กระบวนการเข้าถึงอภิญญาตามหลักพระพุทธศาสนาเถรวาท
Main Article Content
บทคัดย่อ
บทความวิจัยนี้มีวัตถุประสงค์ 1) เพื่อศึกษาอภิญญาที่ปรากฏในพระไตรปิฎกและอรรถกถา 2) เพื่อศึกษาหลักธรรมที่เกี่ยวข้องกับอภิญญาที่ปรากฏในพระไตรปิฎกและอรรถกถา และ 3) เพื่อนำเสนอกระบวนการเข้าถึงอภิญญาตามหลักพระพุทธศาสนาเถรวาท รูปแบบการวิจัยเชิงเอกสารและเขียนบรรยายเชิงพรรณนา ผลการวิจัยพบว่า 1) อภิญญาเป็นปัญญาที่ประกอบในรูปปัญจมฌาน โดยการเจริญสมถกรรมฐานด้วยการฝึกกสิณ 10 อย่างใดอย่างหนึ่ง สามารถเข้าถึงอภิญญาได้ 5 ประเภท คือ อิทธิวิธิอภิญญา ทิพพโสตอภิญญา ปรจิตตวิชานนอภิญญา ปุพเพนิวาสานุสสติอภิญญา และ ทิพพจักขุอภิญญา สำหรับอาสวักขยอภิญญาเข้าถึงได้ด้วยการเจริญวิปัสสนากรรมฐาน 2) หลักธรรมที่เกื้อหนุนต่อการเข้าถึงอภิญญาคือ ไตรสิกขา บุพพกิจ โพธิปักขิยธรรม และจริตที่เหมาะสม ส่วนหลักธรรมที่เป็นปรปักษ์หรือขัดขวางต่อการเข้าถึงอภิญญา คือ นิวรณ์ 5 และ นิมิต 3) กระบวนการเข้าถึงอภิญญาตามหลักพระพุทธศาสนาเถรวาทเป็นการเจริญสมถกรรมฐาน ตามลำดับฌานประกอบด้วย 3 กระบวน คือ 1) การฝึกจิตเข้าฌานสมาบัติ 8 ตามลำดับเริ่มจากปฐมฌานจนถึงเนวสัญญานาสัญญายตนะ 2) การฝึกจิตเข้าฌานโดยนัย 14 ประการ เป็นการเข้าฌานตามลำดับกสิณเริ่มจากกสิณานุโลมจนถึงอารัมมณววัตถาน และ 3) การอธิษฐานอภิญญา เริ่มตั้งแต่ ปาทกฌานวิถีวิถีจิต อธิฏฐานวิถี ปาทกฌานวิถี และ อภิญญาวิถี ข้อค้นพบจากการวิจัย คือ P6P3O6 Model ซึ่งนำประโยชน์ในการจัดทำแนวทางอบรมสมถกรรมฐานตามหลักพระพุทธศาสนาเถรวาท
Article Details

This work is licensed under a Creative Commons Attribution-NonCommercial-NoDerivatives 4.0 International License.
References
ธนศักย์ เลิศมงคลโชค. (2553). การศึกษาวิเคราะห์อภิญญาในพระพุทธปรัชญาเถรวาท(วิทยานิพนธ์พุทธศาสตรมหาบัณฑิต). มหาวิทยาลัยมหาจุฬาลงกรณราชวิทยาลัย.
พร รัตนสุวรรณ. (2526). อภิญญา เล่ม 1. กรุงเทพฯ: โรงพิมพ์วิญญาณ.
พระธรรมปิฎก (ป.อ. ปยุตฺโต). (2538). สิ่งศักดิ์สิทธิ์เทวฤทธิ์ปาฏิหาริย์. กรุงเทพฯ: สหธรรมิก.
พระประสาน ชยาภิรโต (อร่ามวาณิชย์). (2563). กระบวนการบรรลุธรรมของพุทธสาวิกาในพุทธปรัชญาเถรวาท(วิทยานิพนธ์ศาสนศาสตรมหาบัณฑิต). มหาวิทยาลัยมหามกุฎราชวิทยาลัย.
พระอนุรุทธาจารย์. (2544). พระอภิธัมมัตถสังคหะ ปริจเฉทที่ 9 กัมมัฎฐานสังคหวิภาค. (พิมพ์ครั้งที่ 4). นครปฐม: มูลนิธิแนบมหานีรานนท์.
มหาจุฬาลงกรณราชวิทยาลัย. (2539). พระไตรปิฎกภาษาไทย ฉบับมหาจุฬาลงกรณราชวิทยาลัย. กรุงเทพฯ: โรงพิมพ์มหาจุฬาลงกรณราชวิทยาลัย.
เสวตร เปี่ยมพงศ์สานต์. (2541). พุทธวิปัสสนา. (พิมพ์ครั้งที่4). กรุงเทพฯ: โรงพิมพ์มหาจุฬาลงกรณราชวิทยาลัย.
อรภัคภา ทองกระจ่างเนตร. (2556). การศึกษาวิเคราะห์สมาธิกับการบรรลุธรรมในพระพุทธศาสนาเถรวาท(วิทยานิพนธ์ศาสนศาสตรมหาบัณฑิต). มหาวิทยาลัยมหามกุฎราชวิทยาลัย.
Damnoen, P. S., Siri, P., Supattho, P. S., & Kaewwilai, K. (2021). The Development of Student Characteristics in According to the Nawaluk Framework of the Buddhist integration of Buddhapanya Sri Thawarawadee Buddhist College. Asia Pacific Journal of Religions and Cultures, 5(2), 126–135.
Klomkul, L., Damnoen, S., Sawasdee, U., & Wilairadtanakun, A. (2023). Network Development of Buddhist Communication Innovative Space For Media Literacy of Thai Youths. Journal of Namibian Studies: History Politics Culture, 35, 919-935.