The Influence of Digital Marketing Communications on Purchasing Decisions for Cosmetics Products of Consumers in Trang Province
Main Article Content
Abstract
In this research investigation, the researchers examine 1) the purchasing decisions for cosmetics products of the consumers in Trang province; and investigate 2) the influence of digital marketing communications on the purchasing decisions for cosmetics products of the consumers in Trang province. The quantitative research approach was employed. The sample population consisted of 400 Trang residents aged fifteen years and overusing the technique of simple random sampling based on probability. Data were collected using a questionnaire and analyzed using descriptive statistics consisting of frequency, percentage, mean, and standard deviation. The inferential statistics employed were variable average, analysis of variance, simple regression analysis, and multiple regression analysis. The statistically significant level was at 0.05.
Findings are as follows; 1) The purchasing decisions for cosmetics products of the consumers in Trang province overall was at the highest level (M = 4.22, S.D. = 0.34). 2) Digital marketing communications exhibited an influence on the purchasing decisions for cosmetics products of the consumers in Trang province overall at R2 = 0.590. When considered in each aspect, the following was found. Digital public relations, digital sale promotion, digital direct marketing, digital personal selling, and digital advertising exhibited influence on the purchasing decisions for cosmetics products of the consumers in Trang province at the statistically significant level of 0.05.
Article Details
This work is licensed under a Creative Commons Attribution-NonCommercial-NoDerivatives 4.0 International License.
เนื้อหาและข้อมูลในบทความที่ลงตีพิมพ์ในวารสารบริหารธุรกิจและสังคมศาสตร์ มหาวิทยาลัยรามคำแหง ถือเป็นข้อคิดเห็นและความรับผิดชอบของผู้เขียนบทความโดยตรง ซึ่งกองบรรณาธิการไม่จำเป็นต้องเห็นด้วย หรือร่วมรับผิดชอบใดๆ
บทความ ข้อมูล เนื้อหา รูปภาพ ฯลฯ ที่ได้รับการตีพิมพ์ในวารสารบริหารธุรกิจและสังคมศาสตร์ มหาวิทยาลัยรามคำแหง ถือเป็นลิขสิทธิ์ของวารสารบริหารธุรกิจและสังคมศาสตร์ มหาวิทยาลัยรามคำแหง หากบุคคลหรือหน่วยงานใดต้องการนำบทความทั้งหมดหรือส่วนหนึ่งส่วนใดไปเผยแพร่ต่อ หรือเพื่อกระทำการใดๆ จะต้องได้รับอนุญาตเป็นลายลักษณ์อักษรจากวารสารบริหารธุรกิจและสังคมศาสตร์ มหาวิทยาลัยรามคำแหง ก่อนเท่านั้น
References
จุรีพร ช้อนใจ. (2563). ปัจจัยที่ส่งผลต่อกระบวนการตัดสินใจซื้อน้ำผลไม้พร้อมดื่มตรากรีนเมทของผู้บริโภคในจังหวัดราชบุรี. วิทยานิพนธ์บริหารธุรกิจมหาบัณฑิต, มหาวิทยาลัยศิลปากร.
ณัฐพล ใยไพโรจน์. (2558). Digital marketing: Concept & case study. นนทบุรี: ไอดีซี พรีเมียร์.
ดวงใจ ธรรมนิภานนท์. (2557). กลยุทธ์การตลาดผลิตภัณฑ์ความงามผ่านช่องทางการค้าแบบดิจิทัล. วิทยานิพนธ์บริหารธุรกิจมหาบัณฑิต, มหาวิทยาลัยเนชั่น.
ไทยพับริกา. (2566). ตลาดเครื่องสำอางไปต่ออย่างไร หลังฝ่ามรสุมโควิด-19 เมื่อโควิดก็หยุดความสวยไม่ได้. สืบค้นจาก https://thaipublica.org/2023/04/krungthai-compass51/
ธานินทร์ ศิลป์จารุ. (2563). การวิจัยและวิเคราะห์ข้อมูลทางสถิติด้วย SPSS และ AMOS. กรุงเทพมหานคร: บิสซิเนสอาร์แอนด์ดี.
นธกฤต วันต๊ะเมล์. (2557). การสื่อสารการตลาด Marketing Communications (พิมพ์ครั้งที่ 2). กรุงเทพมหานคร: สำนักพิมพ์มหาวิทยาลัยเกษตรศาสตร์.
นันทวัน อินน้อย และศิริพร แพรศรี. (2564). ปัจจัยที่มีผลต่อพฤติกรรมการเลือกซื้อเครื่องสำอางผ่านช่องทางออนไลน์โดยการแนะนำของบิวตี้บล็อกเกอร์ในกรุงเทพมหานคร. วารสารเครือข่ายส่งเสริมการวิจัยทางมนุษยศาสตร์และสังคมศาสตร์, 4(1), 29-45.
สำนักงานนโยบายและยุทธศาสตร์การค้า. (2565). สถานการณ์และแนวโน้มผลิตภัณฑ์ความงามและผลิตภัณฑ์ดูแลร่างกาย. สืบค้นจาก https://tpso.go.th/home
สำนักบริหารการทะเบียน, กรมการปกครอง. (2565). ระบบสถิติทางการทะเบียน. สืบค้นจากhttps://stat.bora.dopa.go.th/stat/statnew/statMenu/newStat/home.php
สุจิตรา อันโน. (2566). ส่งออกเครื่องสำอางไทย มูลค่า 8 หมื่นล้าน สัญญาณฟื้นชัด. สืบค้นจากhttps://www.prachachat.net/marketing/news-1319890
สุณิสา บุญรอด และทรงพร หาญสันติ. (2566). การสื่อสารการตลาดที่ส่งผลต่อกระบวนการตัดสินใจซื้อผลิตภัณฑ์เครื่องสำอางออร์แกนิค. วารสารวิจัยวิทยาการจัดการมหาวิทยาลัยราชภัฏสุรินทร์, 7(1), 85-97.
เสรี วงษ์มณฑา. (2540). ครบเครื่องเรื่องการสื่อสารการตลาด. กรุงเทพมหานคร: ไดมอนด์ อินบิสซิเนส เวิร์ด.
เสรี วงษ์มณฑา. (2542). กลยุทธ์การตลาด: การวางแผนงานตลาด. กรุงเทพมหานคร: ธีระฟิล์มและไซเท็ก.
อลิสรา รุ่งนนทรัตน์ ชรินทร์สาร. (2563). การสื่อสารการตลาดแบบบูรณาการ: ต่อให้ติดใกล้ชิดผู้บริโภคในโลกไร้รอยต่อ. กรุงเทพมหานคร: เอ็กซเปอร์เน็ท.
Arens, W. F. (2002). Contemporary advertising. Boston: McGraw-Hill/Irwin.
Clow, K. E., & Back, D. (2003). Integrated advertising, promotion, and marketing communications. New Jersey: Pearson Education.
Cochran, W.G. (1963). Sampling Techniques (2nd ed.). New York: John Wiley and Sons.
Cronbach, L. J. (1951). Coefficient alpha and the internal structure of tests. Psychometrika, 16,
- 334.
Kotler, P., & Armstrong, G. (2003). Marketing and introduction (6th ed.). New Jersey: Pearson
Education.
Kotler, P., & Armstrong, G. (2014). Principles of marketing (15th ed.) (Global Edition). New
Jersey: Pearson Education.
Wertime, K., & Fenwick, I. (2008). Digital marketing: The essential guide to new media and
digital marketing. Singapore: John Wiley & Sons (Asia).