การสร้างสรรค์นาฏยศิลป์ตามแนวคิดสัมมาทิฏฐิ

บทคัดย่อ

งานวิจัยฉบับนี้ เป็นการผสมผสานระหว่างการวิจัยเชิงสร้างสรรค์และการวิจัยเชิงคุณภาพ มีวัตถุประสงค์เพื่อ ๑) ศึกษาหารูปแบบผลงานการแสดง และ ๒) หาแนวคิดที่ใช้ในการสร้างสรรค์ผลงาน ผลการวิจัยพบว่า ๑) รูปแบบที่ใช้ใน การสร้างสรรค์ผลงาน พัฒนามาจากองค์ประกอบของการแสดงทางนาฏยศิลป์ทั้ง ๘ ประการ ได้แก่ บทการแสดง ดนตรี ประกอบการแสดง ลีลาทางนาฏยศิลป์ นักแสดง เครื่องแต่งกาย อุปกรณ์ประกอบการแสดง พื้นที่ที่ใช้ในการแสดง และ การออกแบบแสง ๒) แนวคิดที่ใช้ในการสร้างสรรค์ผลงานมี ๗ ประการ ได้แก่ คำสอนทางพระพุทธศาสนาเรื่องสัมมาทิฏฐิ สัญลักษณ์และการสื่อสารในการแสดงนาฏยศิลป์ ความเรียบง่ายตามแนวคิดนาฏยศิลป์หลังสมัยใหม่ ความคิดสร้างสรรค์ใน งานนาฏยศิลป์ ทฤษฎีทางด้านนาฏยศิลป์-ดุริยางคศิลป์-ทัศนศิลป์ การสะท้อนภาพทางสังคมโดยใช้นาฏยศิลป์ และการแสดง ที่สร้างสรรค์เพื่อเยาวชน ซึ่งทั้งหมดนี้เป็นการผสานองค์ความรู้จากคำสอนทางพระพุทธศาสนาเรื่องสัมมาทิฏฐิ ศิลปกรรม ศาสตร์ และสังคมศาสตร์เข้าไว้ด้วยกัน การวิจัยครั้งนี้ ถือเป็นการนำร่องในการนำเอาความคิด/คำสอนทางพระพุทธศาสนา มาเผยแพร่ในรูปแบบใหม่ โดยผ่านผลงานการแสดงทางนาฏยศิลป์