การรักษาอุโบสถศีลเพื่อการพัฒนาคุณภาพชีวิตของพุทธศาสนิกชน วัดลาดพร้าว เขตลาดพร้าว กรุงเทพมหานคร

บทคัดย่อ

บทความนี้มีวัตถุประสงค์ดังนี้ 1) เพื่อศึกษาอุโบสถศีลในคัมภีร์พระพุทธศาสนาเถรวาท 2) เพื่อศึกษาการพัฒนาคุณภาพชีวิตของพุทธศาสนิกชน และ 3) เพื่อวิเคราะห์ผลของการรักษาอุโบสถศีลเพื่อนำไปพัฒนาคุณภาพชีวิตของพุทธศาสนิกชนวัดลาดพร้าว เขตลาดพร้าว กรุงเทพมหานคร การวิจัยนี้เป็นการวิจัยเชิงคุณภาพ โดยการวิเคราะห์เอกสารและการสัมภาษณ์เชิงลึก ผู้ให้ข้อมูลสำคัญได้แก่ พุทธศาสนิกชนที่มารักษาอุโบสถศีลที่วัดลาดพร้าว ผลการวิจัยพบว่า 1) อุโบสถศีลเป็นการสมาทานข้อวัตรปฏิบัติในวันอุโบสถ คือ วันพระในวันข้างขึ้น-ข้างแรม 8 ค่ำ, 14 ค่ำ, 15 ค่ำ อันประกอบด้วยองค์ 8 ประการ ซึ่งเป็นศีลที่พุทธศาสนิกชนควรรักษา นับเวลาวันหนึ่งและคืนหนึ่ง 2) อุโบสถศีลเป็นเครื่องมือในการกำจัดกิเลสอย่างหยาบ เป็นการประพฤติพรหมจรรย์พักชีวิตตามปกติไว้ชั่วคราวมาดำเนินชีวิตในทางธรรม เพื่อเสริมสร้างพุทธศาสนิกชนให้บรรลุจุดหมายสูงสุดตามพระพุทธศาสนา 3) พุทธศาสนิกชนที่มารักษาอุโบสถศีลที่วัดลาดพร้าว ส่วนใหญ่มีความรู้ความเข้าใจในเรื่องอุโบสถศีลยังไม่ครบถ้วนมากนัก แต่ยังมีความมุ่งมั่นที่จะรักษาอุโบสถศีล มุ่งหวังเพื่อสร้างบุญกุศลให้กับตนเอง อันเป็นการบำเพ็ญบารมีตามหลักไตรสิกขา คือ ศีล สมาธิ ปัญญา ส่งผลให้เกิดการพัฒนาคุณภาพชีวิตต่อตนเอง ให้มีสุขภาพแข็งแรง การดำเนินชีวิตประจำวัน สามารถปกครองดูแลครอบครัวอย่างมีความสุข ด้านจิตใจทำให้จิตใจสงบ ไม่ฟุ้งซ่าน สามารถควบคุมอารมณ์ได้ดีขึ้นมาก ด้านสติปัญญามีความคิดแยกแยะสิ่งไหนกระทำแล้วเป็นบุญ ไม่กระทำต่อบาปตามหลักพระพุทธศาสนา และลดความโลภ ความโกรธ ความหลง ความยึดถือในตัวตนให้เบาบางลง ซึ่งส่งผลดีต่อตนเอง ครอบครัวและสังคมส่วนรวมให้เกิดความสงบสุขยิ่งขึ้น