจพอเพียงของหมู่บ้านหนองหัวลิงในตำบลหนองแสง อำเภอปากพลี จังหวัดนครนายก. วารสารวิชาการคณะมนุษยศาสตร์และสังคมศาสตร์มหาวิทยาลัยราชภัฏพระนคร, 5(20), 35-65.
สำนักงานพัฒนาวิทยาศาสตร์และเทคโนโลยีแห่งชาติ. (1 กุมภาพันธ์ 2557). ชุมชนนักปฏิบัติ (Community of Practice: CoP). สืบค้นเมื่อ 24 มกราคม 2568, จาก https://www.nstda.or.th/home/knowledge_ post/community-of-practice/
อลิสา อินทร์ประเสริฐ, ประยูร อิ่มสวาสดิ์, และ สมนึก ทองเอี่ยม. (2564). การพัฒนารูปแบบการบริหารศูนย์การเรียนรู้ตามหลักปรัชญาของเศรษฐกิจพอเพียงของสถานศึกษาในภาคตะวันออก สังกัดสำนักงานคณะกรรมการการศึกษาขั้นพื้นฐาน. e-Journal of Education Studies Burapha University, 3(4), 15-30.
Mettathamrong, J., Upping, P., & Deeudom, S. (2023). Approach to Applying Sufficiency Economy Philosophy in Community Enterprise Management towards Sustainability. Sustainability, 15, 5338.
