การพัฒนาบทเรียนออนไลน์โดยใช้กรณีศึกษาเป็นฐาน เพื่อส่งเสริมความสามารถในการสอนของพระสอนศีลธรรมในโรงเรียน จังหวัดสุพรรณบุรี
Article Sidebar
Main Article Content
บทคัดย่อ
บทความนี้มีวัตถุประสงค์ 1) เพื่อศึกษาสภาพปัจจุบันของบทเรียนออนไลน์โดยใช้กรณีศึกษาเป็นฐาน 2) เพื่อวิเคราะห์สภาพปัญหาและอุปสรรคในบทเรียนออนไลน์โดยใช้กรณีศึกษาเป็นฐาน 3) เพื่อพัฒนาบทเรียนออนไลน์โดยใช้กรณีศึกษาเป็นฐาน และ 4) เพื่อประเมินประสิทธิภาพบทเรียนออนไลน์โดยใช้กรณีศึกษาเป็นฐาน เป็นรูปแบบผสมวิธีวิจัยแบบพัฒนา ผลวิจัย พบว่า
1. สภาพปัจจุบันของการจัดการเรียนรู้บทเรียนออนไลน์ รายวิชาพระพุทธศาสนา พบว่า โดยภาพรวม มีค่าเฉลี่ยอยู่ในระดับมาก เมื่อพิจารณาในแต่ละด้าน พบว่า ด้านปัญหาและอุปสรรคในการจัดการเรียนรู้บทเรียนออนไลน์/การใช้งานคอมพิวเตอร์อยู่ในระดับมาก รองลงมาอยู่ในระดับปานกลางทุกด้าน
2. วิเคราะห์สภาพปัญหาและอุปสรรคในการสอนออนไลน์ รายวิชาพระพุทธศาสนา ของพระสอนศีลธรรมในโรงเรียน จังหวัดสุพรรณบุรี พบว่า
1) ด้านสภาพปัจจุบันของการจัดการเรียนรู้บทเรียนออนไลน์ คือ การวางแผนระแบบการสอน เช่น สร้างสื่อในการผสมผสานการเรียนการสอนออนไลน์ให้นิสิตไม่รู้สึกเบื่อหน่าย การเรียนรู้แบบการเรียนรู้แบบออนไลน์ เป็นการเรียนที่มีความมีความยึดหยุ่นสูง เพราะฉะนั้นผู้เรียนจำต้องมีความรับผิดชอบในการเรียนมากกว่าปกติ
2) ด้านปัญหา อุปสรรคในการจัดการเรียนรู้บทเรียนออนไลน์ คือ การเรียนออนไลน์ทุกบ้านที่เหมาะสมกับการเรียนออนไลน์ เรียนท่ามกลางเสียงรบกวน นิสิตทุกคนไม่ได้มีอุปกรณ์สื่อสารเป็นของตัวเองบางครอบครัวที่มีบุตรหลานหลายคน อาจจะต้องแบ่งกันใช้
3) ด้านการพัฒนารูปแบบการจัดการเรียนรู้บทเรียนออนไลน์ คือ ให้นักเรียนได้มีโอกาสศึกษาค้นคว้าเพิ่มเติมกระตุ้นนิสิตสม่ำเสมอด้วยวิธีสอนตามแนวทางการใช้เทคโนโลยีดิจิทัล การใช้บทเรียนไปประพฤติปฏิบัติได้อย่างถูกต้อง
3. สร้างและพัฒนาระบบการจัดการเรียนรู้บทเรียนออนไลน์ รายวิชาพระพุทธศาสนาของพระสอนศีลธรรมในโรงเรียน จังหวัดสุพรรณบุรี พบว่า
1) ระดับความคิดเห็นความพึงพอใจความพึงพอใจที่มีต่อบทเรียนออนไลน์โดยใช้กรณีศึกษาเป็นฐาน โดยภาพรวมอยู่ในระดับมาก เมื่อพิจารณาในแต่ละด้าน ด้านปัจจัยเกื้อหนุน อยู่ในระดับปานกลาง
2) ผลสัมฤทธิ์ก่อนเรียนมีค่าเฉลี่ย 14.48 และค่าส่วนเบี่ยงเบนมาตรฐาน 1.16 และผลสัมฤทธิ์หลังการเรียนมีค่าเฉลี่ย 18.19 และค่าเบี่ยงเบนมาตรฐาน 1.04 แสดงว่าผลสัมฤทธิ์หลังเรียนสูงกว่าก่อนเรียน อย่างมีนัยสำคัญทางสถิติที่ระดับ .05 ซึ่งสอดคล้องกับสมุติฐานที่ตั้งไว้
4. ประเมินประสิทธิภาพบทเรียนออนไลน์โดยใช้กรณีศึกษาเป็นฐาน เพื่อส่งเสริมความสามารถในการสอนของพระสอนศีลธรรมในโรงเรียน จังหวัดสุพรรณบุรี พบว่า การประเมินประเมินประสิทธิภาพระบบการจัดการเรียนรู้บทเรียนออนไลน์อยู่ในระดับมาก
Article Details
This work is licensed under a Creative Commons Attribution-NonCommercial-NoDerivatives 4.0 International License.
References
กานต์ณรงค์ สอนสกุล. (2562). การพัฒนารูปแบบการเรียนรู้แบบเน้นภาระงานและการใช้ปัญหาเป็นฐานเพื่อส่งเสริมทักษะการอ่านภาษาอังกฤษธุรกิจอย่างมีวิจารณญาณสำหรับนักศึกษาปริญญาบัณฑิต(วิทยานิพนธ์ปริญญาดุษฎีบัณฑิต). มหาวิทยาลัยศิลปากร.
บุญชม ศรีสะอาด. (2553). การวิจัยเบื้องต้น. กรุงเทพฯ: ชมรมเด็ก.
ประเวศ วะสี. (2542). พุทธธรรมกับอุดมการณ์สำหรับศตวรรษที่ 21. กรุงเทพฯ: สํานักพิมพ์มูลนิธิโกมลคีมทอง.
พระพรหมคุณาภรณ์ (ป.อ. ปยุตฺโต). (2556). ปรัชญาการศึกษาของไทย ภาคพุทธธรรม: แกนนําการศึกษา. กรุงเทพฯ: ผลิธัมม์.
พระไพศาล วิสาโล. (2544). กระบวนการเรียนรู้แบบพุทธ. กรุงเทพฯ: เสขิยธรรม.
วรวุฒิ มั่นสุขผล และ ปุณเชษฐ์ จินางศุกะ. (2558). การศึกษาพฤติกรรมและความต้องการใช้อีเลิร์นนิงของนักศึกษาระดับบัณฑิตศึกษา คณะศึกษาศาสตร์ มหาวิทยาลัยศิลปากร. Veridian E-Journal, Silpakorn University (Humanities, Social Sciences and arts), 8(3), 348-358.
วิจารณ์ พานิช. (2555). วิถีสร้างการเรียนรู้เพื่อศิษย์ในศตวรรษที่ 21. กรุงเทพฯ: มูลนิธิสดศรี-สฤษดิ์วงศ์.
สมควร นามสีฐาน, ปาณจิตร สุกุมาลย์, พระดบัสวิน ปภสฺสโร (แสนสุริวงค์), พระมหาอำพล ธนปญฺโญ (ชัยสารี)และ วุฒิชัย เยาวโพธิ์. (2567). รูปแบบการพัฒนาการจัดการเรียนรู้ออนไลน์ด้วยนวัตกรรมเชิงสร้างสรรค์ในสถานการณ์ NEXT NORMAL ของโรงเรียนในจังหวัดขอนแก่น. วารสารวิชาการธรรมทรรศน์, 24(1), 269-282.
สุมน อมรวิวัฒน์. (2542). การพัฒนาการเรียนรู้ตามแนวพุทธศาสตร์. นนทบุรี: โรงพิมพ์มหาวิทยาลัยสุโขทัยธรรมมาธิราช.
Asunka, S. (2008). Online Learning in Higher Education in Sub-Saharan Africa: Ghanaian University Students' Experiences and Perceptions. The International Review of Research in Open and Distance Learning, 9(3), 1-23.
Phumphongkhochasorn, P., Damnoen, S., Tuwanno, P. M., Srichan, P. W., & Udomdhammajaree, P. (2022). Educational Quality Assurance and School Management Standards According to International. Asia Pacific Journal of Religions and Cultures, 6(1), 1–16.