Administrator’s Skill Affecting being Happy Workplace of District Non-formal and Informal Education Centre in the Central Region
Article Sidebar
Main Article Content
Abstract
The objectives of this research were to determine: 1) the administrative skills of district non-formal and informal education centre in the central region. 2) the happy workplace of the district non-formal and informal education centre in the central region, and 3) the administrator’s skills affecting the happy workplace of the district non-formal and informal education centre in the central region. The population total of 264, the instrument was a questionnaire regarding administrative skill based on the theory of Drake and Roe and 8 happy workplaces based on the conception of the Thai Health Promotion Foundation. The statistics used were frequency, percentage, arithmetic mean, standard deviation and stepwise multiple regression analysis.
The findings of this study were as follows:
1) administrative skills of district non-formal and informal education centre in the central region, as a whole and individual were found at the highest level; ranking from the highest to the lowest as follow: human skills, conceptual skill, cognitive skill, educational and instructional skill and technical skill respectively.
2) the happy workplace of district non-formal and informal education centre in the central region, as a whole and individual were found at a high level; ranking from the highest to the lowest as follow: happy soul, happy family, happy society, happy money, happy brain, happy heart, happy relax and happy body.
3) conceptual skills, human skills and technical skills are affecting the happy workplace of district non-formal and informal education centre in the central region with a statistically significant 0.05 level.
Article Details
This work is licensed under a Creative Commons Attribution-NonCommercial-NoDerivatives 4.0 International License.
References
กมลทิพย์ ใจเที่ยง. (2562). การบริหารองค์กรแห่งความสุขในโรงเรียนประถมศึกษา. วารสารศึกษาศาสตร์ มหาวิทยาลัยศิลปากร, 18(2), 74-93.
จันทร์จิรา พรหมเมตตา, และคณะ. (2562). ทักษะของผู้บริหารที่ส่งผลต่อองค์กรแห่งความสุขในสถานศึกษาสังกัดสำนักงานเขตพื้นที่การศึกษาประถมศึกษาอุดรธานี เขต 2. พิฆเนศวร์สาร, 15(1), 167-186.
ทิพวัลย์ รามรง, และสานิต ฤทธิ์มนตรี. (2561). แนวทางการเสริมสร้างองค์กรแห่งความสุขในมหาวิทยาลัยเกษตรศาสตร์. วารสารสังคมศาสตร์และมนุษยศาสตร์, 44(1), 185-208.
บุรินทร์ เทพสาร. (2557). ยุทธศาสตร์การบริหารการเปลี่ยนแปลงสถาบันอุดมศึกษาเอกชนสู่การเป็นองคก์รแห่งความสุข. ค้นจาก http://cuir.car.chula.ac.th/bitstream/123456789/45380/1/5284464027.pdf
สำนักงานกองทุนสนับสนุนการสร้างเสริมสุขภาพ. (2555). บ่มเพาะนักศึกษาพยาบาล สู่การเป็นนักสร้างเสริมสุขภาพ. (พิมพ์ครั้งที่ 2). กรุงเทพฯ: สำนักงานกองทุนสนับสนุนการสร้างเสริมสุขภาพ.
สำนักงานสถิติแห่งชาติ. (2565). สสช.สำนักงานสถิติแห่งชาติ. ค้นจาก http://www.nso.go.th/sites/2014/ Pages/home.aspx
สุวิมล ทองจำรัส, และสจีวรรณ ทรรพวสุ. (2563). ทักษะผู้บริหารสถานศึกษาในศตวรรษที่ 21 สังกัดสำนักงานเขตพื้นที่การศึกษาประถมศึกษานครปฐม เขต 2. วารสารการวิจัยการบริหารการพัฒนา, 10, 168-178.
อนุพงศ์ รอดบุญปาน. (2561). องค์กรแห่งความสุขของโรงเรียนอนุบาลกุยบุรี(วัดวังยาว). (การศึกษาค้นคว้าอิสระ). มหาวิทยาลัยศิลปากร, สาขาวิชการบริหารการศึกษา.
อภิชาต ขันธชัย, และพรเทพ รู้แผน. (2560). การศึกษาสภาพและปัญหาการบริหารงานศูนย์การศึกษานอกระบบและการศึกษาตามอัธยาศัยตำบล สังกัดสำนักงานส่งเสริมการศึกษานอกระบบและการศึกษาตามอัธยาศัย จังหวัดพระนครศรีอยุธยา. วารสารวิจัยราชภัฏกรุงเก่า, 4(1), 63-70.
Bohrnstedt, G., & Knoke, D. (1988). Social for Social Data Analysis. Illinois: FE Peacock Publishers.
Kattz, E. (1974). Utilization Of Mass Communication by The Individual. California: sage.
Likert. (1970). New Patterns of Management. New York: McGraw Hill.
Rovinelli, R. J., & Hambleton, R. K. (1977). On the use of content specialists in the assessment of criterion-referenced test item validity. Tijdschrift voor Onderwijsresearch, 2(2), 49–60.
Thelbert, L. D., & William, H R. (1986). The Principalship. (3rd ed.). New York: Macmillan.
