การปฏิบัติหน้าที่ของบุคลากรในองค์กรตามหลักราชวสดีธรรม
Article Sidebar
Main Article Content
บทคัดย่อ
บทความนี้มีวัตถุประสงค์ 3 ประการ คือ 1) เพื่อศึกษาสภาพการปฏิบัติหน้าที่ของบุคลากรในองค์กร 2) เพื่อพัฒนาแนวทางการปฏิบัติหน้าที่ที่ดีในองค์กรตามหลักราชวสดีธรรม และ 3) เพื่อเสนอการบูรณาการแนวทางการปฏิบัติหน้าที่ของบุคลากรในองค์กรตามหลักราชวสดีธรรม ผู้วิจัยได้ใช้ระเบียบวิธีวิจัยเชิงคุณภาพ จากเอกสารและการสัมภาษณ์เชิงลึก สรุปและนำเสนอด้วยการวิเคราะห์เนื้อหา ผลการวิจัยพบว่า 1) มหาวิทยาลัยมหาจุฬาลงกรณราชวิทยาลัย วิทยาเขตบาฬีศึกษาพุทธโฆส นครปฐม มีการบริหารองค์กร ในด้านการบริหารตน การบริหารคน และการบริหารงาน ภายใต้ระเบียบข้อบังคับขององค์กร และหลักธรรมาภิบาล ดังนี้ (1) บุคลากรฝ่ายบริหาร ไม่ควรหวั่นไหวไปด้วยอำนาจอคติ ไม่ยอมตนให้ตกอยู่ในอำนาจของความอยาก เป็นต้น (2) บุคลากรฝ่ายวิชาการ ต้องพัฒนาตนเองอยู่เสมอ สร้างองค์ความรู้ใหม่ๆ เป็นต้น และ (3) บุคลากรฝ่ายสนับสนุน ควรประพฤติปฏิบัติตนตามภาระและหน้าที่อย่างขยันหมั่นเพียรด้วยความซื่อสัตย์สุจริต ภักดีต่อองค์กร เป็นต้น 2) การบูรณาการแนวทางการปฏิบัติหน้าที่ของบุคลากรในองค์กรตามหลักราชวสดีธรรม โดยมีกรอบของการพัฒนา คือ (1) การพัฒนาตน มีหลักราชวสดีธรรม คือ ความมีสติ การใช้ปัญญา ความไม่หวั่นไหวตามโลกธรรม 8 เป็นต้น มาบูรณาการกับข้อบังคับหมวด 5 การรักษาจรรยาของบุคลากร (2) การพัฒนาคน มีหลักราช-วสดีธรรม คือ ความไม่เห็นแก่ได้ ความเป็นคนอ่อนน้อมถ่อมตน ความอดทนไม่โกรธง่าย เป็นต้น มาบูรณาการกับข้อบังคับหมวด 4 การเพิ่มพูนประสิทธิภาพและเสริมแรงจูงใจในการปฏิบัติงาน และ 3) การพัฒนางาน มีหลักราชวสดีธรรม คือ ความขยัน ความซื่อสัตย์และภักดีต่อหน่วยงาน ความยินดีทำงานไม่ว่าเวลาใด เป็นต้น มาบูรณาการกับข้อบังคับหมวด 6 วินัยและการรักษาวินัย ได้องค์ความรู้ในการพัฒนาบุคลากร คือรูปแบบ “SME+5 (mapre)” Model
Article Details
This work is licensed under a Creative Commons Attribution-NonCommercial-NoDerivatives 4.0 International License.
References
กนก เพ่งจินดา, นิวรัตน์ วิจิตรกุลสวัสดิ์ และ อัจฉรา หล่อตระกูล. (2567). ปัจจัยแรงจูงใจที่ส่งผลต่อขวัญกำลังใจในการปฏิบัติงานของบุคลากร เขตบางกะปิ. วารสารนวัตกรรมการจัดการศึกษาและการวิจัย, 6(2), 377-386.
เกรียงศักดิ์ เขียวยิ่ง. (2535). การบริหารรัฐกิจแนวคิด หลักการ และการปฏิบัติ. ขอนแก่น: ขอนแก่นการพิมพ์.
เกียรติ บุญยโพ. (2562). การบริหารทรัพยากรมนุษย์ในยุคใหม่. วารสารวิทยาการจัดการปริทัศน์, 21(1), 165-170.
ทิพาวดี เมฆสวรรค์. (2546). การบริหารงานบุคคลภาครัฐ. นนทบุรี: โรงพิมพ์มหาวิทยาลัยสุโขทัยธรรมาธิราช.
นวลนภา จุลสุทธิ, กัสมา กาซ้อน, สิปราง เจริญผล และ พรชัย เจดามาน. (2567). ภาวะผู้นำเชิงนวัตกรรมกับการบริหารการเปลี่ยนแปลงองค์กรภาครัฐภายใต้ยุค VUCA. วารสารสหวิทยาการมนุษยศาสตร์และสังคมศาสตร์, 7(1), 310 - 328.
ปราชญา กล้าผจัญ. (2544). คุณธรรม จริยธรรม จรรยาบรรณวิชาชีพ. (พิมพ์ครั้งที่ 2.) กรุงเทพฯ: ข้าวฟ่าง.
พระครูปลัดคมศักดิ์ สติสมฺปนฺโน. (2567). นิสิตวิทยาเขตบาฬีศึกษาพุทธโฆส นครปฐม. สัมภาษณ์, 22 มีนาคม.
พระครูปลัดสัมพิพัฒนธรรมาจารย์ (นิรันดร์ อภิปุญฺโญ). (2567). อาจารย์วิทยาเขตบาฬีศึกษาพุทธโฆส นครปฐม. สัมภาษณ์, 22 มีนาคม.
พระฐิติ จำนงค์สุข. (2566). การประยุกต์หลักราชวสดีธรรมสำหรับงานราชการ. วารสารวิจัยวิชาการ, 6(4). 17-28.
มหาจุฬาลงกรณราชวิทยาลัย. (2539). พระไตรปิฎกภาษาไทย ฉบับมหาจฬาลงกรณราชวิทยาลัย. กรุงเทพฯ: โรงพิมพ์มหาจุฬาลงกรณราชวิทยาลัย.
มหามกุฏราชวิทยาลัย. (2539) อภิธัมมัตถสังคหบาลีและอภิธัมมัตถวิภาวินีฎีกา ฉบับแปลเป็นไทย. กรุงเทพฯ: โรงพิมพ์มหามกุฏราชวิทยาลัย.
ฤทธิพล ไชยบุรี. (2562). การดำรงตนในสังคมด้วยคุณธรรม จริยธรรม. วารสารวิทยาการจัดการปริทัศน์, 21(1), 171-180.
อรรนพ เรืองกัลป์ปวงศ์ และ สราวรรณ์ เรืองกัลป์ปวงศ์. (2565). กลยุทธ์บริหารงานทรัพยากรบุคคลในยุค 5.0. วารสารวิชาการมหาวิทยาลัยรัตนบัณฑิต, 17(2), 99-119.
Bratton, J., Gold, J., Bratton, A., & Steele, L. (2022). Human Resource Management. (7th ed.). London: Bloomsbury Publishing.
Damnoen, P. S., Siri, P., Supattho, P. S., & Kaewwilai, K. (2021). The Development of Student Characteristics in According to the Nawaluk Framework of the Buddhist integration of Buddhapanya Sri Thawarawadee Buddhist College. Asia Pacific Journal of Religions and Cultures, 5(2), 126–135.
Ke, W., & Yu, S.-C. (2023). Abusive Supervision and Employee Creativity: The Mediating Effect of Role Identification and Organizational Support. International Journal of Multidisciplinary in Management and Tourism, 7(1), 39–52.
Klomkul, L., Damnoen, S., Sawasdee, U., & Wilairadtanakun, A. (2023). Network Development of Buddhist Communication Innovative Space For Media Literacy of Thai Youths. Journal of Namibian Studies: History Politics Culture, 35, 919-935.