Active Citizen with Digital Citizenship in New Public Service
Article Sidebar
Main Article Content
Abstract
In today's world, the challenge of awareness of citizenship and the use of digital technology in the delivery of public services is an important issue in transforming public services into a new way of managing new public services. Active citizenship cooperating in making benefits to society and the community, participating in community activities Socialize regularly treat all people all groups equally. There is a good feeling of being able to benefit society being an active citizen in today's society by participating in community public activities and being a digital citizen is a citizen who can study and access digital information. Be knowledgeable and up to date with technology understanding your own rights and respecting the rights of others be honest have manners in communicating with others and respect the law. They can use technology without affecting their physical and mental health, create and share useful things, and be able to protect themselves from digital threats. In today's society and in the future, digital citizenship requires digital to be used in new public services to create cooperation. use of public benefits thinking strategically by considering environmental factors, having a vision, mission, roles and steps in implementing information technology and digital innovation such as Mobile Application, Artificial Intelligence: AI, Cloud Computing, Internet of Thing: IoT, Big Data and Blockchain to be used in conjunction with the design of public services based on a platform in which the government allows citizens to interact through more than one channel of the public service system by using digital technology to facilitate government public services that provide services and are equitable in order to raise the standards of government public services to be convenient, fast, modern and efficient. Better public services, security of personal data protection, transparency and auditability to prepare new-age citizens to adapt and cope with the digital world of today and the future.
Article Details
This work is licensed under a Creative Commons Attribution-NonCommercial-NoDerivatives 4.0 International License.
ข้อความและบทความในวารสารนวัตกรรมการบริหารและการจัดการ เป็นแนวคิดของผู้เขียน ไม่ใช่ความคิดเห็นและความรับผิดชอบของคณะผู้จัดทำ บรรณาธิการ กองบรรณาธิการ วิทยาลัยนวัตกรรมการจัดการ และมหาวิทยาลัยเทคโนโลยีราชมงคลรัตนโกสินทร์
ข้อความ ข้อมูล เนื้อหา รูปภาพ ฯลฯ ที่ได้รับการีพิมพ์ในวารสารนวัตกรรมการบริหารและการจัดการ ถือเป็นลิขสิทธิ์ของวารสารนวัตกรรมการบริหารและการจัดการ หากบุคคลใดหรือหน่วยงานใดต้องการนำทั้งหมดหรือส่วนหนึ่งส่วนใดไปเผยแพร่ต่อหรือกระทำการใดๆ จะต้องได้รับอนุญาติเป็นลายลักษณ์อักษรจากวารสารนวัตกรรมการบริหารและการจัดการก่อนเท่านั้น
References
ณัฏฐเมธร์ ดุลคนิต. (2563). คู่มือการจัดการเรียนรู้เพื่อสร้างพลเมืองรู้เท่าทันสื่อสำหรับระดับมัธยมศึกษาตอนปลาย. กรุงเทพฯ: มูลนิธีสิ่งเสริมสื่อเด็กและเยาวชน.
ถวิลวดี บุรีกุลและคณะ. (2557). พลเมืองไทย. การสร้างความเป็นพลเมืองในระบอบประชาธิปไตย. กรุงเทพฯ: สำนักวิจัย และพัฒนา สถาบันพระปกเกล้า.
นราธิป ศรีราม และคณะ. (2556). การสังเคราะห์แนวคิดการบริการสาธารณะแนวใหม่. นนทบุรี: มหาวิทยาลัยสุโขทัยธรรมาธิราช.
วรพจน์ วงศ์กิจรุ่งเรือง. (2561). คู่มือพลเมืองดิจิทัล. กรุงเทพฯ: สำนักงานส่งเสริมเศรษฐกิจดิจิทัล กระทรวงดิจิทัลเพื่อเศรษฐกิจ และสังคม.
บูรณจิตร แก้วศรีมล. (2565). การให้บริการสาธารณะภายใต้อนวคิดรัฐบาลดิจิทัล. วารสารมนุษยศาสตร์และสังคมศาสตร์ มหาวิทยาลัยมหาสารคาม ปีที่ 41 ฉบับที่ 5 (กันยายน-ตุลาคม) 2565.
วินิจ ผาเจริญ. (2563). การพัฒนาเมืองสู่โมเดลพลเมืองที่ตื่นตัวในสังคมประชาธิปไตยของไทย. วารสารพุทธสังคมวิทยาปริทรรศน์ ปีที่ 5 ฉบับที่ 1 (มกราคม-มิถุนายน 2563)
สรานนท์ อินทนนท์. 2561. ความฉลาดทางดิจิทัล. กรุงเทพฯ: มูลนิธิส่งเสริมสื่อเด็กและเยาวชน (สสย.).
สำนักงานคณะกรรมการการเลือกตั้ง. (2565). คู่มือประชาชน พลเมืองคุณภาพ. กรุงเทพฯ: ฝ่ายพัฒนาเครือข่าย 1 สำนักพัฒนา การเลือกตั้ง.
สำนักงานพัฒนาธุรกรรมทางอิเล็กทรอนิกส์. (2565). 5 ประเทศต้นแบบรัฐบาลดิจิทัลพัฒนา e-Government สู่เป้าหมาย การยกระดับบริการสุดล้ำเพื่อประชาชน. กรุงเทพฯ: กระทรวงดิจิทัลเพื่อเศรษฐกิจและสังคม.
สำนักงานพัฒนารัฐบาลดิจิทัล (องค์การมหาชน). (2562). ร่างแผนพัฒนาดิจิทัลของประเทศไทย พ.ศ. 2563-2565. กรุงเทพ: สำนักงานพัฒนารัฐบาลดิจิทัล.
สำนักงานเลขาธิการสภาผู้แทนราษฎร. (2555). พลเมืองในระบอบประชาธิปไตย. กรุงเทพฯ: สำนักการพิมพ์ สำนักงานเลขาธิการสภาผู้แทนราษฎร.
Cogan, J., Moris, P., and Print, M. (2013). Civic education in the Asia-Pacific region: Case studies across six societies. New York: Routledge Falmer.
Couros, A., & Hildebrandt., K (2015). Understanding Literacy in A Connected Word: Why Teaching Digital Skills is A Crucial Part of Higher Education, and How to Make it Work. Canada: University of Regina Canada.
Denhardt, R. B. Denhardt, J. V. (2000). The New Public Service: Serving Rather than Steering. Public Administeation Review, 60(1), 549-599.
Denhardt, R. B. Denhardt, J. V. (2000). The New Public Service: Serving not Steering. (3rded.). Armonk, NY: M.E.Sharpe.
Denhardt, R. B. Denhardt, J. V. (2008). Theory of Public Organization (5th ed). California: Thompson Wadsworth.
Enslin, P. (2000). Education and democratic citizenship: in defence of cosmopolitanism. In Leicester, M., Modgil,S. and Modgil, C.(Eds.) Politics, Education and Citizenship. London: Falmer Press.
Faulks, K. (1998). Citizenship in modern Britain. Edinburgh: Edinburgh University Press.
Hale, M.,Musso,J. & Weare, C. (1999). Developing Digital Democracy: Evidence foem Californaian Municipal Web Pages. In B.N. Hague & B.D.Loader (Eds.).
Hood, Christopher. (1991). A public management for all season. Public Administration 69 (Spring 1991): pp.3-19.
Jochum, V. (2003). Active citizenship: a policy agenda or a reality?. London: NCVO.
Kenneth L. Hacker. & Dijk, J.V. (2000). Digital Democracy Issues of Theory and Practice. London: SAGE Publication.
Mike Ribble. (2015). Digital Citizenship in Schools. Paperback Bunko,8(21),pp.60.
Millet, John D. (1954). Management in the public Service. New York: McGraw Hill Book Company.
Mori, I. (2010). What do the people want, need and expect form public services?. London: 2020 Public Services Trust at the RSA.
Olnes, S, Ubacht, J., & Janssen, M. (2017). Blockchain in government: Benefits and implications of distributed ledger technology for information sharing. Government Information Quarterly, 1(34), pp.355-364.
Papa, V. and D.L. Milioni. (2013). Active Citizenship or Activist Citizenship? A Framework for Studying Citizenship in New Social Movement and the Role of ICTs. Journal of the MeCCSA-PGN 6(3). pp.30-34.
Pick, D. and Holmes and M. Brueckner. (2011). Governmentalities of volunteering: a study of Regional Western Australia. Voluntas 22(3). pp.393.
Plavia,S & Sharma, S. (2007). E-government and e-governance: Definition/domain framework and status around the world. Hyderabad, India: ICEG.
Putnam, R.D. (2001). Bowling alone: The collapse and revival of American community. New York: Simon and Schuster.
Ribble & Bailey. (2007). Digital Citizenship in Schools. Eugene, OR: International Society for Technology in Education.
UNESCO. (2017). Digital Citizenship Education in Asia-Pacific Outcome Document. Bangkok: UNESCO Asia and Pacific Regional for Education.
Westheimer,J., & Kahne,J. (2004). What kind of citizen: The politics of educating for democracy. American Educational Research Jounal,41(2). pp.1-26.
