The Provincial Supervisor Competency Dictionary
Article Sidebar
Main Article Content
Abstract
The purposes of this study were (1) to identify the provincial supervisor competency; (2) to identify the provincial supervisor competency dictionary; and (3) to verify the provincial supervisor competency dictionary. A sample of 249 cases were drawn from the provincial supervisor in the Provincial Education Office, The Office of the Permanent Secretary Ministry of Education. This research design was non–experimental case design. The instruments included the semi-structured interview, the opinionnaire and the questionnaire for confirming the provincial supervisor competency dictionary. The statistics used to analyze the data were frequency, percentage, arithmetic mean, standard deviations, content analysis, and exploratory factor analysis. The research results were found as follows;
- The provincial supervisor competency was composed of 6 factors: (1) Academic Leadership (2) Teamwork (3) Accumulating Professional Task (4) Communication and Influencing (5) Human Potential Development and (6) Visioning
- The provincial supervisor competency dictionary consisted of 6 factors 53 competencies. They were listed as follows: (1) Academic Leadership with 15 competencies (2) Teamwork with 10 competencies (3) Accumulating Professional Task with 16 competencies (4) Communication and Influencing with 3 competencies (5) Human Potential Development with 4 competencies, and (6) Visioning with 5 competencies.
- The provincial supervisor competency dictionary was verified with accuracy, propriety, feasibility, and utility.
Article Details
Views and opinions appearing in articles in the Journal of Arts of Management It is the responsibility of the author of the article. and does not constitute the view and responsibility of the editorial team I agree that the article is copyright of the Arts and Management Journal.
References
ขนิษฐา พลายเพ็ชร์. (2556). พจนานุกรมประสิทธิภาพการปฏิบัติงานของผู้บริหารสถานศึกษา สังกัดสำนักงานเขตพื้นที่การศึกษามัธยมศึกษา. (วิทยานิพนธ์ปรัชญาดุษฎีบัณฑิต สาขาการบริหารการศึกษา). มหาวิทยาลัยศิลปากร. นครปฐม.
คุรุสภา สภาครูและบุคลากรทางการศึกษา. (2560). มาตรฐานวิชาชีพศึกษานิเทศก์. สืบค้นเมื่อ 31 กรกฎาคม 2560. จาก http://www.ksp.or.th/ksp2013/content/view.php?mid=136&did=255.
ทวิช แจ่มจำรัส. (2560), พจนานุกรมสมรรถนะผู้อำนวยการโรงเรียนมัธยมศึกษา. (วิทยานิพนธ์ปรัชญาดุษฎีบัณฑิต สาขาการบริหารการศึกษา). มหาวิทยาลัยศิลปากร. นครปฐม.
ราชกิจจานุเบกษา. (2560). การปฏิรูปการศึกษาในภูมิภาคของกระทรวงศึกษาธิการ. คำสั่งหัวหน้าคณะรักษาความสงบแห่งชาติ (ที่ 19/2560 เล่ม 134 ตอนพิเศษ 96 ง).
สำนักงานปลัดกระทรวงศึกษาธิการ. (2559). แผนพัฒนาการศึกษา ฉบับที่ 12 (พ.ศ. 2560-2564). กรุงเทพฯ: สำนักนโยบายและยุทธศาสตร์.
สำนักงานปลัดกระทรวงศึกษาธิการ. (2560). การแบ่งหน่วยงานภายในสำนักงานศึกษาธิการภาคและสำนักงานศึกษาธิการจังหวัด สังกัดสำนักงานปลัดกระทรวงศึกษาธิการ. กรุงเทพฯ: สำนักงานปลัดกระทรวงศึกษาธิการ.
สำนักงานเลขาธิการคุรุสภา. (2548). คู่มือการประกอบวิชาชีพทางการศึกษา. กรุงเทพฯ: โรงพิมพ์คุรุสภาลาดพร้าว.
สุกัญญา รัศมีธรรมโชติ. (2549). แนวทางการพัฒนาศักยภาพมนุษย์ด้วย Competency. (พิมพ์ครั้งที่ 3). กรุงเทพฯ: ศิริวัฒนาอินเตอร์พริ้นท์.
สรวง ศรีแก้วทุม. (2561). รวมงานวิจัยและบทความทางวิชาการเกี่ยวกับการนิเทศของศึกษานิเทศก์ สังกัดสำนักงานศึกษานิเทศก์จังหวัด. เอกสารการประชุมสัมมนาทางวิชาการ เรื่อง การพัฒนาระบบการนิเทศ ติดตาม และประเมินที่สอดคล้องกับยุทธศาสตร์ชาติ 20 ปี จัดโดย สมาคมผู้ประกอบวิชาชีพศึกษานิเทศก์แห่งประเทศไทย วันที่ 30-31 สิงหาคม 2561 ณ โรงแรมเอเชียแอร์พอร์ท จังหวัดปทุมธานี.
อัญชลี ธรรมะวิธีกุล. (2552). ความรู้เบื้องต้นเกี่ยวกับการนิเทศการศึกษา. สืบค้นเมื่อ 16 กุมภาพันธ์ 2560. จาก http:// 53010515009g4.blogspot.com/2012/01/blog-post_30.html.
อาภรณ์ ภู่วิทยพันธ์. (2554). Performance Indicators (PIs) Dictionary เล่ม 1. กรุงเทพฯ: เอช อาร์ เซ็นเตอร์.