Structural Equation Model of Advertising Factors on Alcoholic Beverage Control Act B.E. 2551 (2008) Influencing Drinking Behavior of Young Adult in Nakhon Si Thammarat Province
Article Sidebar
Main Article Content
Abstract
The advertising format that is not illegal, creating recognition and also affect the behavior of alcoholic beverage consumers all together is the main point. Then, the aim of this research is to 1) study the relationship between advertising and organization recognition of alcohol consumers, 2) study the relationship between advertising and the type of advertising recognition of alcoholic consumers, and 3) study the relationship between advertising and the prohibition of alcohol drinking according to the laws. The research methodology is quantitative research and questionnaires are used as a tool to find the relationship between advertisements and consumer behavior of alcoholic beverages, which are 400 young adults aged between 15-40 years in Mueang District. Nakhon Si Thammarat Province, and the statistical methods used to analyze the data, descriptive statistics include percentage, mean, standard deviation. According to the analysis, including confirmatory factor analysis (CFA) and structural equation modeling (SEM). The research found that 1) The relationship of advertising and organization recognition of alcohol consumers 94% (B: 0.94) 2) The relationship of advertising and remembering advertising details of alcohol consumers 95% 94% (B: 0.95) 3) and 56% of the relationship between advertising and the prohibition of alcohol drinking according to the laws (B: 0.56). P-value greater than 0.05 in all models.
Article Details
References
จักรกฤช ณ นคร. (2560). มาตรการในการควบคุมการโฆษณาเครื่องดื่มแอลกอฮอล์ ตามพระราชบัญญัติเครื่องดื่มแอลกอฮอล์พุทธศักราช 2551. Academic Journal Phranakhon Rajabhat University, 7(2), 39-48.
ฉัตรสุมน พฤฒิภิญโญ และนิทัศน์์ ศิริโชติรัตน์. (2558). การค้าเสรีและการปกป้องนโยบายควบคุมเครื่องดื่มแอลกอฮอล์. วารสารกฎหมายสุขภาพและสาธารณสุข, 1(2), 119-134.
ซิ่วฮวย แซ่ลิ้ม, กนกพร หมู่พยัคฆ์ และนันทวัน สุวรรณรูป. (2560). ปัจจัยที่มีความสัมพันธ์กับพฤติกรรมการดื่มเครื่องดื่มแอลกอฮอล์ของวัยรุ่น. วารสารพยาบาลสงขลานครินทร์, 37(3), 25-36.
ดิเรก ควรสมาคม. (2556). มาตรการและการบังคับใช้พระราชบัญญัติควบคุมเครื่องดื่มแอลกอฮอล์ พ.ศ. 2551 : กรณีศึกษาในอำเภอเมือง เชียงใหม่. วารสารนิติศาสตร์ มหาวิทยาลัยนเรศวร 6(1) : 53-76.
ดุษฎี อายุวัฒน์ และวณิชชา ณรงค์ชัย. (2555). การประเมินผลการบังคับใช้กฎหมายตามพระราชบัญญัติควบคุมเครื่องดื่มแอลกอฮอล์ พ.ศ.2551 ในเขตภาคตะวันออกเฉียงเหนือ (จังหวัดอุดรธานี และจังหวัดขอนแก่น) กรณีผู้จำหน่ายเครื่องดื่มแอลกอฮอล์. วารสารวิจัยสาธารณสุขศาสตร์มหาวิทยาลัยขอนแก่น, 5(1), 55-68.
เดช ผิวอ่อน, ทิพาพร กาญจนราช, รักษวร ใจสะอาด, ภาณุโชติ ทองยัง. (2555). การรับรู้และการปฏิบัติตามกฎหมายพระราชบัญญัติควบคุมเครื่องดื่มแอลกอฮอล พ.ศ. 2551 ของผู้จำหน่ายเครื่องดื่มแอลกอฮอล. วารสารเภสัชศาสตรอีสาน, 8(3), 24-34.
ไตรลุจน์ นวะมะรัตน. (2551). อิทธิพลของโฆษณาต่อต้านการดื่มเครื่องดื่มแอลกอฮอล์ ที่มีผลต่อพฤติกรรมการลดปริมาณการดื่มเครื่องดื่มแอลกอฮอลของประชาชน ในเขตกรุงเทพมหานคร. วิทยานิพนธ์บริหารธุรกิจมหาบัณฑิต, มหาวิทยาลัยศรีนครินทรวิโรฒ.
นงนุช ใจชื่น, จิราภรณ์ กมลรังสรรค์ และสุรศักดิ์ ไชยสงค์. (2560). สถานการณ์ ช่องว่างและโอกาสในการควบคุมการตลาดและการโฆษณาเครื่องดื่มแอลกอฮอล์ในประเทศไทย. วารสารวิจัยระบบสาธารณสุข, 11(1), 11-25.
นิศาชล รัตนมณี, ประสพชัย พสุนนท์, ธีระวัฒน์ จันทึก. (2561). ปัจจัยที่มีผลต่อการดื่มเครื่องดื่มแอลกอฮอล์ของข้าราชการกองทัพเรือ อำเภอสัตหีบ จังหวัดชลบุรี. วารสารวิชาการมหาวิทยาลัยธนบุรี 12(28), 197-211.
นิษฐา หรุ่นเกษม และสายทอง บุญปัญญา. (2552). กลยุทธ์การตลาดของบริษัทแอลกอฮอล์ในประเทศไทย: ศึกษาเฉพาะกรณีกลยุทธ์แนวราบ (รายงานวิจัย). ศูนย์วิจัยปัญหาสุรา.
บัณฑิต ศรไพศาล และจุฑาภรณ์ แก้วมุงคุณ. (2550). การควบคุมปัญหาแอลกอฮอล์ด้วยกฎหมาย: เอกสาร วิชาการประกอบการพิจารณาพระราชบัญญัติควบคุมเครื่องดื่มแอลกอฮอล์. กรุงเทพฯ : ศูนย์วิจัยปัญหาสุรา (ศวส.).
บุญอยู่ ขอพรประเสริฐ. (2562). ตีแผ่กลยุทธ์ธุรกิจน้ำเมา แอบแฝงใช้แบรนด์ DNA โฆษณาเหล้า-เบียร์ รุกหนักช่วงปีใหม่. วันที่เข้าถึงข้อมูล 8 ตุลาคม 2562, แหล่งที่มา https://www.hfocus.org/content/2019/12/18226
เผ่าไทย สินอาพล และ นฤภัค จันทิมา. (2561). ผลกระทบและแนวทางแก้ไขปัญหาจากการเข้าถึงเครื่องดื่มแอลกอฮอล์ของนักศึกษาหญิงในมหาวิทยาลัยในจังหวัดเชียงใหม่. Veridian E-Journal, Slipakorn University ฉบับภาษาไทย สาขามนุษยศาสตร์ สังคมศาสตร์และศิลปะ, 11(1), 679-697.
พระราชบัญญัติควบคุมเครื่องดื่มแอลกอฮอล์ พ.ศ. 2551. (2551). วันที่เข้าถึงข้อมูล 8 ตุลาคม 2562, แหล่งที่มา http://old.ddc.moph.go.th/law/showimg5.php?id=77
ไพศาล ลิ้มสถิต. (8 มกราคม 2563). ธุรกิจน้ำเมา ใช้ช่อง กม. แฝงโฆษณา “แบรนด์ DNA”. ข่าวสดออนไลน์,วันที่เข้าถึงข้อมูล 8 กถมภาพันธ์ 2563, แหล่งที่มา https://www.khaosod.co.th/lifestyle/news_3336865
ศิริวรรณ เสรีรัตน์ และคณะ. (2541). การบริหารการตลาดยุคใหม่. กรุงเทพฯ: ธีระฟิล์ม และไซเท็กซ์.
ศิโรรัตน์ จันทสีหราช, กาญจนา สงวนวงศ์วาน และบุษยา วงษ์ชวลิตกุล. (2562). การสื่อสารการตลาดแบบบูรณาการที่ส่งผลต่อการลดการบริโภคเครื่องดื่มแอลกอฮอล์ของนิสิตและนักศึกษามหาวิทยาลัยในจังหวัดนครราชสีมา. วารสารรามคำแหง ฉบับบัณฑิตวิทยาลัย 2(1), 25-38.
สมสมร ชิตตระการ. (2562). การรับรู้ ความคิดเห็น และทัศนคติของประชาชนไทยต่อโฆษณาเครื่องดื่มแอลกอฮอล์ พ.ศ. 2561. ใน ข้อเท็จจริงและตัวเลขเครื่องดื่มแอลกอฮอล์ในประเทศไทย พ.ศ. 2559-2561, สาวิตรี อัษณางค์กรชัย (110-115). กรุงเทพฯ: สหมิตรพัฒนาการพิมพ์.
สวรรยา สิริภคมงคล, สำราญ สิริภคมงคล, เกรียงกมล เหมือนกรุด, มนัญญา นิโครธ, อัญชลี คงคาน้อย, สุนทร แสงแก้ว, มรรคมณฑ์ สนองคุณ และอุษณี สร้อยเพชร. (2556). การป้องกันการดื่มเครื่องดื่มแอลกอฮอล์ของวัยรุ่น. วารสารประชากร 2(3) : 7-24.
สาวิตรี อัษณางค์กรชัย และดาริกา ใสงาม. (2562). ความชุกและพฤติกรรมการดื่มสุราของคนไทย พ.ศ. 2560. ใน ข้อเท็จจริงและตัวเลขเครื่องดื่มแอลกอฮอล์ในประเทศไทย พ.ศ. 2559-2561, สาวิตรี อัษณางค์กรชัย (8-17). กรุงเทพฯ: สหมิตรพัฒนาการพิมพ์.
สาวิตรี อัษณางค์กรชัย และสุวรรณา อรุณพงษ์ไพศาล. (2543). รายงานการทบทวนองค์ความรู้เรื่องมาตราการในการป้องกันและแก้ไขปัญหาจากแอลกอฮอล์. ขอนแก่น : จิตเวชศาสตร์ คณะแพทยศาสตร์ มหาวิทยาลัยขอนแก่น.
อดิศร เข็มทิศ . (2560). มาตรการทางกฎหมายในการควบคุมการโฆษณาเครื่องดื่ม แอลกอฮอล์ผ่านสื่ออินเทอร์เน็ต. กรุงเทพมหานคร : มหาวิทยาลัยธุรกิจบัณฑิตย์.
อวิการัตน์ นิยมไทย. (2552). การปฏิรูปกฎหมาย : LAW REFORM. จุลนิติ, 6(5), 131-139.
Aaker, D. A. (1991). Managing brand equity. New York: Free.
Anderson, P., De Bruijn, A., Angus, K., Gordon, R., & Hastings, G. (2009). Impact of alcohol advertising and media exposure on adolescent alcohol use: a systematic review of longitudinal studies. Alcohol and alcoholism, 44(3), 229-243.
Ellickson, P. L., Collins, R. L., Hambarsoomians, K., & McCaffrey, D. F. (2005). Does alcohol advertising promote adolescent drinking? Results from a longitudinal assessment. Addiction, 100(2), 235-246.
Kapferer J.N. (1992). Strategic Brand Management. New York and London: Kogan Page.
Kotler, P. & Armstrong, G. (1991). Principle of marketing. New Jersey:Prentice-Hall.
Kotler, P. & Keller, K. L. (2012). Marketing management (14th ed.). NJ: Prentice Hall.
Lesley, A. Smith & David, R. Foxcroft. (2009). The effect of alcohol advertising, marketing and portrayal on drinking behaviour in young people: systematic review of prospective cohort studies. Journal List BMC Public Healthv. Retrieved September 3, 2019, from: https://www.ncbi.nlm.nih.gov/pmc/articles/PMC265
/?fbclid=IwAR1UhFZpItJUd4OeO7KhsLo0-vJayrl6Rp9DoQ3kwcr OrqXuTk81gt8o-Us.
Schumacher, R. E., & Lomax, R. G. (1996). A Beginner’s Guide to Structural Equation Modeling. New Jersey: Lawrence Erlbaum Associates.
Smith, L. A., & Foxcroft, D. R. (2009). The effect of alcohol advertising, marketing and portrayal on drinking behaviour in young people: systematic review of prospective cohort studies. BMC public health, 9(1), 51.
Smithikrai, C. (2014). Relationship of cultural values to counterproductive work behaviour: The mediating role of job stress. Asian Journal of Social Psychology, 17(1), 36-43.