Building a culture of peace in Thai families using Jataka tales

Authors

  • วิลชนา โมพัดตามไท มหาวิทยาลัยสุโขทัยธรรมาธิราช
  • จิตรา วีรบุรีนนท์ มหาวิทยาลัยสุโขทัยธรรมาธิราช
  • สรายุทธ ยหะกร มหาวิทยาลัยสุโขทัยธรรมาธิราช

Keywords:

Culture of peace, Thai families, Jataka Tales

Abstract

The purpose of this research is to 1) study and analyze the Jataka Tales, 2) study the use of Jataka Tales in building a culture of peace in Thai families, and 3) study problems related to promoting a culture of peace through the use of the Jataka Tales. The research methodology employed was Action Research with 20 participating families chosen intentionally. The Jataka tales used were stories with contents and morals that promote a culture of peace, selected from the 547 Jataka tales in the Tripitaka. These selected tales emphasize generosity of spirit without expecting reciprocity, tolerance towards provocations and control of one’s own anger, capacity for forgiveness towards those who have caused us pain, and respect for the dignity of all people. The research instruments used were Jataka tales, interview forms, and observation forms. The descriptive analysis method was used in the analysis of data. The research finds that (1) Of the 547 Jataka Tales, 20 tales have contents that help promote a culture of peace. (2) The use of these Jataka Tales results in significant changes in family relationships. In particular, in situations of conflict, family members are more willing to forgive each other, show increased mutual respect for each other both inter- and intra-generationally, and are more able to control their anger, thereby reducing the potential for violence in problematic situations, leading to an increased expression of love and care towards one another and a culture of peace within the families. (3) Problems relating to the use of Jataka Tales to promote a culture of peace include the facts that, firstly, some family members were not literate; secondly, some members of the test groups were not seriously interested in telling stories to their family members; thirdly, most families never tell stories to their children or grand-children; and fourthly, the story-tellers have yet to develop story-telling skills that would capture the attention of their audience.

Downloads

Download data is not yet available.

References

สนอง ปัจโจปการี, ๒๕๕๓: ๓๖๕,๔๐๗, มนุษย์กับสังคม, สำนักพิมพ์จุฬาลงกรณ์มหาวิทยาลัย, พิมพ์ครั้งที่๑

พร้อมพิไล บัวสุวรรณ์ ๒๕๕๔ : ๖๑, ครอบครัวและโรงเรียน หุ้นส่วนเพื่อคุณภาพของผู้เรียน, สำนักพิมพ์แสงดาว, พิมพ์ครั้งที่ ๑

อังคณา ช่วยค้ำชู, ความรุนแรงในครอบครัว : สาเหตุ ผลกระทบและแนวทางการช่วยเหลือ,วารสารธรรมศาสตร์ ปีที่ ๓๑ ฉบับที่ ๓ พ.ศ.๒๕๕๕.

สถาบันบันลือธรรม ๒๕๕๔, พระเจ้า ๕๐๐ ชาติ: รวมชาดกจากพระไตรปิฎก ๔๕ เล่ม ครบสมบูรณ์ ๕๔๗พระชาติ, สำนักพิมพ์ธรรมสภา

มารค ตามไท, ๒๕๖๐, “การวิเคราะห์การเปลี่ยนแปลงที่เกิดขึ้นกับตัวบุคคลในกระบวนการวิจัยเชิงปฎิบัติการ”, เอกสารประกอบหลักสูตรปริญญาเอกสาขาการสร้างสันติภาพ, สถาบันศาสนา วัฒนธรรม และสันติภาพ, มหาวิทยาลัยพายัพ.

อัชรา เอิบสุขสิริ, ๒๕๕๖, จิตวิทยาสำหรับครู, สำนักพิมพ์จุฬาลงกรณ์มหาวิทยาลัย, พิมพ์ครั้งที่ ๑

Downloads

Published

2018-12-26

How to Cite

โมพัดตามไท ว., วีรบุรีนนท์ จ., & ยหะกร ส. (2018). Building a culture of peace in Thai families using Jataka tales. Journal of Buddhist Studies Chulalongkorn University, 25(3), 60–79. Retrieved from https://so02.tci-thaijo.org/index.php/jbscu/article/view/160988

Issue

Section

Research Articles