แนวทางการส่งเสริมการรักษาอุโบสถศีลของพุทธศาสนิกชนของวัด ในเขตปกครองคณะสงฆ์ตำบลบางขนุน อำเภอบางกรวย จังหวัดนนทบุรี

บทคัดย่อ

บทความฉบับนี้ มีวัตถุประสงค์เพื่อศึกษาอุโบสถศีลในคัมภีร์พระพุทธศาสนาเถรวาท เพื่อศึกษาสภาพปัญหาการรักษาอุโบสถศีลของพุทธศาสนิกชนของวัดในเขตปกครองคณะสงฆ์ตำบลบางขนุน อำเภอบางกรวย จังหวัดนนทบุรี และเพื่อศึกษาแนวทางการส่งเสริมการรักษาอุโบสถศีลของพุทธศาสนิกชนของวัดในเขตปกครองคณะสงฆ์ตำบลบางขนุน อำเภอบางกรวย จังหวัดนนทบุรี การวิจัยนี้เป็นการวิจัยเชิงคุณภาพ โดยการสัมภาษณ์เชิงลึกผู้ให้ข้อมูลสำคัญ ได้แก่ กลุ่มที่ 1 เจ้าอาวาส ผู้ช่วยเจ้าอาวาส จำนวน 6 รูป และกลุ่มที่ 2 ผู้ปฏิบัติธรรมรักษาอุโบสถศีล จำนวน 9 คน รวมเป็น 15 รูป/คน ผลการวิจัยพบว่า

1. อุโบสถศีล หมายถึง ข้อวัตรหรือระเบียบที่ต้องปฏิบัติในวันที่เข้าอยู่จำ ได้แก่ ศีลที่ต้องสมาทานรักษาในวันอุโบสถ คือ วัน 8 ค่ำ, วัน 14 ค่ำ และวัน 15 ค่ำ ประกอบด้วยองค์ 8 ประการ ที่ฆราวาสผู้ครองเรือน ต้องการที่จะปฏิบัติรักษาให้ดียิ่งๆ ขึ้นไป

2. ผู้รักษาอุโบสถศีลในสังคมไทยในปัจจุบันลดน้อยลง เพราะขาดความรู้ความเข้าใจในการรักษาอุโบสถศีล บ้างก็มีอายุมากล้มหายตายจากกันไป บ้างก็มีปัญหาสุขภาพร่างกาย บ้างก็ติดภารกิจเพราะอยู่ในวัยทำงาน การเดินทางไม่สะดวก ลูกหลานไม่ดูแลเอาใจใส่ สังคมทุกวันนี้ไม่สนใจเรื่องของบาปบุญคุณโทษ เกิดความเสื่อมศรัทธาจากการประพฤติปฏิบัติตัวนอกรีตของพระสงฆ์ตามสื่อต่าง ๆ ขาดบุคลากรในการให้ความรู้ แนะนำในการประพฤติปฏิบัติจึงไม่สามารถรักษาได้อย่างจริงจังและเกิดประสิทธิผล ดังนั้นจึงต้องอาศัยคณะสงฆ์ในการสนับสนุน การประชาสัมพันธ์ และส่งเสริมให้แต่ละวัดจัดกิจกรรมในการรักษาอุโบสถศีลเป็นแบบแผนในการรักษาศีลอุโบสถ

3. แนวทางการส่งเสริมการรักษาอุโบสถศีล ควรมีการให้ความรู้และฝึกฝนทักษะในการเผยแผ่พระพุทธศาสนาให้กับพระสงฆ์ ให้มีประสิทธิภาพมากยิ่งขึ้น มุ่งเน้นปลูกฝังคนรุ่นใหม่ให้มารักษาอุโบสถศีล ประชาสัมพันธ์ถึงอานิสงส์หรือประโยชน์ที่ได้รับ เพื่อดึงคนหนุ่มสาวเข้ามารักษาอุโบสถศีลและเป็นการสืบทอดอายุพระพุทธศาสนา