ปัจจัยการสื่อสารที่มีอิทธิพลต่อการงดรับถุงพลาสติกของเยาวชนจังหวัดเชียงราย

บทคัดย่อ

การศึกษาเรื่อง “ปัจจัยการสื่อสารที่มีอิทธิพลต่อการงดรับถุงพลาสติกของเยาวชน จังหวัดเชียงราย” มีวัตถุประสงค์เพื่อศึกษาพฤติกรรมการใช้ถุงพลาสติก และศึกษาปัจจัยการสื่อสารที่มีอิทธิพลต่อการงดรับถุงพลาสติกของเยาวชนจังหวัดเชียงราย การศึกษานี้เป็นการวิจัยเชิงปริมาณ (Quantitative Research) ใช้แบบสอบถามเป็นเครื่องมือในการเก็บรวบรวมข้อมูลจากกลุ่มตัวอย่างที่เป็นเยาวชน Generation Z อายุระหว่าง 16 – 23 ปี จำนวน 421 คน วิเคราะห์ข้อมูลด้วยสถิติเชิงพรรณนา ได้แก่ ความถี่ ร้อยละ ค่าเฉลี่ย และส่วนเบี่ยงเบนมาตรฐาน และสถิติเชิงอนุมาน คือ การวิเคราะห์ถดถอยพหุคูณ (Multiple Regression Analysis) เพื่อค้นหาตัวแปรพยากรณ์ที่ดีที่สุดที่ท านายพฤติกรรมการงดรับถุงพลาสติกของเยาวชนจังหวัดเชียงราย ผลการศึกษาพบว่า ปัจจัยการสื่อสารด้านผู้รับสาร (X4) ปัจจัยการสื่อสารด้านช่องทางการสื่อสาร (X3) และปัจจัยการสื่อสารด้านจุดดึงดูดสาร (X2) มีความสัมพันธ์ทางบวกกับพฤติกรรมการงดรับถุงพลาสติกของเยาวชนจังหวัดเชียงราย (Y) และเมื่อพิจารณาผลการวิเคราะห์สหสัมพันธ์พหุคูณ พบว่า โมเดลที่ดีที่สุดของการพยากรณ์ปัจจัยการสื่อสารที่มีอิทธิพลต่อการงดรับถุงพลาสติกของเยาวชนจังหวัดเชียงรายประกอบด้วยตัวแปรพยากรณ์การสื่อสาร 3 ตัวแปร ได้แก่ ปัจจัยด้านผู้รับสาร (X4) ปัจจัยด้านช่องทางการสื่อสาร (X3) และปัจจัยด้านจุดดึงดูดสาร (X2) ร่วมกันพยากรณ์การงดรับถุงพลาสติกของเยาวชนจังหวัดเชียงรายได้ร้อยละ 48.5