Drum Set Playing in Lum Performances: Developmemt and Playing Techniques
Main Article Content
Abstract
This qualitative study aims to investigate 1) the development of the use of a drum set in Mor Lam (a traditional folk musical storytelling performance of Northeastern Thailand) 2) drumming techniques and 3) characteristics. Relevant documents, visual and audio recordings, field data collection by means of participant and non-participant observations, formal and non-formal interviews, conversations with Mor Lam artists, and handwritten records were applied to the analysis.
The study finds that the use of a drum set was introduced by ‘Rangsiman’, a famous Mor Lam band in Ubon Ratchathani Province. It was the band leader, Komin Panthu who brought up the idea of incorporating Western musical instruments into their shows. Rangsiman’s drum pattern and fill-in were adapted from those of Ram Tone or Ram Wong music.
The drumming techniques have significantly progressed particularly their rhythmic pattern. Their original rhythmic pattern is enlivened by hi-hat cymbals, additional notes in e and a, drum fills that consist of eighth and sixteenth notes as well as a fill in that ends in “&” of the last beat.
The characteristics of the band’s drumming style can be seen from the open-handed playing technique, the unique drum patterns and fill in that have led to new terms, namely Mor Lam Pattern and Mor Lam Fill In.
Article Details
This work is licensed under a Creative Commons Attribution-NonCommercial-NoDerivatives 4.0 International License.
Content and information in articles published in the Journal of Fine and Applied Arts of Khon Kaen University is regarded as the opinion and sole responsibility of the author(s) directly; therefore, editors are not obliged to agree to or share any responsibility with regard to the content and information that appears within these articles.
All articles, information, content, image, etc. that have been published in the Journal of Fine and Applied Arts of Khon Kaen University is the copyright of the Journal of Fine and Appllied Arts of Khon Kaen University. Any person or organization who wishes to distribute all or parts of the articles for further dissemination or other usage must first receive permission from the Journal of Fine and Applied Arts of Khon Kaen University before proceeding to do so.
References
เจริญชัย ชนไพโรจน์. (2526). ดนตรีพื้นบ้านอีสาน. มหาสารคาม : ภาควิชาดุริยางคศาสตร์ คณะมนุษย์ศาสตร์ มหาวิทยาลัยศรีนครินทรวิโรฒ มหาสารคาม.
เฉลิมศักดิ์ พิกุลศรี. (2536). วิธีการศึกษาดนตรีพื้นบ้านอีสาน. ขอนแก่น : คณะศิลปกรรมศาสตร์ มหาวิทยาลัยขอนแก่น.
พรเทพ วีระพูล. (2535). การแสดงหางเครื่องหมอลำหมู่. ปริญญานิพนธ์ปริญญาศิลปศาสตรมหาบัณฑิต สาขาไทยศึกษา บัณฑิตวิทยาลัย มหาวิทยาลัยศรีนครินทรวิโรฒ.
พรสรวง เถาทวี. (2543). พัฒนาการของหมอลำในเมืองอุบลราชธานี. วิทยานิพนธ์ปริญญาศิลปะศาสตรมหาบัณฑิต สาขาประวัติศาสตร์ บัณฑิตวิทยาลัย มหาวิทยาลัยเชียงใหม่.
ราตรี ศรีวิไล. (2548). ประวัติและผลงานของหมอลำราตรี ศรีวิไล. ขอนแก่น : ศูนย์การเรียนรู้ภูมิปัญญาไทย แม่ครูราตรี ศรีวิไล.
สุรพล เนสุสินธุ์. (2550). พัฒนาการการแสดงหมอลำเรื่องต่อกลอน ทำนองขอนแก่น คณะระเบียบวาทะศิลป์ จังหวัดขอนแก่น. วิทยานิพนธ์ปริญญาศิลปศาสตรมหาบัณฑิต สาขาไทยคดีศึกษา บัณฑิตวิทยาลัย มหาวิทยาลัยมหาสารคาม.