วิเคราะห์เปรียบเทียบกฎหมายเกี่ยวกับนิติบุคคลหมู่บ้านจัดสรรของไทยกับประเทศสหรัฐอเมริกาและสาธารณรัฐประชาชนจีน
Article Sidebar
Main Article Content
บทคัดย่อ
บทความนี้มีวัตถุประสงค์ 1) เพื่อศึกษาหลักการ แนวคิดทฤษฎีเกี่ยวกับนิติบุคคลหมู่บ้านจัดสรร และทำความเข้าใจกฎหมายเกี่ยวกับนิติบุคคลหมู่บ้านจัดสรรของไทยและกฎหมายต่างประเทศ 2) เพื่อวิเคราะห์เปรียบเทียบกฎหมายเกี่ยวกับนิติบุคคลหมู่บ้านจัดสรรของไทยกับกฎหมายของประเทศสหรัฐอเมริกาและกฎหมายของสาธารณประชาชนจีน และ 3) เพื่อศึกษาแนวแนวทางแก้ไขปรับปรุงกฎหมายเกี่ยวกับนิติบุคคลหมู่บ้านจัดสรรของประเทศไทยให้มีความเป็นธรรมต่อสมาชิกหมู่บ้านจัดสรรและผู้ประกอบการนิติบุคคลหมู่บ้านจัดสรร การศึกษาครั้งนี้ใช้วิธีดำเนินการวิจัยเชิงคุณภาพ และวิจัยเชิงเอกสาร ผลการวิจัย พบว่า พระราชบัญญัติการจัดสรรที่ดิน พ.ศ.2543 ยังไม่มีความชัดเจนในการตรวจสอบนิติบุคคลหมู่บ้านจัดสรรที่กระทำการทุจริต กรณีประเทศสหรัฐอเมริกากำหนดให้สมาคมผู้ถือครองที่อยู่อาศัย มีอำนาจดำเนินคดีต่าง ๆ ที่กล่าวหาว่าไม่ปฏิบัติตามกฎหมายตามเอกสารจัดตั้ง กฎระเบียบของสมาคมในการดำเนินคดีกับสมาชิก หรือกรรมการ เจ้าหน้าที่ของสมาคม หรือดำเนินคดีกับผู้เช่า ผู้มาพักอาศัยในที่ดินนั้นหรือใช้พื้นที่ส่วนกลาง และไม่จำกัดสิทธิสมาชิกกลุ่มใดที่จะฟ้องคดีโดยไม่ผ่านสมาคมและสมาชิกนั้นไม่สามารถกระทำแทนสมาคมได้ส่วนกรณีประเทศสาธารณรัฐประชาชนจีน กำหนดบทลงโทษกรณีวิสาหกิจพัฒนาบ้านและที่ดินรับเงินค่าใช้จ่ายมาโดยไม่ถูกต้อง องค์รัฐมีสิทธิสั่งให้วิสาหกิจพัฒนาบ้านและที่ดินส่งคืนเงินที่เรียกเก็บ ในกรณีที่ร้ายแรง ให้องค์กรหรือหน่วยงานอันเป็นสถานที่ตั้งขององค์กรรัฐลงโทษทางการปกครองแก่เจ้าหน้าที่ที่รับผิดชอบโดยตรงกำหนดบทลงโทษต่อหน้าที่หรือทุจริตซึ่งแตกต่างจากกฎหมายไทย
Article Details
This work is licensed under a Creative Commons Attribution-NonCommercial-NoDerivatives 4.0 International License.
References
กิตติยา ศักดิ์ศรีมณีกูล. (2550). นิติบุคคลหมู่บ้านจัดสรรกับผลในทางกฎหมายภายหลังการจดทะเบียนจัดตั้ง(วิทยานิพนธ์นิติศาสตรมหาบัณฑิต). มหาวิทยาลัยธุรกิจบัณฑิตย์.
กิติ ปิลันธนดิลก. (2548). รวมกฎหมายที่ดินของประเทศสาธารณรัฐประชาชนจีน. กรุงเทพฯ: โรงพิมพ์เดือนตุลา.
นิตินันทน์ บูรณะเจริญรักษ์. (2558). ความรับผิดของผูถือหุนที่มีผลกระทบกับเจาหนี้ของบริษัทจํากัด. วารสารรามคําแหง ฉบับนิติศาสตร, 4(1), 16-43.
ประสิทธิ์ โฆวิไลกุล. (2548). คำอธิบายประมวลกฎหมายแพ่งและพาณิชย์ว่าด้วยนิติบุคคลและความรับผิดทางอาญาของนิติบุคคล. กรุงเทพฯ: นิติธรรม.
ปิยบุตร ชูวัง. (2551). ปัญหากฎหมายเกี่ยวกับธุรกิจจัดสรรที่ดินตามพระราชบัญญัติจัดสรรที่ดิน พ.ศ. 2543 : ศึกษากรณีธุรกิจจัดสรรที่ดินเพื่อการอุตสาหกรรม(วิทยานิพนธ์นิติศาสตรมหาบัณฑิต). มหาวิทยาลัยธุรกิจบัณฑิตย์.
ภาสกร ชัยรุ่งโรจน์สกุล. (2552). ปัญหากฎหมายว่าด้วยการจัดสรรที่ดิน: ศึกษากรณีอำนาจและหน้าที่ของนิติบุคคลหมู่บ้านจัดสรร(วิทยานิพนธ์นิติศาสตรมหาบัณฑิต). มหาวิทยาลัยศรีปทุม วิทยาเขตชลบุรี.
ยศพนธ์ นิติรุจิโรจน์. (2562). ความรู้เบื้องต้นเกี่ยวกับกฎหมายวิธีพิจารณาความแพ่งของสาธารณรัฐประชาชนจีน.วารสารรามคําแหง ฉบับนิติศาสตร, 8(2), 37-66.
โสภณ รัตนากร. (2537). หุ้นส่วนและบริษัท. กรุงเทพฯ: นิติบรรณการ.