“Ayodhaya” in the Eastern Area Outside of Ayutthaya Island: Fact or Myth?

Main Article Content

Nontawat Kraisakul

Abstract

This academic article aims to review knowledge and analyze archaeological evidence related to ancient communities before the creation of Ayutthaya or Ayodhaya city, which is believed to be mostly located in the eastern part of Ayutthaya's city island. “Ayodhaya” or “Ayodhaya Shri-Ramdev-Nakhon” is believed to be the name of an ancient state or city before the creation of Ayuthaya. Many historical scholars have studied and suggested that this ancient state was centered on the eastern outside of Ayutthaya's city island, based on stories from Phong-Sawadan-Nue (Northern chronicles) that mention the Wat Derm,Wat Phra-Nang-Choeng, Wat Ku-Dii-Daw, and Wat Mahe-Yong. Together with evidence from Luang-Prasert-Aksoranit’s Royal Chronicles of Ayuthaya, it mentions the construction of Pra-Buddha-Pha-Naeng-choeng in 1324 A.D., 26 years before the creation of Ayutthaya.In addition, there is also a systematic network of intersecting canals that is believed to be the moat and irrigation system of this state. However, the study found that, A study of archaeological evidence and area conditions indicates that in the eastern outside of Ayutthaya's city island, there is sparse evidence of habitation before the creation of Ayutthaya, and it was found that this area was densely inhabited during the 14th century, continuing throughout the Ayutthaya period. There appears to be an expansion of the city from the western center to the eastern area without any archaeological evidence showing the ancient state “Ayodhaya” at all.

Article Details

Section
Academic Articles

References

กรมทรัพยากรธรณี. (2558). การจำแนกเขตเพื่อการจัดการด้านกรณีวิทยาและทรัพยากรธรณีจังหวัดพระนครศรีอยุธยา. อมรินทร์พริ้นติ้งแอนด์พับลิชชิ่ง.

กรมศิลปากร. (2511). สมาคมสืบสวนของบุราณในประเทศสยาม พระราชดำรัสของพระบาทสมเด็จพระจุลจอมเกล้าเจ้าอยู่หัว. ศิลปากร. 12(2), 42-46.

กรมศิลปากร. (2561). เรื่องกรุงเก่า. กรมศิลปากร.

กำพล จำปาพันธ์. (2566). Downtown Ayutthaya ต่างชาติต่างภาษาและโลกาภิวัตน์แรกในสยามอุษาคเนย์. มติชน.

จิตร ภูมิศักดิ์. (2563). สังคมไทยลุ่มแม่น้ำเจ้าพระยาก่อนสมัยศรีอยุธยา. บริษัท ไทยควอลิตี้บุ๊คส์ (2006) จำกัด.

ซิมอน เดอ ลาลูแบร์ (เขียน), สันต์ ท. โกมลบุตร (แปล). (2557). จดหมายเหตุลาลูแบร์ ราชอาณาจักรสยาม. (พิมพ์ครั้งที่ 4). ศรีปัญญา.

ดวงธิดา ราเมศวร์. (2558). ต้นตำนานรามเกียรติ์จากต้นฉบับเดิม รามายณะ. กอแก้ว.

นนทวัชร์ ไกรสกุล. (2565). การใช้พื้นที่ทางทิศตะวันออกนอกเกาะเมืองพระนครศรีอยุธยาตั้งแต่พุทธศตวรรษที่ 19 – ต้นพุทธศตวรรษที่ 24. เอกสารการศึกษาเฉพาะบุคคลฉบับนี้เป็นส่วนหนึ่งของการศึกษารายวิชา 300400 การศึกษาเฉพาะส่วนบุคคล (Individual Study) ภาควิชาโบราณคดี คณะโบราณคดี มหาวิทยาลัยศิลปากร).

ปรีชา กาญจนาคม. (2528). เศษภาชนะดินเผาที่จังหวัดพระนครศรีอยุธยา. ภาควิชาโบราณคดี คณะโบราณคดี มหาวิทยาลัยศิลปากร.

พระราชพงศาวดารกรุงศรีอยุธยา ฉบับพันจันทนุมาศ (เจิม) และเอกสารอื่น. (2559). ศรีปัญญา.

พระราชพงศาวดารฉบับพระราชหัตถเลขา เล่ม 2. (2548). สำนักวรรณกรรมและประวัติศาสตร์ กรมศิลปากร.

พิทักษ์ สุขพิพัฒนามงคล. (2548). รายงานเบื้องต้น การขุดแต่งและขุดค้นโบราณสถานหมู่บ้านฮอลันดา เสนอสำนักงานศิลปากรที่ 3 พระนครศรีอยุธยา อุทยานประวัติศาสตร์พระนครศรีอยุธยา กรมศิลปากร. สำนักงานศิลปากรที่ 3 พระนครศรีอยุธยา กรมศิลปากร.

พิพัฒน์ กระแจะจันทร์ และคณะ. (2567). แรกสถาปนาพระพุทธเจ้าพแนงเชิง. เทียนวัฒนาพริ้นติ้ง.

รุ่งโรจน์ ภิรมย์อนุกูล. (2567). อโยธยา ก่อนสุโขทัย ต้นกำเนิดอยุธยา. มติชน.

วรพร ภู่พงศ์พันธุ์. (2565). เปิดกรุหลักฐานอยุธยา : หลากหลาย ลุ่มลึก และท้าทาย. สำนักวรรณกรรมและประวัติศาสตร์ กรมศิลปากร.

วัลลีย์ กระจ่างวี. (2556). บทบาทของ “คูขื่อหน้า” ในสมัยสมเด็จพระรามาธิบดีที่ 1 จนถึงสมัยสมเด็จ-

พระมหาธรรมราชา พ.ศ.1893-2133. วิทยานิพนธ์ตามหลักสูตรปริญญาศิลปศาสตรบัณฑิต แขนงวิชาไทยคดีศึกษา สาขาวิชาศิลปศาสตร์ มหาวิทยาลัยสุโขทัยธรรมาธิราช.

ศรีศักร วัลลิโภดม. (2509). กรุงอโยธยาในประวัติศาสตร์. ใน สังคมศาสตร์ปริทัศน์ ฉบับพิเศษ มิถุนายน 2509. (น. 58-87).

ศรีศักร วัลลิโภดม. (2560). สร้างบ้านแปงเมือง. มติชน.

ศักดิ์ชัย สายสิงห์. (2560). เจดีย์ในประเทศไทย: รูปแบบ พัฒนาการ และพลังศรัทธา. เมืองโบราณ.

ศักดิ์ชัย สายสิงห์. (2565). คู่มือนำชม ศิลปกรรมโบราณในอยุธยา. พิมพ์ครั้งที่ 2. เมืองโบราณ.

ศานติ ภักดีคำ. (2556). พระนารายณ์. อมรินทร์พริ้นติ้งแอนด์พับลิชชิ่ง.

สุจิตต์ วงษ์เทศ. (2561). อยุธยา มาจากไหน. หจก.เรือนแก้วการพิมพ์.

หจก.ปุราณรักษ์. (2541). รายงานการขุดค้นแหล่งโบราณคดีวัดอโยธยา เสนอ อุทยานประวัติศาสตร์พระนครศรีอยุธยา. อุทยานประวัติศาสตร์พระนครศรีอยุธยา

หจก.ปุราณรักษ์. (2541). รายงานขุดค้นแหล่งโบราณคดีวัดช้าง เสนอ อุทยานประวัติศาสตร์พระนครศรีอยุธยา. อุทยานประวัติศาสตร์พระนครศรีอยุธยา

หจก.สุรศักดิ์ก่อสร้าง. (2542). รายงานการขุดค้น-ขุดแต่งและออกแบบเพื่อการบูรณะโบราณสถานวัดช้าง เสนอ โครงการอนุรักษ์และพัฒนานครประวัติศาสตร์ จังหวัดพระนครศรีอยุธยา. อุทยานประวัติศาสตร์พระนครศรีอยุธยา.