THE REFORMATION OF THAI POLITICAL PARTIES
Article Sidebar
Main Article Content
Abstract
This article has two objectives: (1) To study the sustainability of Thai political parties from the past to the present. (2) To study the method and contribution of Thai political parties to be political institutions according to democratic system. The research findings were as follows:
1) The context of Thai political parties from the past to the present was considered as a weak organization and not in the political institution profile. This phenomenon was caused by the problem of the Thai political system which does not have a basis of political ideals, little participation by Thai citizens, political parties do not have a clear role occurring between citizen and their government, also problems remain in the contribution for promoting public policies by political party leaders, that shall eventually benefit their own citizens.
2) There is a need to promote a political system that contributes to the political party profile to be the political institution as a democratic system, especially the electoral system which helps the political parties to become strong.
Article Details
เนื้อหาและข้อมูลในบทความที่ลงตีพิมพ์ในวารสารบริหารธุรกิจและสังคมศาสตร์ มหาวิทยาลัยรามคำแหง ถือเป็นข้อคิดเห็นและความรับผิดชอบของผู้เขียนบทความโดยตรง ซึ่งกองบรรณาธิการไม่จำเป็นต้องเห็นด้วย หรือร่วมรับผิดชอบใดๆ
บทความ ข้อมูล เนื้อหา รูปภาพ ฯลฯ ที่ได้รับการตีพิมพ์ในวารสารบริหารธุรกิจและสังคมศาสตร์ มหาวิทยาลัยรามคำแหง ถือเป็นลิขสิทธิ์ของวารสารบริหารธุรกิจและสังคมศาสตร์ มหาวิทยาลัยรามคำแหง หากบุคคลหรือหน่วยงานใดต้องการนำบทความทั้งหมดหรือส่วนหนึ่งส่วนใดไปเผยแพร่ต่อ หรือเพื่อกระทำการใดๆ จะต้องได้รับอนุญาตเป็นลายลักษณ์อักษรจากวารสารบริหารธุรกิจและสังคมศาสตร์ มหาวิทยาลัยรามคำแหง ก่อนเท่านั้น
References
จุมพล หนิมพานิช (2548). ทฤษฎีองค์การ. นนทบุรี: มหาวิทยาลัยสุโขทัยธรรมาธิราช.
จุมพล หนิมพานิช (2552). กลุ่มผลประโยชน์กับการเมืองไทย. กรุงเทพฯ: จุฬาลงกรณ์มหาวิทยาลัย.
ชาญชัย จิตรเหล่าอาพร (2559). พรรคการเมือง กลุ่มผลประโยชน์ และการเลือกตั้ง. ปทุมธานี:มหาวิทยาลัยรังสิต.
ไชยวัฒน์ ค้ำชู และนิธิ เนื่องจำนงค์. (2559). การเมืองเปรียบเทียบ: ทฤษฎี แนวคิด และกรณีศึกษา. กรุงเทพฯ: จุฬาลงกรณ์มหาวิทยาลัย.
ลิขิต ธีรเวคิน. (2553). การเมืองการปกครองไทย. กรุงเทพฯ: มหาวิทยาลัยธรรมศาสตร์
วิสุทธิ์ โพธิแท่น. (2556). พรรคการเมืองไทย: ทารกไม่เคยเติบโต. วารสารนิติศาสตร์ 13(2).
สถิติตั้งพรรคการเมืองใหม่ย้อนหลัง 20 ปี 257 พรรค. (2561, 20 เมษายน). สำนักข่าวออนไลน์ไทยพับลิก้า. สืบค้นจาก https://thaipublica.org/2018/04/thai-political-party-2561/
สุจิต บุญบงการ. (2532). การพัฒนาทางการเมืองไทย. กรุงเทพฯ: สำนักพิมพ์จุฬาลงกรณ์มหาวิทยาลัย
Schattschneider. (2004). Party Government with new introduction by Sidney Pearson. New Jersey: Transaction
Wikipedia. (2561). รายชื่อพรรคการเมืองในประเทศไทย. สืบค้นเมื่อ 1 สิงหาคม 2561, จาก https://th.wikipedia.org/wiki/รายชื่อพรรคการเมืองในประเทศไทย