ปัจจัยที่สำคัญต่อการท่องเที่ยวโบราณสถานเขตอรัญญิก เมืองนครชุม จังหวัดกำแพงเพชร

Main Article Content

Wanachaporn Chantharaksa
Warach Madhyamapurush

บทคัดย่อ

          งานวิจัยนี้มีเป้าหมายการหาปัจจัยที่สำคัญต่อการท่องเที่ยวโบราณสถานในเขตอรัญญิก เมืองนครชุม เมื่อครั้งอดีตซึ่งปัจจุบันอยู่ในเขตการปกครองของเทศบาลตำบลนครชุม อำเภอเมือง จังหวัดกำแพงเพชร โดยมีวัตถุประสงค์คือ (1) เพื่อหาปัจจัยสำคัญที่เอื้อต่อการท่องเที่ยวโบราณสถานเขตอรัญญิก เมืองนครชุม (2) เพื่อหากลุ่มเป้าหมายที่เดินทางท่องเที่ยวโบราณสถานเขตอรัญญิก เมืองนครชุมโดยพื้นที่ ศึกษาเป็นวัดและโบราณสถานจำนวน 10 แหล่ง ประชากรที่ใช้ในการศึกษาจะเป็นนักท่องเที่ยวที่มาชมแหล่งท่องเที่ยว ทั้ง 10 แหล่ง กลุ่มตัวอย่างจะเป็นประชากรในช่วงเดือนมกราคม-มีนาคม พ.ศ. 2557 จำนวน 384 ราย ใช้วิธีการสุ่มแบบบังเอิญด้วยเครื่องมือแบบสอบถามแบบปลายปิด เนื่องจากเป็นการวิจัยเชิงสำรวจ ประกอบด้วยข้อมูลลักษณะทางประชากรศาสตร์ ข้อมูลพฤติกรรมการท่องเที่ยวโบราณสถานและข้อมูลปัจจัยในการท่องเที่ยวโบราณสถาน จากนั้นจึงนำข้อมูลมาวิเคราะห์ด้วยสถิติเชิงพรรณนาเพื่อหาค่าร้อยละ ค่าเฉลี่ย และค่าส่วนเบี่ยงเบนมาตรฐาน ผลที่ได้คือระดับความสำคัญ ของปัจจัยด้านสภาพของโบราณสถาน มีผลรวมอยู่ในเกณฑ์มาก ประกอบด้วยหัวข้อย่อย 9 ข้อโดยมีระดับความสำคัญมากที่สุด 1 ข้อ มาก 5 ข้อ ปานกลาง 2 ข้อ และน้อย 1 ข้อ ในส่วนระดับความสำคัญของปัจจัยด้านสิ่งอำนวยความสะดวกมีผลรวมอยู่ในเกณฑ์มาก ประกอบด้วยหัวข้อย่อย 11 ข้อ โดยมีระดับความสำคัญมากที่สุด 4 ข้อ มาก 3 ข้อ ปานกลาง 2 ข้อ น้อย 2 ข้อ และสุดท้ายเป็นระดับ ความสำคัญ ด้านการคมนาคม มีผลรวมอยู่ในเกณฑ์มาก ประกอบด้วยหัวข้อย่อย 7 ข้อ โดยมีระดับความสำคัญมากที่สุด 2 ข้อ มาก 4 ข้อ ปานกลาง 1 ข้อ ทั้งนี้ข้อย่อยที่เหมาะสมต่อการนำไปกำหนดเป็นปัจจัยที่มีอิทธิพลต่อการท่องเที่ยวคือข้อย่อยที่มีความสำคัญระดับมากที่สุด มากและปานกลาง ตามลำดับ

Article Details

รูปแบบการอ้างอิง
Chantharaksa, W., & Madhyamapurush, W. (2015). ปัจจัยที่สำคัญต่อการท่องเที่ยวโบราณสถานเขตอรัญญิก เมืองนครชุม จังหวัดกำแพงเพชร. วารสารกระแสวัฒนธรรม, 16(30), 41–54. สืบค้น จาก https://so02.tci-thaijo.org/index.php/cultural_approach/article/view/58387
ประเภทบทความ
Research Article

เอกสารอ้างอิง

[1] Chartrungruang, Bung-on. (2007). Tour Planning and Organization. Bangkok: C.V.L Printing House.

[2] Pimonsompong, Chalongsri. (2007). Tourism Planning and Marketing Development. Bangkok: Kasetsart University Press.

[3] Vanichbuncha, Kanlaya. (2012). Statistics for Research. Bangkok: Chulalongkorn University Press.

[4] Thammabutr, Phayom. (2006). Textbook of the Principles of Conservation Tourism. Bangkok: Institute of Ecotourism, Srinakharinwirot University.

[5] Kreausukon, Pimchanok. (2002). Consumer Psychology. Chiang Mai: Faculty of Humanities, Chiang Mai University.

[6] Silpcharu, Thanin. (2007). Research and Analyzing Data by SPSS. Bangkok: V.inter Print Co.Ltd.