Factors Affecting Intention to Repay Student Loan Funds of Private University Students from the Benjamitra Academic Cooperation Network in Bangkok and Metropolitan Region
Article Sidebar
Main Article Content
Abstract
This study aimed to investigate the factors influencing the intention to repay student loans under the student loan fund (SLF) among students from private universities in the Benjamit Academic Network located in Bangkok and Metropolitan Region, including: 1) Thonburi University, 2) North Bangkok University, 3) Bangkok Suvarnabhumi University, and 4) Rajapruk University. The sample consisted of 364 students participating in the SLF program. Data were collected using a questionnaire, and the sampling process involved stratified random sampling combined with purposive sampling. Statistical analyses included frequency, percentage, mean, standard deviation, and multiple regression analysis.
The findings revealed that attitudes factor toward behavior had a significant positive effect on the intention to repay student loans. Specifically, a one-unit increase intention to repay student loan by 0.175-unit. Perceived behavioral control had a significant positive effect on the intention to repay student loans with a one-unit increase intention to repay student loan by 0.466-unit and the obstacles of not repaying student loan funds (SLF) had a significant negative effect on the intention to repay student loan. When the obstacle of not repaying student loan increases by 1 unit, the intention to repay student loan decreases by -0.050 units. To enhance repayment intentions, it is recommended to foster positive attitudes among students toward loan repayment by increasing their understanding of its benefits and importance. Supporting borrowers' perceived behavioral control can be achieved through the provision of comprehensive and accessible information. Moreover, improving the efficiency of repayment tracking systems is crucial. The government and related agencies should also develop incentive measures, such as tax deductions, to encourage timely loan repayment.
Article Details
This work is licensed under a Creative Commons Attribution-NonCommercial-NoDerivatives 4.0 International License.
ข้อความและบทความในวารสารนวัตกรรมการบริหารและการจัดการ เป็นแนวคิดของผู้เขียน ไม่ใช่ความคิดเห็นและความรับผิดชอบของคณะผู้จัดทำ บรรณาธิการ กองบรรณาธิการ วิทยาลัยนวัตกรรมการจัดการ และมหาวิทยาลัยเทคโนโลยีราชมงคลรัตนโกสินทร์
ข้อความ ข้อมูล เนื้อหา รูปภาพ ฯลฯ ที่ได้รับการีพิมพ์ในวารสารนวัตกรรมการบริหารและการจัดการ ถือเป็นลิขสิทธิ์ของวารสารนวัตกรรมการบริหารและการจัดการ หากบุคคลใดหรือหน่วยงานใดต้องการนำทั้งหมดหรือส่วนหนึ่งส่วนใดไปเผยแพร่ต่อหรือกระทำการใดๆ จะต้องได้รับอนุญาติเป็นลายลักษณ์อักษรจากวารสารนวัตกรรมการบริหารและการจัดการก่อนเท่านั้น
References
กรองกาญจน์ คำปลอด. (2562). ปัจจัยที่มีผลกระทบต่อการผิดนัดชำระหนี้กองทุนเงินให้กู้ยืมเพื่อการศึกษา (กยศ.). วิทยานิพนธ์ปริญญาเศรษฐศาสตรมหาบัณฑิต, มหาวิทยาลัยเชียงใหม่.
กองทุนเงินให้กู้ยืมเพื่อการศึกษา (กยศ.). (2567). ข้อมูลจำนวนผู้กู้ยืมของ 4 มหาวิทยาลัยเอกชนในภาคเรียนที่ 1/2567. กรุงเทพมหานคร: กองทุนเงินให้กู้ยืมเพื่อการศึกษา.
กองทุนเงินให้กู้ยืมเพื่อการศึกษา (กยศ). (2567). ความเป็นมากองทุนเงินให้กู้ยืมเพื่อการศึกษา (กยศ.). สืบค้น 7 เมษายน 2567,จาก https://www.studentloan.or.th/th/aboutus
กองทุนเงินให้กู้ยืมเพื่อการศึกษา (กยศ). (2567). คุณสมบัติทั่วไปกองทุนเงินให้กู้ยืมเพื่อการศึกษา (กยศ.). สืบค้น 7 เมษายน 2567, จาก https://www.studentloan.or.th/th/highlight/1595218254
ดลฤดี สุวรรณกุล. (2554). ปัจจัยที่มีผลกระทบต่อความน่าจะเป็นในการผิดนัดชำระหนี้บัตรเครดิตของประชาชนในอำเภอเมืองเชียงใหม่. การค้นคว้าอิสระบริหารธุรกิจมหาบัณฑิต, มหาวิทยาลัยเชียงใหม่.
ดรุณศักดิ์ ตติยะลาภะ และคณะ. (2566). รายงานการสำรวจความพึงพอใจของผู้ใช้บริการต่อการดำเนินงานกองทุนเงินให้กู้ยืมเพื่อการศึกษา มหาวิทยาลัยราชภัฏวไลยอลงกรณ์ในพระบรมราชูปถัมภ์จังหวัดปทุมธานี. สืบค้นเมื่อวันที่ 19 มีนาคม 2567 จาก https://www.studentloan.or.th/th/system/files/files/aboutus/รายงานฉบับสมบูรณ์ 2566-final.pdf
ธนัชชา แก้วสลับศรี. (2566). ส่งผลต่อระยะเวลาการผิดนัดชำระหนี้ของผู้กู้ยืมเงินกองทุนเงินให้กู้ยืมเพื่อการศึกษา (กยศ.) ของผู้กู้ยืมที่เข้าร่วมโครงการไกล่เกลี่ยหนี้สินครัวเรือน. วารสารสังคมศาสตร์ปัญญาพัฒน์, 5(4).
ปฐมพงศ์ กุกแก้ว. (2562). ปัจจัยเหตุที่ส่งผลต่อการชำระหนี้กู้ยืมและความผูกพันต่อองค์กรของลูกหนี้สินเชื่อเพื่อการศึกษาในประเทศไทย. วารสารวิชาการและวิจัยสังคมศาสตร์, 14(1) (มกราคม – เมษายน)
ปริฉัตร ภูจิตร, และดนัยณัฐ จิระวัฒนาสมกุล. (2565). กฎเกณฑ์ตามข้อสัญญาและกฎหมายเกี่ยวกับ การกู้ยืมเงินทุนเพื่อการศึกษากับการที่นักศึกษาค้างชำระทุนคืนเมื่อจบการศึกษา. วารสารสังคมศาสตร์เพื่อการพัฒนาท้องถิ่น มหาวิทยาลัยราชภัฏมหาสารคาม, 6(2) (เมษายน- มิถุนายน)
รุ่งโรจน์ ฝ้ายเยื่อ, ไชยรัตน์ ศิรินคร, พระครูสันติพนาทร โปร่งจิต, และภาสกร ดอกจันทร์. (2564). แนวทางการแก้ไขปัญหาหนี้ของเงินกองทุนกู้ยืมเพื่อการศึกษา (กยศ.). วารสารนิพนธ์ Journal of Roi Kaensarn Academi, 6(1), 199-213.
ลภัสชฎา สาสุนันท์ และศิวัช ศรีโภคางกุล. (2563). เหตุผลของการไม่ชำระหนี้กองทุนกู้ยืมเพื่อการศึกษา (กยศ.) ของจำเลยในเขตอำนาจศาลแขวงขอนแก่น จังหวัดขอนแก่น. วารสารวิชาการ Journal of Modern Learning Development วิทยาลัยการปกครองท้องถิ่น มหาวิทยาลัยขอนแก่น ,5(6) (พฤศจิกายน–ธันวาคม).
ลัดดาวัลย์ เพชรโรจน์ และอัจฉรา ชำนิประศาสน์. (2547). ระเบียบวิธีวิจัย. กรุงเทพฯ: พิมพ์ดีการพิมพ์ จำกัด
วัชราภรณ์ จันทนุกูล และสัญญา เคณาภูมิ. (2561). กองทุนกู้ยืมเพื่อการศึกษา:สาเหตุของปัญหาการค้างชำระหนี้ Student Loan Fund: Causes of Defaults for Repayment of SLF มหาวิทยาลัยราชภัฏมหาสารคาม. วารสารมนุษยศาสตร์และสังคมศาสตร์ มหาวิทยาลัยราชภัฎอุบลราชธานี, 9(2) (กรกฎาคม-ธันวาคม)
สถิตย์ เจริญ. (2558). ความรู้และทัศนคติที่มีต่อกองทุนเงินให้กู้ยืมเพื่อการศึกษาของนักศึกษาผู้กู้ยืมในมหาวิทยาลัยเทคโนโลยีราชมงคลตะวันออก วิทยาเขตบางพระ. วิทยานิพนธ์หลักสูตรรัฐประศาสนศาสตรมหาบัณฑิต, มหาวิทยาลัยบูรพา.
สุดารัตน์ โตลานุวัตร. (2563). อิทธิพลของทัศนคติ การคล้อยตามกลุ่มอ้างอิง และการรับรู้ถึงความสามารถในการควบคุมพฤติกรรมต่อความตั้งใจซื้อโปรแกรมชดเชยคาร์บอนของสายการบิน. การค้นคว้าอิสระศิลปศาสตรมหาบัณฑิต สาขาวิชาการจัดการการบิน, มหาวิทยาลัยเกษมบัณฑิต.
อรรถพล จรจันทร์ และอดุลย์ ศุภนัท. (2565). พฤติกรรมทางการเงินและการวางแผนการชําระเงินคืนของผู้กู้ยืมเงินกองทุนเพื่อการศึกษา. วารสารรัชต์ภาคย์มนุษยศาสตร์และสังคมศาสตร์ Rajapark Journal, 16(48) (กันยายน–ตุลาคม)
โอภาส มีเชาว์. (2562). ประสิทธิผลการนำนโยบายสาธารณะไปปฏิบัติเพื่อการชำระหนี้เงินกู้ยืมของกองทุนเงินให้กู้ยืม. วารสารดุษฎีบัณฑิตทางสังคมศาสตร์, 9(2) (พฤษภาคม- สิงหาคม)
Ajzen, I. (1991). The theory of planned behavior. Organizational Behavior and Human Decision Processes, 50(2), 179–211. https://doi.org/10.1016/0749-5978(91)90020-T
Cronbach, L.J. (1990). Essentials of psychological testing. (5th ed.). New York: Harper & Row.
pp. 202-204.
Kelman, H. C. (1974).Attitudes are alive and well and gainfully employed in the sphere of action. American Psychologist, 29(5), 310.
Krejcie, R. V., & Morgan, D. W. (1970). Determining sample size for research activities. Educational and Psychological Measurement, 30(3), 607–610. https://doi.org/10.1177/001316447003000308
Lesser, J. G., & Pope, D. S. (2011). Human behavior and the social environment: Theory and practice (2nd ed.). Boston: Allyn and Bacon.
Likert, R. (1967). The method of constructing an attitude scale. In M. Fishbein (Ed.), Attitude theory and measurement . New York: Wiley & Sons.
