Effectiveness Performance in accordance with Good Governance Principles’ Personnel of Boploy Subdistrict Administrative Organization, Boploy District, Kanchanaburi Province
Main Article Content
Abstract
This article aimed 1) to study the effectiveness of performance in accordance with the good governance principles’ personnel of Boploy Sub-district Administrative Organization, Boploy District, Kanchanaburi Province; 2) to study the management characteristics according to with the good governance principles’ personnel of Boploy Sub-district Administrative Organization, Boploy District, Kanchanaburi Province; and 3) to compare people's opinions on the effective performance in accordance with the good governance principles’ personnel with different gender, marital status, education, age, occupation, and monthly income. The population of this study was 7,129 people living in Boploy Sub-district Administrative Organization, Boploy District, Kanchanaburi Province, and sampling by using Taro Yamane's calculation formula, totaling 379 people by the descriptive statistic. It was a preliminary analysis to describe the general information characteristics of the respondents by presenting in the form of a percent, mean, standard deviation (SD), and inferential statistic. The statistics used to test the hypothesis with a t-test and a simple correlation test to calculate the relationship between 2 variables from the Pearson correlation formula. The research results were found as follows:
1) The effectiveness of performance in accordance with good governance principles’ personnel of Boploy Sub-district Administrative Organization, Boploy District, Kanchanaburi Province in all aspects was at a high level and when considering each aspect, it was found that all aspects of the people's health benefits in terms of efficiency and cost-effectiveness in terms of government missions and reducing operating procedures at a high level.
2) People had opinions about the administration, according to the principles of good governance of Boploy Sub-district Administrative Organization, Boploy District, Kanchanaburi Province. Overall was at a high level.
3) The results of comparing people's opinions on the effectiveness of work in accordance with the principles of good governance of personnel. Different personal data showed that the difference between sex and age was statistically significant at .05 level, marital status, occupation, education level Different monthly income was found to be no different.
4) The results of comparing the relationship between the principles of good governance and the effectiveness of operations, according to the principles of good governance were found that they are positively correlated and were at a high level.
Article Details
Views and opinions appearing in articles in the Journal of Arts of Management It is the responsibility of the author of the article. and does not constitute the view and responsibility of the editorial team I agree that the article is copyright of the Arts and Management Journal.
References
ชนิดา จิตตรุทธะ. (2562). นโยบายสาธารณะ: แนวคิดการวิเคราะห์และกรณีศึกษา. กรุงเทพฯ: โรงพิมพ์แห่งจุฬาลงกรณ์มหาวิทยาลัย.
ณัฐวัชร จันทโรธรณ์. (2563). ประสิทธิผลขององค์การ. วารสารวิชาการมหาวิทยาลัยนอร์ทกรุงเทพ, 9(2), 1-9.
ถวิลวดี บุรีกุล และ วราภรณ์ รุ่งเรืองกลกิจ. (2549). การศึกษาเพื่อพัฒนาดัชนีวัดผลการพัฒนาระบบบริหารจัดการที่ดี. กรุงเทพฯ: สถาบันพระปกเกล้า.
เทพศักดิ์ บุญรัตนพันธ์. (2558). แนวคิดทฤษฎีและหลักการรัฐประศาสนศาสตร์ หน่วยที่ 5: รัฐประศาสนศาสตร์กับการให้บริการสาธารณะ. นนทบุรี: มหาวิทยาลัยสุโขทัยธรรมาธิราช.
บุญชม ศรีสะอาด. (2545). การวิจัยเบื้องต้น. (พิมพ์ครั้งที่ 7). กรุงเทพฯ: สุวีริยาสาส์น.
ปรีชา เปล่งภู่. (2560). การศึกษาความเป็นธรรมาภิบาลขององค์การบริหารส่วนตำบล อำเภอหัวหิน จังหวัดประจวบคีรีขันธ์. วารสารการวิจัยการบริหารการพัฒนา, 7(2), 82-93.
พิชัยรัฐ หมื่นด้วง. (2560). การบริหารจัดการตามหลักธรรมาภิบาลของผู้บริหารงานท้องถิ่น: กรณีศึกษาเทศบาลเมืองหนองบัวลำภู อำเภอเมือง จังหวัดหนองบัวลำภู. วารสารศึกษาศาสตร์ มมร, 6(1), 255-270.
ภิสญา กุลบุญญา และ นลินี ทองประเสริฐ. (2559). หลักธรรมาภิบาลกับมาตรฐานการปฏิบัติราชการขององค์กรปกครองส่วนท้องถิ่นในเขตจังหวัดอุบลราชธานี. วารสารวิชาการมหาวิทยาลัยราชภัฏอุตรดิตถ์, 11(1), 297-308.
มยุรี วรรณสกุลเจริญ และ ชาญณรงค์ รัตนพนากุล. (2562). ประสิทธิผลขององค์การ. วารสารศิลปการจัดการ, 4(1),193-204.
ลัดดา รักจรรยาบรรณ. (2557). การพัฒนาการปฏิบัติงานของเจ้าหน้าที่บริหารงานทั่วไปในมหาวิทยาลัยบูรพา(วิทยานิพนธ์รัฐประศาสนศาสตรมหาบัณฑิต). มหาวิทยาลัยบูรพา.
วิชชุกร นาคธน. (2561). กฎหมายสำหรับการปกครองส่วนท้องถิ่นและความรับผิดชอบสาธารณะ. พระนครศรีอยุธยา: มหาวิทยาลัยราชภัฏพระนครศรีอยุธยา.
ศิริวรรณ เสรีรัตน์. (2552). การบริหารการตลาด. กรุงเทพฯ: พัฒนาศึกษา.
สถาบันพระปกเกล้า. (2544). ตัวชี้วัดธรรมาธรรมาภิบาล. กรุงเทพฯ: คุรุสภา ลาดพร้าว.
สำนักบริหารการทะเบียน กรมการปกครอง. (2562). โครงสร้างข้อมูลสถิติจำนวนประชากร ปี 2562. สืบค้นเมื่อ 25 ธันวาคม 2563, จาก www.bora.dopa.go.th.
Kahintapongs, S. (2020). Renewable Energy Policy Development in Thailand. International Journal of Multidisciplinary in Management and Tourism, 4(2), 148-155.
Snongtaweeporn, T., Siribensanont, C. Kongsong, W., & Channuwong, S. (2020). Total Quality Management in Modern Organizations by Using Participation and Teamwork. Journal of Arts Management, 4(3), 818-829.
Zhyber, T. (2020). Conception of Local Budgeting Performance Indicators Storage. International Journal of Multidisciplinary in Management and Tourism, 4(1), 1-10.