การประยุกต์ใช้พรหมวิหารธรรมของพระสังฆาธิการในเขตปกครองคณะสงฆ์อำเภอเมือง จังหวัดนนทบุรี

Main Article Content

พระปลัดเชิงชาย สิงห์ทอง

บทคัดย่อ

การประยุกต์ใช้พรหมวิหารธรรมของสังฆาธิการในเขตปกครองคณะสงฆ์ อำเภอเมือง จังหวัดนนทบุรี โดยภาพรวม พบว่า การปฏิบัติหน้าที่ของพระสังฆาธิการปฏิบัติตามหลักพรหมวิหารธรรมโดยรวมอยู่ในระดับมาก เมื่อพิจารณาในแต่ละด้าน พบว่า ด้านที่มีค่าเฉลี่ยสูงสุด ได้แก่ ด้านเมตตา รองลงมาได้แก่ ด้านกรุณาด้านอุเบกขา และด้านมุทิตาตามลำดับ เมื่อพิจารณาเป็นรายด้าน พบว่าด้านเมตตาโดยภาพรวม อยู่ในระดับมากที่สุด ที่เป็นเช่นนี้เพราะพระสังฆาธิการผู้ปกครองมีการสนับสนุนด้านการศึกษาและสงเสริมและพัฒนาโดยภาพรวมของพระทุกรูปตามความสามารถอย่างเท่าเทียมกัน
ผลการเปรียบเทียบการประยุกต์ใช้หลักพรหมวิหารธรรมของพระสังฆาธิการในเขตปกครองคณะสงฆ์ อำเภอเมือง จังหวัดนนทบุรี พบว่า ด้านเมตตา กรุณา มุทิตา และอุเบกขา โดยภาพรวม แตกต่างกันอย่างไม่มีนัยสำคัญทางสถิติที่ระดับ 0.05 แต่เมื่อพิจารณาเป็นรายด้าน พบว่า มีการดูแลพระสงฆ์ภายในวัดอย่างทั่วถึงอย่างเป็นธรรมคือ มีการสนับสนุนในการจัดสวัสดิการอำนวยความสะดวกต่าง ๆ ให้แก่พระสงฆ์ภายในวัด มีการออกกฎระเบียบ ในการอยู่ร่วมกันเป็นหมู่คณะเพื่อให้เกิดความสงบสุขของคณะสงฆ์ในวัด ผู้ปกครองมีการดูแลด้านศาสนสถานภายในวัดให้เกิดความสะดวก และมีการชมเชยพระสงฆ์ที่ปฏิบัติตามกฎระเบียบ/กิจวัตร
การประยุกต์ใช้หลักพรหมวิหารธรรมของสังฆาธิการในเขตปกครองคณะสงฆ์อำเภอเมือง จังหวัดนนทบุรี พระสังฆาธิการหรือเจ้าอาวาสได้มองเห็นถึงหลักการประยุกต์ใช้ในด้านการสงเสริมให้พระสงฆ์ในวัดของท่านให้มีความรู้ทั้งด้านทางโลกและทางธรรม มีการสงเสริมในด้านการศึกษาจึงได้จัดตั้งกองทุนในด้านต่าง ๆ และในด้านการศึกษาเป็นหลัก ให้พระสงฆ์ในวัดของท่านมีการประยุกต์ใช้หลักพรหมวิหารธรรมในการอยู่ร่วมกันภายในวัด และยังเป็นตัวอย่างให้ญาติโยมได้เห็นเป็นตัวอย่าง ได้เห็นถึงความสามัคคี และได้นำไปประยุกต์ใช้ในชีวิตประจำวันของตนให้เกิดประโยชน์ได้อีกด้วย การประยุกต์ใช้พรหมวิหารธรรมของพระสังฆาธิการ ในเขตปกครองคณะสงฆ์อำเภอเมือง จังหวัดนนทบุรี เป็นหลักธรรมที่มีประโยชน์มาก ผู้ปกครองควรจะมีไว้ เมื่อคณะสงฆ์เห็นความสำคัญของหลักพรหมวิหารธรรม และต่อยอดให้คณะสงฆ์ทุกระดับชั้นดำเนินงานตามหลักพรหมวิหารธรรมโดยที่ไม่เห็นแก่พวกพ้องไม่เอนเอียงจะทำให้คณะสงฆ์อยู่แบบผาสุก และเป็นแบบอย่างให้พุทธศาสนิกชนได้ประพฤติปฏิบัติตาม

Article Details

บท
บทความวิจัย

References

พระธรรมโกศาจารย์ (ประยูร ธมฺมจิตุโต). (2549). พุทธวิธีบริหาร. กรุงเทพฯ: โรงพิมพ์มหาจุฬาลงกรณราชวิทยาลัย.

พระมหาณัฏฐ์ สติเวปุลฺโล และ ขันทอง วัฒนประดิษฐ์. (2565). การเสริมสร้างความเข้มแข็งของชุมชนโดยสันติวัฒนธรรมของชาติพันธุ์ไทยเดิ้ง ในจังหวัดนครราชสีมา. วารสารสันติศึกษาปริทรรศน์ มจร, 10(7), 3130-3142.

พระเมธีธรรมาภรณ์ (ประยูร ธมฺมจิตฺโต). (2539). การปกครองคณะสงฆ์ไทย. (พิมพ์ครั้งที่ 9). กรุงเทพฯ: มูลนิธิพุทธธรรม.

พะยอม วงศ์สารศรี. (2542). องค์การและการจัดการ. กรุงเทพฯ: พรานกการพิมพ์.

มหาจุฬาลงกรณราชวิทยาลัย. (2539). พระไตรปิฎกภาษาไทย ฉบับมหาจุฬาลงกรณราชวิทยาลัย. กรุงเทพฯ: โรงพิมพ์มหาจุฬาลงกรณราชวิทยาลัย.

ราชบัณฑิตยสถาน. (2554). พจนานุกรมฉบับราชบัณฑิตยสถาน พ.ศ. 2554. กรุงเทพฯ: ราชบัณฑิตยสถาน.

สมเด็จพระพุทธโฆษาจารย์ (ป.อ. ปยุตฺโต). (2562). พุทธธรรม (ฉบับปรับขยาย). กรุงเทพฯ: มหาวิทยาลัยเอเชียอาคเนย์.

อุดมชัย ปานาพุต, ชาตรี สุขสบาย, สงคราม จันทร์ทาคีรี, วีรพงศ์ พิชัยเสนาณรงค์ และ พระมหาณรงค์ราช ครองเชื้อ. (2566). ความเป็นบัณฑิตตามหลักพระพุทธศาสนาเถรวาท. วารสารนวัตกรรมการจัดการศึกษาและการวิจัย, 5(3), 759-768.

Damnoen, P. S., Siri, P., Supattho, P. S., & Kaewwilai, K. (2021). The Development of Student Characteristics in According to the Nawaluk Framework of the Buddhist integration of Buddhapanya Sri Thawarawadee Buddhist College. Asia Pacific Journal of Religions and Cultures, 5(2), 126–135.