A Study of Student Achievement and Satisfaction with Cooperative Learning by STAD Technique in Mathematics Course Prathomsuksa 5
Article Sidebar
Main Article Content
Abstract
Teaching using STAD cooperative learning management techniques is a way to help learners gain better knowledge and understanding of percentage content by Article's purposes were to compare learning achievements before and after using cooperative learning by STAD technique, to compare learning achievements after using cooperative learning by STAD technique and the 75 percent, and to study the satisfaction level of cooperative learning by STAD technique. The research model is pre-experimental research. The sample size was 19 students in Prathomsuksa 5 of Ban Nong Krathum School's second semester of the academic year 2021 by Cluster Random Sampling. The research instruments were 1) the lesson plans using cooperative learning with the STAD technique, 2) an achievement test and 3) the questionnaire on students' satisfaction. The statistics used in analyzing data were Percentage, Mean, Standard Deviation, Dependent Samples t-test, and One-Sample t-test.
The result of research can be concluded that the learning achievement of mathematics on the topic of a percentage of Prathomsuksa 5 students through cooperative learning STAD technique was significantly higher than pretest and was higher than 75 percent criterion at 0.05 statistical level, and the level of satisfaction of the overall picture was at the highest level.
Article Details
This work is licensed under a Creative Commons Attribution-NonCommercial-NoDerivatives 4.0 International License.
References
กระทรวงศึกษาธิการ. (2560). ตัวชี้วัดและสาระการเรียนรู้แกนกลาง กลุ่มสาระการเรียนรู้คณิตศาสตร์ (ฉบับปรับปรุง พ.ศ. 2560) ตามหลักสูตรแกนกลางการศึกษาขั้นพื้นฐาน พุทธศักราช 2551. กรุงเทพฯ: โรงพิมพ์ชุมนุมสหกรณ์การเกษตรแห่งประเทศไทย.
ณัฐภัค อุทโท. (2558). การจัดสภาพแวดล้อมทางการเรียนทางกายภาพ โรงเรียนอนุบาลวัดช่องลม สำนักงานเขตพื้นที่การศึกษาประถมศึกษาชลบุรี เขต 1(วิทยานิพนธ์ศึกษาศาสตรมหาบัณฑิต). มหาวิทยาลัยบูรพา.
นพพร แหยมแสง. (2555). พฤติกรรมการสอนคณิตศาสตร์. กรุงเทพฯ: มหาวิทยาลัยรามคำแหง.
นิธินันท์ กลั่นคูวัฒน์. (2559). ผลการจัดการเรียนการสอนแบบ TAI ร่วมกับกระบวนการแก้ปัญหาของโพลยาที่ส่งผลต่อความสามารถในการแก้ปัญหาและผลสัมฤทธิ์ทางการเรียนคณิตศาสตร์ เรื่อง การแก้โจทย์สมการเชิงเส้นตัวแปรเดียวของนักเรียนชั้นมัธยามศึกษาปีที่ 2(วิทยานิพนธ์ศึกษาศาสตร์มหาบัณฑิต). มหาวิทยาลัยบูรพา.
บุญชม ศรีสะอาด. (2560). การวิจัยเบื้องต้น. (พิมพ์ครั้งที่ 10). กรุงเทพฯ: สุวีริยาสาส์น.
พรพรรณ เสาร์คำเมืองดี. (2562). การศึกษาผลสัมฤทธิ์ทางการเรียนวิชาคณิตศาสตร์ของนักเรียนชั้นประถมศึกษาปีที่ 6 โดยการเรียนรู้แบบร่วมมือ เทคนิค STAD(วิทยานิพนธ์วิทยาศาสตร์มหาบัณฑิต). มหาวิทยาลัยศิลปากร.
พัลลภ เต่าให้. (2561). การพัฒนาผลสัมฤทธิ์ทางการเรียนคณิตศาสตร์ เรื่องเศษส่วน โดยใช้การเรียนรู้แบบร่วมมือ เทคนิค STAD ของนักเรียนชั้นมัธยมศึกษาปีที่ 1 โรงเรียนเตรียมอุดมศึกษาพัฒนาการ(วิทยานิพนธ์ศึกษาศาสตร์มหาบัณฑิต). มหาวิทยาลัยรามคำแหง.
พิมพันธ์ เดชะคุปต์. (2558). การจัดการเรียนรู้ในศตวรรษที่ 21. กรุงเทพฯ: โรงพิมพ์แห่งจุฬาลงกรณ์ มหาวิทยาลัย.
วรัญญา พลหาร. (2564). การศึกษาผลสัมฤทธิ์ทางคณิตศาสตร์เรื่อง รูปเรขาคณิต โดยใช้การจัดการเรียนรู้แบบ ร่วมมือ เทคนิค STAD ร่วมกับสื่อประสม(วิทยานิพนธ์ครุศาสตรมหาบัณฑิต). มหาวิทยาลัยราชภัฏ อุตรดิตถ์.
วัชรา เล่าเรียนดี และคณะ. (2560). กลยุทธ์การจัดการเรียนรู้เชิงรุกเพื่อพัฒนาการคิดและยกระดับคุณภาพการศึกษาสำหรับศตวรรษที่ 21. นครปฐม: เพชรเกษมพริ้นติ้งกรุ๊ป.
วัลยา บุญอากาศ. (2556). ผลการจัดการเรียนรู้แบบร่วมมือเทคนิค STAD ที่มีต่อผลสัมฤทธิ์ทางการเรียนและทักษะการคิดวิเคราะห์วิชาคณิตศาสตร์ของนักเรียนชั้นประถมศึกษาปีที่ 6(วิทยานิพนธ์ครุศาสตรมหาบัณฑิต). มหาวิทยาลัยราชภัฏรำไพพรรณี.
ศศิประภา อิฐานุประธานะ และ คณะ. (2565). การพัฒนาความคิดสร้างสรรค์ด้วยการจัดการเรียนรู้คณิตศาสตร์ ตามแนวคิดสะตีมศึกษาสำหรับนักเรียนชั้นมัธยมศึกษาปีที่ 2. วารสารสหวิทยาการมนุษยศาสตร์และสังคมศาสตร์, 5(2), 415-429.
ศุภวรรณ การุญญะวีร์. (2564). การบริหารจัดการแหล่งเรียนรู้ภายในสถานศึกษาตามหลักสัปปายะ 7 วิถีใหม่. วารสารนวัตกรรมการจัดการศึกษาและการวิจัย, 3(2), 75-82.
อนุจรี สีวะสา. (2564). การบริหารสถานศึกษาตามหลักธรรมาภิบาลของโรงเรียนดีประจำตำบล ในเขตอำเภอเดชอุดม สังกัดสำนักงานเขตพื้นที่การศึกษาประถมศึกษาอุบลราชธานี เขต 5. วารสารนวัตกรรมการศึกษาและการวิจัย, 5(3), 584-596.
Brennan, R. L., & Kane, M. T. (1977). An Index of Dependability for Mastery Tests. Journal of Educational Measurement, 14, 277-289.
Cronbach, L. J. (1990). Essentials of Psychological Testing (5th ed.). New York: Harper Collins.
Johnson, D. W., & Roger, T. J. (1989). Cooperative Leaning in Mathematics Education. In New Directions for Elementary School Mathematics. Reston Virginia: The National Council of Teachers of Mathematics.
Lovett, H. T. (1978). The Effect of Violating the Assumption of Equal Item Means in Estimating the Livingston Coefficient. Educational and Psychological Measurement, 38, 239-251.
Maslow, A. H. (1970). Motivation and Personality. New York: Harper & Row.
Phothongsunan, S. (2022). Thai EFL Undergraduate Learners’ Needs for English for Specific Purposes at Present. International Journal of Multidisciplinary in Management and Tourism, 6(1), 13–17.
Phumphongkhochasorn, P., Damnoen, P. S., Suwannaprateep, T., & Phoomparmarn, U. (2021). National Educational Standards and the Improvement of Thai Education System with World Class. Asia Pacific Journal of Religions and Cultures, 5(1), 75–86
Slavin, R. E. (1990). Cooperative Learning: Theory, Research, and Practice. New Jersey: Prentice Hall.
Slavin, R. E. (1995). Cooperative Learning Theory Research and Practices. New Jersey: Prentice Hall.
Wallerstein, H. (1971). A dictionary of Psychology. Maryland: Penguin Book.
