การศึกษาภาวะสุขภาพจิตของเยาวชนที่กระทำความผิดในทางนิติจิตเวช

บทคัดย่อ

การวิจัยครั้งนี้ มีวัตถุประสงค์เพื่อศึกษาระดับสุขภาพจิตและระดับกลไกป้องกันทางจิตของเยาวชนผู้กระทำผิด และศึกษาความสัมพันธ์ของ ลักษณะการกระทำความผิด จำนวนครั้งการกระทำความผิด และประเภทฐานความผิด กับระดับภาวะสุขภาพจิตและระดับกลไกป้องกันทางจิตของเยาวชนผู้กระทำผิด ประชากรที่ใช้ในการวิจัยเป็นกลุ่มเยาวชนผู้กระทำผิด โดยใช้แบบสอบถามข้อมูลส่วนบุคคล แบบประเมินดัชนีชี้วัดสุขภาพจิตคนไทยฉบับสั้น และแบบวัดกลไกป้องกันทางจิต โดยใช้สถิติในการวิเคราะห์ข้อมูล ได้แก่ ค่าเฉลี่ย ค่าเบี่ยงเบนมาตรฐาน และการทดสอบไคสแควร์ ผลการวิจัยพบว่า เยาวชนผู้กระทำความผิดมีลักษณะการกระทำความผิดครั้งที่ 2 ขึ้นไป คิดเป็นร้อยละ 65.7 โดยกระทำความผิดร่วมกับบุคคลอื่น คิดเป็นร้อยละ 54.3 ซึ่งมีประเภทฐานความผิดเกี่ยวกับชีวิตและร่างกายส่วนใหญ่ คิดเป็นร้อยละ 62.9 ผลการทดสอบภาวะสุขภาพจิต จำนวน 35 คน มีค่าเฉลี่ยคะแนนทั้งหมด 33.69 (S.D.= 4.38) ดังนั้น ผลการทดสอบภาวะสุขภาพจิตของเยาวชนผู้กระทำความผิด จึงอยู่ในระดับต่ำกว่าปกติของคนทั่วไป และมีการใช้กลไกป้องกันทางจิตจำแนกตามประเภท พบว่า คะแนนเฉลี่ยโดยรวมสูงสุดคือ แบบไม่มีวุฒิภาวะ คะแนนเฉลี่ยเท่ากับ 5.01 (S.D.= 1.16) รองลงมาคือ แบบบรรลุวุฒิภาวะ คะแนนเฉลี่ยเท่ากับ 4.95 (S.D.=1.15) และแบบโรคประสาท คะแนนเฉลี่ยเท่ากับ 4.90 (S.D.=1.23) ตามลำดับ ซึ่งอยู่ในระดับเป็นกลาง โดยไม่ได้รู้สึกว่าเห็นด้วยหรือไม่เห็นด้วยอย่างชัดเจนทั้งหมด และจากการศึกษาความสัมพันธ์ของลักษณะที่กระทำผิด จำนวนครั้งที่กระทำผิด และประเภทฐานความผิด พบว่า ไม่มีความสัมพันธ์กับภาวะสุขภาพจิตและกลไกป้องกันทางจิตของเยาวชนที่กระทำผิด