กลยุทธ์ด้านการตลาดของการท่องเที่ยวเชิงนิเวศและผจญภัย กรณีศึกษา ตำบลกรุงชิงอำเภอนบพิตำ จังหวัดนครศรีธรรมราช
Article Sidebar
Main Article Content
บทคัดย่อ
งานวิจัยนี้มีวัตถุประสงค์เพื่อศึกษาสถานการณ์ทางการตลาดและพัฒนารูปแบบกลยุทธ์ทางการตลาดการท่องเที่ยวเชิงนิเวศและผจญภัย ตำบลกรุงชิง อำเภอนบพิตำ จังหวัดนครศรีธรรมราช การวิจัยนี้เป็นการวิจัยเชิงคุณภาพ ผู้ให้ข้อมูลหลัก คือ สมาชิกกลุ่มวิสาหกิจท่องเที่ยวเชิงเกษตรแบบผสมผสาน จำนวน 20 คน ใช้วิธีการสุ่มตัวอย่างแบบเจาะจง และการสุ่มแบบลูกโซ่ เก็บรวบรวมข้อมูลจากเอกสาร การสัมภาษณ์เจาะลึก และการประชุมกลุ่มย่อยโดยกระบวนการมีส่วนร่วมของชุมชน มีการวิเคราะห์ข้อมูลเชิงเนื้อหา
ผลการศึกษาพบว่ากลุ่มวิสาหกิจการท่องเที่ยวเชิงเกษตรแบบผสมผสานเริ่มต้นจากการรวมกลุ่มเกษตร และมีการแยกตัวออกมาจัดตั้งกลุ่มวิสาหกิจ ศักยภาพของชุมชนมีแหล่งท่องเที่ยวทะเลหมอกเขาจังโหลน มีผลิตภัณฑ์ผ้ามัดย้อมจากย่านพออวดซึ่งเป็นวัตถุดิบในท้องถิ่นของตำบลกรุงชิง นอกจากนี้ยังมีการเพิ่มผลิตภัณฑ์ด้านการท่องเที่ยวต่าง ๆ ได้แก่ การล่องแก่งคลองกาย กิจกรรมดูนก เที่ยวน้ำตกกรุงชิง และถ้ำหงส์ ที่ส่วนใหญ่เป็นนักท่องเที่ยวจังหวัดใกล้เคียง ได้แก่ สงขลา ตรัง พัทลุง สุราษฎร์ธานี รองลงมาคือ นักท่องเที่ยวภายในจังหวัดนครศรีธรรมราช ที่มาเที่ยวเป็นกลุ่ม เป็นหมู่คณะ หรือเป็นครอบครัว สำหรับรูปแบบกลยุทธ์ทางการตลาดการท่องเที่ยวเชิงนิเวศและผจญภัย อำเภอนบพิตำ จังหวัดนครศรีธรรมราช คือ 1) กลยุทธ์การสร้างแบรนด์ 2) กลยุทธ์การสื่อสารการตลาด และ 3) กลยุทธ์ผลิตภัณฑ์
Article Details
เนื้อหาและข้อมูลในบทความที่ลงตีพิมพ์ในวารสารบริหารธุรกิจและสังคมศาสตร์ มหาวิทยาลัยรามคำแหง ถือเป็นข้อคิดเห็นและความรับผิดชอบของผู้เขียนบทความโดยตรง ซึ่งกองบรรณาธิการไม่จำเป็นต้องเห็นด้วย หรือร่วมรับผิดชอบใดๆ
บทความ ข้อมูล เนื้อหา รูปภาพ ฯลฯ ที่ได้รับการตีพิมพ์ในวารสารบริหารธุรกิจและสังคมศาสตร์ มหาวิทยาลัยรามคำแหง ถือเป็นลิขสิทธิ์ของวารสารบริหารธุรกิจและสังคมศาสตร์ มหาวิทยาลัยรามคำแหง หากบุคคลหรือหน่วยงานใดต้องการนำบทความทั้งหมดหรือส่วนหนึ่งส่วนใดไปเผยแพร่ต่อ หรือเพื่อกระทำการใดๆ จะต้องได้รับอนุญาตเป็นลายลักษณ์อักษรจากวารสารบริหารธุรกิจและสังคมศาสตร์ มหาวิทยาลัยรามคำแหง ก่อนเท่านั้น
เอกสารอ้างอิง
Arnould, E. J., & Price, L. L. (1993). River magic: Extraordinary experience and the extended service encounter. Journal of Consumer Research, 20(1993), 24–45.
Buckley, R. C. (2012). Sustainable tourism: Research & Reality. Annals of Tourism Research, 39(2), 528–546.
Chaiyasain, C. & Tirasattayapitak, A. (2020). Eco-Adventure Tourism: An Awareness of White Water Rafting Tour Operator Standardat Songpraek Village, Phang-nga Province. International Thai Tourism Journal, 15(1), 22-46.
Creswell, J. W. (1994). Research design: qualitative and quantitative approaches. Thousand Oaks, CA: Sage Publication.
Fluker, M. R., & Turner, L. W. (2000). Needs, motivations, and expectations of a commercial whitewater rafting experience. Journal of Travel Research, 38(2000), 380–389.
Fredman, P. & Sandell, K. (2009). Protect, Preserve, Present – The Role of Tourism in Swedish National Parks. (pp.197-207) In Tourism and National Parks: International Perspectives on Development. Warwick Frost and Michael Hall. (2009). Histories and Change London: Routledge.
Hirantat, W. (2013). Factors Affecting Thai Tourist Decision on Ecotourism of Nonthaburi Province. Retrieved from http://www.rpu.ac.th/Library_web/doc/RC_RR/2556_Hotel_Wuntika.pdf
Khanom, R. (2019). The Development of Eco Tourism of Lampratap Community, Khanom District, Nakhon Si Thammarat Province. Journal of Human Society, 9(2), 86-100.
Klaisang, T., Dockthaisong, B., and Kerdvichai, N. (2019). Development Sport Tourism by Integration of Buddhism Principle of Buriram Province. Journal of Graduate MCU KhonKaen Campus, 6(4), 823 – 840.
Nakaray, P., Rodyoo, C., and Kuenui, P. (2020). Assessment of the Tourism Potential of Nopphitam District Based on Community-Based Tourism Standard. University of Thai Chammerce Journal Humanities and Social Sciences, 40(2), 118-131.
Meebua, S., Uejitmet, W. & Subsin, W. (2017). Changes in The Way of Life and The Impact of Tourism on The Local Way of Kiriwong Life. Narkbhut Paritat Journal, 9(1), 128-139.
Mihalic, T. (2006). Sustainable-responsible tourism discourse - towards ‘responsustable’ tourism. Journal of Cleaner Production, 111(1), 461-470.
Office of Permanent Secretary Ministry of Tourism & Sport. (2016). 12 Mueang not to miss plus. Tourism Economic Review. Retrieved from https://www.mots.go.th/ewt_dl_link.php?nid=8265
Onwuegbuzie, A., Leech, N. L. & Collins, K. M. T. (2012). Qualitative Analysis Techniques for the Review of the Literature. The Qualitative Report, 17(28), 1-28.
Provincial Statistical Office Nakhon Si Thammarat. (2019). Tourism situation of Nakhon Si Thammarat Province 2019. Retrieved from http://nksitham.nso.go.th/index.php?option=com_content&view=article&id=954:2562&catid=85&Itemid=513
Rattanapong, T. (2015). Effects of engagement and satisfaction are more inclined to come back repeatedly, the attractions in the province of Nakhon Si Thammarat. (Master’s thesis, Prince of Songkla University).
Reimer, J. K., & Walter, P. (2013). How do you know it when you see it? Community-based ecotourism in the Cardamom Mountains of southwestern Cambodia. Tourism Management, 34(2013), 122-132.
Sharafuddin, M. A. (2015) Types of Tourism in Thailand. E-Review of Tourism Research, 12(3/4), 210-219. Retrieved from http://agrilife.org/ertr/files/2015/09/5.-eRTR_CMTRY_Vol.12-No3.4_Sharafuddin.pdf
Teepapan, P., & Teepapan, T. (2018). Strategic management. Bangkok: Amon Printing.
Tourism Authority of Thailand. (2012). Eco & adventure tourism. Bangkok: Tourism Authority of Thailand
Weaver, D. B. (2005). Comprehensive & minimalist dimensions of ecotourism. Annals of Tourism Research, 32(2), 439–455.
World Tourism Organization. (2014). Global report on adventure tourism. Madrid: World Tourism Organization.
Wu, C. H. J., & Liang, R. D. (2011). The relationship between white-water rafting experience formation and customer reaction: A flow theory perspective. Tourism Management, 32(2011), 317–325.
Yang, J. & Vingvorn, B. (2014). Effect of Marketing Communication Strategy toward the Buying Behavior for Private Car of Customers in Lampang Province. Journal of Management Science, Chiang Rai Rajabhat University, 9(2), 99-116.