การสร้างชุมชนแห่งการเรียนรู้กับการพัฒนาชุมชนของกลุ่มคนไทยในต่างประเทศกรณีศึกษาชุมชนไทยในนครลอสแองเจลิส รัฐแคลิฟอร์เนีย สหรัฐอเมริกา
Main Article Content
บทคัดย่อ
บทความนี้มีวัตถุประสงค์ 1) เพื่อศึกษาบริบทและสถานการณ์ของชุมชนคนไทยในนครลอสแองเจลิส 2) เพื่อศึกษาพัฒนาการการเปลี่ยนแปลงของชุมชนไทยในนครลอสแองเจลิสตั้งแต่อดีตจนถึงปัจจุบัน และ 3) เพื่อวิเคราะห์บทบาท กระบวนการทำงานของชุมชนไทยในนคลอสแองเจลิส เป็นการวิจัยเชิงคุณภาพ กลุ่มตัวอย่างเป็นการศึกษาเอกสาร ข้อมูลทุติยภูมิ 20 ชุมชน จัดสนทนากลุ่มกับพระสงฆ์ผู้นำ นายกสมาคม คณะทำงาน 25 คน แบบเจาะจง วิเคราะห์ข้อมูลโดยการวิเคราะห์เนื้อหา ผลการวิจัย พบว่า 1) สหรัฐอเมริกาออกกฎหมาย Immigration and Nationality Act สนับสนุนผู้อพยพเชื้อชาติต่าง ๆ เข้ามาตั้งถิ่นฐานกันมากขึ้น รวมถึงคนไทย ย่านที่คนไทยอาศัยอยู่เรียกว่า “ไทยทาวน์” 2) การพัฒนาชุมชนของไทยในนครลอสแองเจลิสเกิดจากความพยายามของคนไทยที่ต้องการรักษาชุมชนไทยทาวน์ให้ยั่งยืน และ 3) การรวมตัวของคนไทยแบ่งตามบทบาท 5 กลุ่ม คือ กลุ่มอาชีพและธุรกิจ กลุ่มสมาคมศิษย์เก่าโดยสถาบันการศึกษา กลุ่มถิ่นที่อยู่อาศัย ประเพณีและวัฒนธรรม กลุ่มกิจกรรมทางสังคม และกลุ่มเผยแผ่พระพุทธศาสนา ความท้าทายของการพัฒนาชุมชนของกลุ่มคนไทยในต่างประเทศ คือ การปรับตัวและการรวมตัวในสังคมใหม่ และการสร้างโครงสร้างภายในชุมชนให้เข้มแข็ง ซึ่งผลการศึกษาแสดงให้เห็นถึงบทบาทสำคัญของการอนุรักษ์วัฒนธรรมและเครือข่ายความร่วมมือในการรักษาชุมชนโดยผ่านกระบวนการเรียนรู้และพัฒนาของชุมชน
Article Details

อนุญาตภายใต้เงื่อนไข Creative Commons Attribution-NonCommercial-NoDerivatives 4.0 International License.
เอกสารอ้างอิง
กนกวรา พวงประยงค์ และ สานิตย์ นุ่นนิ่ม. (2561). สังคมชนบทไทยสมัยใหม่กับปัจจัยกำหนดวิถีการดำเนินชีวิต. วารสารสังคมศาสตร์และมนุษยศาสตร์ มหาวิทยาลัยเกษตรศาสตร์, 44(2), 34–64.
กวีตา พิริยะชัยวรกุล และ วิเชียร รู้ยืนยง. (2564). แนวทางการเสริมสร้างการเป็นชุมชนแห่งการเรียนรู้ทางวิชาชีพ ของสถานศึกษาสังกัดสำนักงานเขตพื้นที่การศึกษามัธยมศึกษา เขต 24. Journal of Buddhist Education and Research, 8(1), 179-191.
ทวิช บุญธิรัศมี, อัญมณี ชูมณี และ อภิชาติ มหาราชเสนา. (2564). เครือข่าย : พลังแห่งมวลมนุษยชาติ. มจร การพัฒนาสังคม, 6(1), 161–171.
บุญมี เลิศศึกษากุล, พิมพ์อร สดเอี่ยม และ สุคนธ์ สุคนธรัตนสุข. (2557). รูปแบบความสัมพันธ์โครงสร้างเชิงเส้นของปัจจัยที่ส่งผลต่อการเป็นชุมชนแห่งการเรียนรู้แบบวิชาชีพในโรงเรียน สังกัดสำนักงานคณะกรรมการการศึกษาขั้นพื้นฐานในภาคตะวันออกเฉียงเหนือ. วารสารบริหารการศึกษา, 10(2), 30-39.
โยธิน แสวงดี และ ภัทราภรณ์ จึงเลิศศิริ. (21 กุมภาพันธ์ 2565). วิวัฒนาการการย้ายถิ่นของประเทศไทยร่วมสมัย. สืบค้นเมื่อ 24 มกราคม 2568, จาก https://ipsr.mahidol.ac.th/wp-content/uploads/2022/07/ EP14-Yothin-Pattraporn-policy-brief-edit.pdf
วิชัย นนทการ และ ศรีวรรณ มีคุณ. (2552). การวิเคราะห์คุณค่าและบทบาทของวัดในฐานะแหล่งเรียนรู้ของชุมชนไทย: กรณีศึกษาวัดไทยลอสแองเจลิส ประเทศสหรัฐอเมริกา. วารสารการศึกษาและการพัฒนาสังคม, 5 (1-2), 35-50.
ศิริพันธ์ ถาวรทวีวงษ์. (2543). ประชากรศาสตร์. กรุงเทพฯ: สำนักพิมพ์มหาวิทยาลัยรามคำแหง.
สำนักงานพัฒนาวิทยาศาสตร์และเทคโนโลยีแห่งชาติ. (1 กุมภาพันธ์ 2557). ชุมชนนักปฏิบัติ (Community of Practice: CoP). สืบค้นเมื่อ 24 มกราคม 2568, จาก https://www.nstda.or.th/home/knowledge_ post/community-of-practice/
สุวิไล จันทร์สนอง และ ชนสิทธิ์ สิทธิ์สูงเนิน. (2566). การพัฒนารูปแบบชุมชนแห่งการเรียนรู้ทางวิชาชีพแบบผสมผสานร่วมกับการโค้ช เพื่อพัฒนาสมรรถนะการจัดการเรียนรู้ตามแนวทางสะเต็มศึกษา (STEM Education) และการสร้างนวัตกรรมของนักเรียนระดับมัธยมศึกษา. Journal of Roi Kaensarn Academi, 8(10), 327-348.
Tulachom, P. (17 พฤศจิกายน, 2562). 20 ปี 'ไทยทาวน์' ก้าวสำคัญที่เดิมพันอนาคตชุมชนไทยในลอสแอนเจลิส. สืบค้นเมื่อ 20 มกราคม 2568, จาก https://www.voathai.com/a/thai-town-la-pt/5154445.html
Thai Community Development Center. (n.d.). Our Community. Retrieved January 24, 2025, from https://thaicdc.org/ourcommunity
Zhang, Y., You, C., Pundir, P., & Meijering, L. (2023). Migrants’ Community Participation and Social Integration in Urban Areas: A Scoping Review. The International Journal of Urban Policy and Planning, 141, 1-10.