การสังเคราะห์งานวิจัยทางดนตรีศึกษาที่เกี่ยวข้องกับเครื่องดนตรีไทยประเภทปี่พาทย์: การทบทวนวรรณกรรมอย่างเป็นระบบ
Article Sidebar
Main Article Content
บทคัดย่อ
การวิจัยครั้งนี้มีวัตถุประสงค์เพื่อสังเคราะห์งานวิจัยทางด้านดนตรีศึกษาที่เกี่ยวข้องกับเครื่องดนตรีไทยประเภทปี่พาทย์ตามแนวทางการทบทวนวรรณกรรมอย่างเป็นระบบ ค้นพบวรรณกรรมทั้งหมด 9 เรื่อง ตามเกณฑ์ที่กำหนด โดยกำหนดเกณฑ์ในการศึกษาวรรณกรรมประเภทรายงานการวิจัยฉบับสมบูรณ์ และวิทยานิพนธ์ที่อยู่ในช่วงปี พ.ศ. 2561 – 2565 ภายในฐานข้อมูลโครงการพัฒนาเครือข่ายระบบห้องสมุด ในประเทศไทย (Thai Library Integrated System: ThaiLIS) จากนั้นสังเคราะห์วรรณกรรมโดยแบ่งออกเป็น 3 ด้าน ได้แก่ 1) ข้อมูลทั่วไป 2) ระเบียบวิธีวิจัย และ 3) วัตถุประสงค์ของการศึกษา รวมถึงวิเคราะห์ข้อมูลด้วยสถิติเชิงพรรณนา นำเสนอออกมาในรูปแบบค่าความถี่ ผลการสังเคราะห์พบว่า วิทยานิพนธ์ในปี พ.ศ. 2561 มีปริมาณมากที่สุด โดยพบวรรณกรรม 4 เรื่อง ส่วนสถาบันที่ผลิตงานวรรณกรรมออกมาในช่วงระยะเวลา 5 ปี มีจำนวน 3 สถาบัน ได้แก่ จุฬาลงกรณ์มหาวิทยาลัย มหาวิทยาลัยมหิดล และมหาวิทยาลัยราชภัฏบุรีรัมย์ สำหรับด้านระเบียบวิธีวิจัย พบวรรณกรรมทั้ง 9 เรื่อง เป็นงานวิจัยเชิงคุณภาพทั้งหมด และลักษณะด้านวัตถุประสงค์ของการศึกษา พบว่าการศึกษาองค์ความรู้ รวบรวมข้อมูล รูปแบบและลักษณะการเรียนรู้ รวมถึงอนุรักษ์และเผยแพร่ความรู้ ผลการวิจัยในครั้งนี้ชี้ให้เห็นถึงประเด็นในการวิจัยทางดนตรีศึกษาที่เกี่ยวข้องกับดนตรีไทย และสามารถนำไปประกอบอ้างอิงภายในงานวิจัยอื่น ๆ ได้ในอนาคต
Article Details
This work is licensed under a Creative Commons Attribution-NonCommercial-NoDerivatives 4.0 International License.
เนื้อหาและข้อมูลที่ได้รับการเผยแพร่ในวารสารวิพิธพัฒนศิลป์ ถือเป็นข้อคิดเห็นและความรับผิดชอบของผู้แต่งเท่านั้น โดยกองบรรณาธิการวารสารไม่มีส่วนรับผิดชอบต่อเนื้อหาหรือข้อคิดเห็นใด ๆ ที่ปรากฏในบทความ
References
จิรายุ มีเผือก. (2564). การพัฒนาหลักสูตรเตรียมความพร้อมทักษะดนตรีไทยสำหรับผู้เรียนปี่พาทย์ในระดับปริญญาตรีตามแนวคิดฐานสมรรถนะ. [วิทยานิพนธ์ปริญญามหาบัณฑิต, จุฬาลงกรณ์มหาวิทยาลัย]. Chulalongkorn University Intellectual Repository (CUIR). http://cuir.car.chula.ac.th/handle/123456789/79672
ชัยเทพ ชัยภักดี. (2561). กระบวนการถ่ายทอดการบรรเลงระนาดเอกของครูไพฑูรย์ จรรย์นาฏย์. [วิทยานิพนธ์ปริญญามหาบัณฑิต, จุฬาลงกรณ์มหาวิทยาลัย]. Chulalongkorn University Intellectual Repository (CUIR). https://cuir.car.chula.ac.th/handle/123456789/82643
ณรุทธ์ สุทธจิตต์. (2561). ดนตรีศึกษา: หลักการและสาระสำคัญ (พิมพ์ครั้งที่ 10). สำนักพิมพ์แห่งจุฬาลงกรณ์มหาวิทยาลัย.
ธีรวิทย์ กลิ่นจุ้ย, สยา ทันตะเวช และ สมชัย ตระการรุ่ง. (2565). การสังเคราะห์งานวิจัยทางดนตรีศึกษาที่เกี่ยวข้องกับวัฒนธรรมดนตรีที่หลากหลายในประเทศไทย: การทบทวนวรรณกรรมอย่างเป็นระบบ. วารสารอารยธรรมศึกษา โขง - สาละวิน. 13(2). 149-174.
นที ปิ่นวิไลรัตน์ และ อินทิรา รอบรู้. (2564). การสังเคราะห์งานวิจัยที่เกี่ยวข้องกับการจัดการเรียนรู้ทักษะปฏิบัติตามแนวคิดของแฮร์โรว์ และการจัดการเรียนรู้วิชาดนตรีตามแนวคิดของคาร์ล ออร์ฟ วารสารวิชาการบัณฑิตวิทยาลัยสวนดุสิต, 17(1), 69 – 86.
นัทธี เชียงชะนา. (2550). การสังเคราะห์งานวิจัยทางดนตรีศึกษา: การวิเคราะห์อภิมาณและการวิเคราะห์เนื้อหา. [วิทยานิพนธ์ปริญญามหาบัณฑิต, จุฬาลงกรณ์มหาวิทยาลัย]. Chulalongkorn University Intellectual Repository (CUIR). https://cuir.car.chula.ac.th/bitstream/123456789/15243/1/Natee_Ch.pdf
นุชสรา พิณพาทย์. (2561). สภาพการจัดการเรียนการสอนรายวิชาปี่พาทย์มอญเบื้องต้นสำหรับครูดนตรี สาขาวิชาดนตรีศึกษา คณะศึกษาศาสตร์ มหาวิทยาลัยบูรพา. [วิทยานิพนธ์ปริญญามหาบัณฑิต, มหาวิทยาลัยมหิดล]. Mahidol University’s Institutional Repository (Mahidol IR). https://repository.li.mahidol.ac.th/handle/123456789/91842.
พงศ์จักร ยามสุข. (2563). กระบวนการจัดการเรียนการสอนหลักสูตรดนตรีพื้นบ้านอีสานระดับมัธยมศึกษาตามหลักสูตรของวิทยาลัยนาฏศิลปร้อยเอ็ด. [วิทยานิพนธ์ปริญญามหาบัณฑิต, มหาวิทยาลัยราชภัฏบุรีรัมย์]. BRU Library. http://www.dspace.bru.ac.th/xmlui/handle/123456789/7940
รัษศิษฎา เกลาพิมาย. (2561). กระบวนการถ่ายทอดการบรรเลงเดี่ยวระนาดเอกของครูพินิจ ฉายสุวรรณ ศิลปินแห่งชาติ. [วิทยานิพนธ์ปริญญามหาบัณฑิต, จุฬาลงกรณ์มหาวิทยาลัย]. Chulalongkorn University Intellectual Repository (CUIR). http://cuir.car.chula.ac.th/handle/123456789/63329
วรรณี แกมเกตุ. (2555). วิธีวิทยาการวิจัยทางพฤติกรรมศาสตร์ (พิมพ์ครั้งที่ 3). สำนักพิมพ์แห่งจุฬาลงกรณ์มหาวิทยาลัย.
ศิริปัญญา สะเดา. (2562). กระบวนการถ่ายทอดของครูปี่พาทย์พื้นบ้าน อำเภอนางรอง จังหวัดบุรีรัมย์. [วิทยานิพนธ์ปริญญามหาบัณฑิต, มหาวิทยาลัยราชภัฏบุรีรัมย์]. BRU Library. https://dspace.bru.ac.th/xmlui/handle/123456789/7955
เศกสันติ์ เสย์. (2562). การถ่ายทอดองค์ความรู้ด้านการปฏิบัติระนาดเอกของครูสำราญ เกิดผล ศิลปินแห่งชาติ. [วิทยานิพนธ์ปริญญามหาบัณฑิต, มหาวิทยาลัยมหิดล]. Mahidol University’s Institutional Repository (Mahidol IR). https://repository.li.mahidol.ac.th/handle/123456789/91919.
สมนึก แสงอรุณ. (2561). กระบวนการถ่ายทอดการประพันธ์เพลงไทยตามแนวทางของพันโทเสนาะ หลวงสุนทร ศิลปินแห่งชาติ. [วิทยานิพนธ์ปริญญามหาบัณฑิต, จุฬาลงกรณ์มหาวิทยาลัย]. Chulalongkorn University Intellectual Repository (CUIR). http://cuir.car.chula.ac.th/handle/123456789/63330
อัครเดช แดนงูเหลือม. (2564). การสืบทอดวงปี่พาทย์ในอำเภอเมือง จังหวัดนครราชสีมา. วารสารมนุษยศาสตร์ และสังคมศาสตร์ มหาวิทยาลัยราชภัฏสุรินทร์, 23(1), 73-88.
อานันท์ กาญจนพันธ์. (2563). ทฤษฎีและวิธีวิทยาของการวิจัยวัฒนธรรม: การทะลุกรอบและกับดักของความคิดอบบคู่ตรงกันข้าม (พิมพ์ครั้งที่ 3). ศยาม.
โอฬาร ผลพานิช และ อินทิรา รอบรู้. (2563). การสังเคราะห์งานวิจัยที่เกี่ยวข้องกับการสอนทักษะปฏิบัติวิธีการสอนดนตรีของโคดาย และชุดการสอนมัลติมีเดีย. วารสารวิชาการมหาวิทยาลัยราชภัฏศรีษะเกษ, 14(1), 57-70.
Creswell, J. W. & Creswell, J. D. (2017). Research design: Qualitative, quantitative, And mixed methods approaches. Sage publications.