กลวิธีทางภาษาในบทเพลงไทยสากลร่วมสมัยของ เจฟ ซาเตอร์
Main Article Content
บทคัดย่อ
ภาษาในบทเพลงเป็นการสื่อสารอีกรูปแบบหนึ่งที่มนุษย์ใช้ถ่ายทอดความคิดในแง่มุมต่างๆประกอบกับสุนทรียภาพทางอารมณ์และถ่ายทอดออกมา อาจกล่าวได้ว่า ภาษาในบทเพลงเป็นเครื่องมือที่ใช้ในการถ่ายทอดความคิด ความรู้สึก ซึ่งจะแตกต่างออกไปตามการนำเสนอของผู้แต่งหรือศิลปิน บทความนี้จึงมีวัตถุประสงค์เพื่อศึกษากลวิธีทางภาษาในบทเพลงไทยสากลร่วมสมัยที่ขับร้องโดยศิลปิน เจฟ ซาเตอร์ (Jeff Satur) เป็นการวิจัยเชิงคุณภาพแบบพรรณนาวิเคราะห์ ประชากรที่ใช้ในการศึกษาคือบทเพลง จำนวน 21 บทเพลง โดยประยุกต์ใช้กรอบแนวคิดของกรอบแนวคิดของ อรทัย สุขจ๊ะ และ กุลธิดา ทองเนตร ผลการวิจัย พบว่า ด้านกลวิธีทางภาษาในบทเพลงไทยสากลร่วมสมัยที่ขับร้องโดยศิลปิน Jeff Satur (เจฟ ซาเตอร์) มีกลวิธีการใช้ภาษา 4 ลักษณะ คือ 1) การใช้คำ ได้แก่ การเล่นคำ การเล่นเสียงสัมผัสอักษรและการเล่นเสียงสัมผัสสระ การใช้คำซ้ำ การซ้ำความ 2) การใช้ภาษาต่างประเทศ 3) การใช้โวหารภาพพจน์ ได้แก่ การใช้อุปมา การใช้อุปลักษณ์ การใช้บุคลาธิษฐาน และการใช้อติพจน์ 4) การสื่อความหมาย นอกจากนี้ยังพบว่าภาษาที่ใช้ในบทเพลงไทยสากลร่วมสมัยของศิลปิน Jeff Satur (เจฟ ซาเตอร์) มีภาษาต่างประเทศทั้งประโยคเข้ามาใช้ทำให้เป็นเอกลักษณ์ของบทเพลงไทยสากลร่วมสมัยที่ขับร้องโดยศิลปิน Jeff Satur (เจฟ ซาเตอร์)
Article Details

This work is licensed under a Creative Commons Attribution-NonCommercial-NoDerivatives 4.0 International License.
References
กัลยาณี ถนอมแก้ว. (2553). การเล่นเสียงสัมผัส. สืบค้นจาก https://www.gotoknow.org/Posts/343262
ชนิดา พันธุ์โสภณ. (2555). วาทกรรมความรักในชุมชนกลอนออนไลน์(วิทยานิพนธ์ปริญญามหาบัณฑิต). มหาวิทยาลัยมหาสารคาม.
ณฐ อังศุวิริยะ, บุษกร โกมลตรี และ จตุพร เพชรบูรณ์. (2563). กลวิธีการใช้ภาษาและความเชื่อในเรื่องความรักที่ปรากฏในบทเพลงไทยสากลปัจจุบัน. สงขลา. มหาวิทยาลัยสงขลานครินทร์ วิทยาเขตหาดใหญ่.
นภาลัย สุวรรณธาดา. (2537). ภาพพจน์-ภาษาเพื่อการสื่อสาร. กรุงเทพฯ: มหาวิทยาลัยสุโขทัยธรรมธิราช.
บุญยงค์ เกศเทศ. (2525). วรรณกรรมวิเคราะห์. กรุงเทพฯ: โอเดียนสโตร์
ประจักษ์ สังเกตุ. (2540) เพลงปลุกใจของพลตรีหลวงวิจิตรวาทการ. กรุงเทพฯ: มหาวิทยาลัยมหิดล
พรทิพย์ ฉายกี่ และ จันทนา แก้ววิเชียร. (2561). วิเคราะห์แนวคิดและศิลปะการใช้ภาษาในวรรณกรรมเพลงลูกทุ่งที่แต่งโดย สลา คุณวุฒิ. วารสารราชภัฏเพชรบูรณ์, 20(1), 87-96.
ภัทรวีร์ เทียนชัยอนันต์. (2562). ทูนกระหม่อมบริพัตร พระบิดาแห่งเพลงไทยสากล Prince Paribatra the Father of Westernize Thai Music. กรุงเทพฯ: วิทยาลัยการดนตรี มหาวิทยาลัยราชภัฏบ้านสมเด็จเจ้าพระยา
วราภรณ์ บำรุงกุล. (2537). ร้อยกรอง. (พิมพ์ครั้งที่ 2). กรุงเทพฯ: ต้นอ้อ.
ศิวิไล ชูวิจิตร. (2549). การวิเคราะห์การใช้ภาษาในเพลงไทยสากลของบริษัท อาร์.เอส.โปรโมชั่น 1992 จำกัด ช่วงปี พ.ศ. 2542-2546. กรุงเทพฯ: มหาวิทยาลัยศรีนครินทรวิโรฒ.
อนันตพงศ์ ชื่นอิ่ม. (2561). การศึกษาศิลปินเพลงไทยสากลในยุค Music Streaming. กรุงเทพฯ: มหาวิทยาลัยมหิดล.
อรทัย สุขจ๊ะ และ กุลธิดา ทองเนตร. (2565). กลวิธีการใช้ภาษาในบทเพลงลูกทุ่งที่ขับร้องโดยศิลปินไม้เมือง. ลำปาง. คณะมนุษยศาสตร์และสังคมศาสตร์ มหาวิทยาลัยราชภัฏลำปาง.
อวัสดากานต์ ภูมี. (2555). การแสดงภาพลักษณ์สตรีในบทเพลงไทยสากล : กรณีศึกษาบทเพลงที่ขับรองโดย: ธนพร แวกประยูร(วิทยานิพนธ์ปริญญามหาบัณฑิต). มหาวิทยาลัยศิลปากร.