การประกอบสร้างความหมายเชิงสัญญะผ่านสื่อออนไลน์ยูทูปในรายการเดอะซิกซ์เซนส์คนเห็นผี
Article Sidebar
Main Article Content
บทคัดย่อ
งานวิจัยเชิงคุณภาพเรื่อง การประกอบสร้างความหมายเชิงสัญญะผ่านสื่อออนไลน์ยูทูปในรายการเดอะซิกซ์เซนส์คนเห็นผี มีวัตถุประสงค์ในการศึกษาเนื้อหา วิธีการนำเสนอและวิเคราะห์การประกอบสร้างความหมายเชิงสัญญะในรายการผ่านสื่อออนไลน์ยูทูป เพื่อเผยให้เห็นถึงวิธีการสร้างความหมายในรายการผีทางสื่อออนไลน์ งานวิจัยนี้ใช้วิธีวิเคราะห์ตัวบทรายการเดอะซิกซ์เซนส์คนเห็นผีที่ออกอากาศในสื่อออนไลน์ยูทูป ปี พ.ศ.2563 - พ.ศ.2564 จำนวน 12 ตอน ผลการวิเคราะห์เนื้อหาและวิธีการนำเสนอในรายการ พบว่า เป็นการนำเสนอเรื่องราวเกี่ยวกับผีในรูปแบบรายการเรียลิตี้ในลักษณะภารกิจสืบหาผีโดยคนเห็นผี มีลำดับในการเล่าเรื่อง คือ 1) เปิดด้วยปมปัญหา 2) คนเห็นผีเจอผี 3) คนเห็นผีเจรจาต่อรองหรือปราบผี 4) ผีดีจะถูกจำกัดขอบเขต ผีร้ายจะถูกกำจัด 5) บทสรุป ส่วนผลการวิเคราะห์การประกอบสร้างความหมายเชิงสัญญะในรายการพบว่า ความหมายสัญญะที่ปรากกฏแบ่งเป็น 5 กลุ่มความหมาย คือ 1) ผี 2) คนเห็นผี 3) พิธีกรรม 4) รายการเดอะซิกซ์เซนส์คนเห็นผี และ 5) ความหมายอื่น ๆ
Article Details
อนุญาตภายใต้เงื่อนไข Creative Commons Attribution-NonCommercial-NoDerivatives 4.0 International License.
ข้อความและความเห็นในวารสารนิเทศศาสตร์และนวัตกรรม นิด้า เป็นของผู้เขียนแต่ละท่าน มิใช่ของคณะนิเทศศาสตร์และนวัตกรรมการจัดการ สถาบันบัณฑิตพัฒนบริหารศาสตร์
เอกสารอ้างอิง
กาญจนา แก้วเทพ. (2544). ศาสตร์แห่งสื่อและวัฒนธรรมศึกษา. กรุงเทพฯ: จุฬาลงกรณ์มหาวิทยาลัย.
กาญจนา แก้วเทพ. (2552). สื่อสารมวลชน:ทฤษฎีและแนวทางการศึกษา. กรุงเทพฯ: ห้างหุ้นส่วนจำกัดภาพพิมพ์.
กาญจนา แก้วเทพ (2553). แนวพินิจใหม่ในสื่อสารศึกษา. กรุงเทพฯ: ห้างหุ้นส่วนจำกัดภาพพิมพ์.
กาญจนา แก้วเทพ. (2554). สื่อเก่า สื่อใหม่ ใจเชื่อมร้อย. กรุงเทพฯ: ห้างหุ้นส่วนจำกัดภาพพิมพ์.
ณัฐนนท์ ฤกษ์พึ่งดี และกฤษณ์ ทองเลิศ. (2558). การผลิตและการประกอบสร้างความกลัวในรายการคนอวดผี. การประชุมวิชาการระดับชาติ มหาวิทยาลัยรังสิต, (1637-1645).
จิธิวดี วิไลลอย. (2559). การปรับแปลงความหมายผีในละครโทรทัศน์ไทย. วารสารนิเทศศาสตร์, 34(2). 47-69.
ดิฐพงศ์ ประเสริฐไพฑูรย์ และสรรพัชญ์ เจียระนานนท์ (2562). การสื่อสารวัฒนธรรมท้องถิ่นในโลกดิจิทัล ผ่านเรื่องเล่าเกี่ยวกับวิญญาณในรายการผีออนไลน์. การประชุมวิชาการระดับชาติ มหาวิทยาลัยสุโขทัยธรรมาธิราช ครั้งที่ 9, (1-16)
นิธิ เอียวศรีวงศ์. (2562). พุทธ-พราหมณ์-ผี หรือ ผี-พราหมณ์-พุทธ (1). สืบค้นเมื่อวันที่ 5 กุมภาพันธ์ 2565. จาก https://prachatai.com/journal/2019/11/85308
นิโลบล นาคพลังกูล. (2558). ผีในลาว. วารสารภาษาและหนังสือ, 46. 34-48.
ภัสธิดา และถิ เหวียด ห่า. (2558). ชีวิตหลังความตายและเดือนแห่งวิญญาณร้ายในเวียดนาม. วารสารภาษาและหนังสือ, 46. 9-33.
ยศ สันตสมบัติ. (2556). มนุษย์กับวัฒนธรรม. พิมพ์ครั้งที่ 4. กรุงเทพฯ: สำนักพิมพ์มหาวิทยาลัยธรรมศาสตร์.
เสถียรโกเศศ. (2533). ประเพณีเกี่ยวกับชีวิต. พิมพ์ครั้งที่ 5. กรุงเทพฯ: ศยาม.
สมสุข หินวิมาน. (2558). อ่านทีวี การเมือง วัฒนธรรมในจอโทรทัศน์. กรุงเทพฯ: ภาพพิมพ์.
ศรีศักดิ์ วัลลิโภดม. (2550). เล่าขานตำนานใต้. กรุงเทพฯ: ศูนย์ศึกษาและพัฒนาสันติวิธี มหาวิทยาลัยมหิดล.
อัศวิน เนตรโพธิ์แก้ว. (2561). สื่อศาสตร์ หลักการ แนวคิด นวัตกรรม. ปทุมธานี: นาคร.
Beck, D., C.Hellmueller, L., & Aeschbacher, N. (2012) Factual Entertainment and reality TV. Communication Research Trends, 31(2). 4-27.
Fiske, J. (2011). Television Culture. London: Routledge.
Holmes, S., & Jermyn, D. (Eds.). (2004). Understanding reality television. Routledge: New York.
