ปัจจัยที่มีผลกระทบต่อความตั้งใจชำระหนี้กองทุนเงินให้กู้ยืมเพื่อการศึกษา ของนักศึกษามหาวิทยาลัยเอกชนเครือข่ายความร่วมมือ เบญจมิตรวิชาการในกรุงเทพมหานครและปริมณฑล
Main Article Content
บทคัดย่อ
การวิจัยนี้มีวัตถุประสงค์เพื่อศึกษาปัจจัยที่ส่งผลต่อความตั้งใจชำระหนี้ของนักศึกษากองทุนเงินให้กู้ยืมเพื่อการศึกษา (กยศ.) ของนักศึกษามหาวิทยาลัยเอกชนเครือข่ายความร่วมมือเบญจมิตรวิชาการในกรุงเทพมหานครและปริมณฑล ได้แก่ 1) มหาวิทยาลัยธนบุรี 2) มหาวิทยาลัยนอร์ทกรุงเทพ 3) มหาวิทยาลัยกรุงเทพสุวรรณภูมิ และ 4) มหาวิทยาลัยราชพฤกษ์ กลุ่มตัวอย่างในการวิจัย คือ นักศึกษาที่เข้าร่วมโครงการ (กยศ.) จำนวน 364 คน โดยใช้แบบสอบถามเป็นเครื่องมือในการเก็บข้อมูล ใช้วิธีการสุ่มตัวอย่างแบบชั้นภูมิ (Stratified Random Sampling) และเลือกแบบเจาะจง (Purposive Sampling) สถิติที่ใช้ในการวิเคราะห์ข้อมูล ได้แก่ ค่าความถี่ ค่าร้อยละ ค่าเฉลี่ย ค่าส่วนเบี่ยงเบนมาตรฐาน และการวิเคราะห์การถดถอยเชิงพหุคูณ
ผลการวิจัย พบว่า ปัจจัยทัศนคติที่มีต่อพฤติกรรมส่งผลเชิงบวกอย่างมีนัยสำคัญต่อความตั้งใจในการชำระหนี้ โดยเมื่อทัศนคติเพิ่มขึ้น 1 หน่วย ความตั้งใจในการชำระหนี้เพิ่มขึ้น 0.175 หน่วย การรับรู้ถึงความสามารถในการควบคุมพฤติกรรมส่งผลเชิงบวกอย่างมีนัยสำคัญต่อความตั้งใจในการชำระหนี้ โดยเมื่อการรับรู้ความสามารถในการควบคุมพฤติกรรมเพิ่มขึ้น 1 หน่วย ความตั้งใจในการชำระหนี้เพิ่มขึ้น 0.466 หน่วย และอุปสรรคของการไม่ชำระหนี้กองทุนเงินให้กู้ยืมเพื่อการศึกษา (กยศ.) ส่งผลเชิงลบอย่างมีนัยสำคัญต่อความตั้งใจในการชำระหนี้ โดยเมื่ออุปสรรคของการไม่ชำระหนี้เพิ่มขึ้น 1 หน่วย ความตั้งใจในการชำระหนี้ลดลง -0.050 หน่วย ดังนั้น ควรเสริมสร้างทัศนคติเชิงบวกของนักศึกษาต่อการชำระหนี้ (กยศ.) โดยการสร้างความเข้าใจเกี่ยวกับประโยชน์และความสำคัญของการชำระหนี้ สนับสนุนการเพิ่มความสามารถในการควบคุมพฤติกรรมของผู้กู้ ด้วยการจัดหาข้อมูลที่ครบถ้วนและเข้าถึงได้ง่าย รวมถึงการปรับปรุงระบบติดตามการชำระหนี้ที่มีประสิทธิภาพ ภาครัฐและหน่วยงานที่เกี่ยวข้องควรพัฒนามาตรการจูงใจ เช่น การลดหย่อนภาษี เพื่อกระตุ้นให้ผู้กู้ชำระหนี้ตรงเวลา
Article Details

อนุญาตภายใต้เงื่อนไข Creative Commons Attribution-NonCommercial-NoDerivatives 4.0 International License.
ข้อความและบทความในวารสารนวัตกรรมการบริหารและการจัดการ เป็นแนวคิดของผู้เขียน ไม่ใช่ความคิดเห็นและความรับผิดชอบของคณะผู้จัดทำ บรรณาธิการ กองบรรณาธิการ วิทยาลัยนวัตกรรมการจัดการ และมหาวิทยาลัยเทคโนโลยีราชมงคลรัตนโกสินทร์
ข้อความ ข้อมูล เนื้อหา รูปภาพ ฯลฯ ที่ได้รับการีพิมพ์ในวารสารนวัตกรรมการบริหารและการจัดการ ถือเป็นลิขสิทธิ์ของวารสารนวัตกรรมการบริหารและการจัดการ หากบุคคลใดหรือหน่วยงานใดต้องการนำทั้งหมดหรือส่วนหนึ่งส่วนใดไปเผยแพร่ต่อหรือกระทำการใดๆ จะต้องได้รับอนุญาติเป็นลายลักษณ์อักษรจากวารสารนวัตกรรมการบริหารและการจัดการก่อนเท่านั้น
เอกสารอ้างอิง
กรองกาญจน์ คำปลอด. (2562). ปัจจัยที่มีผลกระทบต่อการผิดนัดชำระหนี้กองทุนเงินให้กู้ยืมเพื่อการศึกษา (กยศ.). วิทยานิพนธ์ปริญญาเศรษฐศาสตรมหาบัณฑิต, มหาวิทยาลัยเชียงใหม่.
กองทุนเงินให้กู้ยืมเพื่อการศึกษา (กยศ.). (2567). ข้อมูลจำนวนผู้กู้ยืมของ 4 มหาวิทยาลัยเอกชนในภาคเรียนที่ 1/2567. กรุงเทพมหานคร: กองทุนเงินให้กู้ยืมเพื่อการศึกษา.
กองทุนเงินให้กู้ยืมเพื่อการศึกษา (กยศ). (2567). ความเป็นมากองทุนเงินให้กู้ยืมเพื่อการศึกษา (กยศ.). สืบค้น 7 เมษายน 2567,จาก https://www.studentloan.or.th/th/aboutus
กองทุนเงินให้กู้ยืมเพื่อการศึกษา (กยศ). (2567). คุณสมบัติทั่วไปกองทุนเงินให้กู้ยืมเพื่อการศึกษา (กยศ.). สืบค้น 7 เมษายน 2567, จาก https://www.studentloan.or.th/th/highlight/1595218254
ดลฤดี สุวรรณกุล. (2554). ปัจจัยที่มีผลกระทบต่อความน่าจะเป็นในการผิดนัดชำระหนี้บัตรเครดิตของประชาชนในอำเภอเมืองเชียงใหม่. การค้นคว้าอิสระบริหารธุรกิจมหาบัณฑิต, มหาวิทยาลัยเชียงใหม่.
ดรุณศักดิ์ ตติยะลาภะ และคณะ. (2566). รายงานการสำรวจความพึงพอใจของผู้ใช้บริการต่อการดำเนินงานกองทุนเงินให้กู้ยืมเพื่อการศึกษา มหาวิทยาลัยราชภัฏวไลยอลงกรณ์ในพระบรมราชูปถัมภ์จังหวัดปทุมธานี. สืบค้นเมื่อวันที่ 19 มีนาคม 2567 จาก https://www.studentloan.or.th/th/system/files/files/aboutus/รายงานฉบับสมบูรณ์ 2566-final.pdf
ธนัชชา แก้วสลับศรี. (2566). ส่งผลต่อระยะเวลาการผิดนัดชำระหนี้ของผู้กู้ยืมเงินกองทุนเงินให้กู้ยืมเพื่อการศึกษา (กยศ.) ของผู้กู้ยืมที่เข้าร่วมโครงการไกล่เกลี่ยหนี้สินครัวเรือน. วารสารสังคมศาสตร์ปัญญาพัฒน์, 5(4).
ปฐมพงศ์ กุกแก้ว. (2562). ปัจจัยเหตุที่ส่งผลต่อการชำระหนี้กู้ยืมและความผูกพันต่อองค์กรของลูกหนี้สินเชื่อเพื่อการศึกษาในประเทศไทย. วารสารวิชาการและวิจัยสังคมศาสตร์, 14(1) (มกราคม – เมษายน)
ปริฉัตร ภูจิตร, และดนัยณัฐ จิระวัฒนาสมกุล. (2565). กฎเกณฑ์ตามข้อสัญญาและกฎหมายเกี่ยวกับ การกู้ยืมเงินทุนเพื่อการศึกษากับการที่นักศึกษาค้างชำระทุนคืนเมื่อจบการศึกษา. วารสารสังคมศาสตร์เพื่อการพัฒนาท้องถิ่น มหาวิทยาลัยราชภัฏมหาสารคาม, 6(2) (เมษายน- มิถุนายน)
รุ่งโรจน์ ฝ้ายเยื่อ, ไชยรัตน์ ศิรินคร, พระครูสันติพนาทร โปร่งจิต, และภาสกร ดอกจันทร์. (2564). แนวทางการแก้ไขปัญหาหนี้ของเงินกองทุนกู้ยืมเพื่อการศึกษา (กยศ.). วารสารนิพนธ์ Journal of Roi Kaensarn Academi, 6(1), 199-213.
ลภัสชฎา สาสุนันท์ และศิวัช ศรีโภคางกุล. (2563). เหตุผลของการไม่ชำระหนี้กองทุนกู้ยืมเพื่อการศึกษา (กยศ.) ของจำเลยในเขตอำนาจศาลแขวงขอนแก่น จังหวัดขอนแก่น. วารสารวิชาการ Journal of Modern Learning Development วิทยาลัยการปกครองท้องถิ่น มหาวิทยาลัยขอนแก่น ,5(6) (พฤศจิกายน–ธันวาคม).
ลัดดาวัลย์ เพชรโรจน์ และอัจฉรา ชำนิประศาสน์. (2547). ระเบียบวิธีวิจัย. กรุงเทพฯ: พิมพ์ดีการพิมพ์ จำกัด
วัชราภรณ์ จันทนุกูล และสัญญา เคณาภูมิ. (2561). กองทุนกู้ยืมเพื่อการศึกษา:สาเหตุของปัญหาการค้างชำระหนี้ Student Loan Fund: Causes of Defaults for Repayment of SLF มหาวิทยาลัยราชภัฏมหาสารคาม. วารสารมนุษยศาสตร์และสังคมศาสตร์ มหาวิทยาลัยราชภัฎอุบลราชธานี, 9(2) (กรกฎาคม-ธันวาคม)
สถิตย์ เจริญ. (2558). ความรู้และทัศนคติที่มีต่อกองทุนเงินให้กู้ยืมเพื่อการศึกษาของนักศึกษาผู้กู้ยืมในมหาวิทยาลัยเทคโนโลยีราชมงคลตะวันออก วิทยาเขตบางพระ. วิทยานิพนธ์หลักสูตรรัฐประศาสนศาสตรมหาบัณฑิต, มหาวิทยาลัยบูรพา.
สุดารัตน์ โตลานุวัตร. (2563). อิทธิพลของทัศนคติ การคล้อยตามกลุ่มอ้างอิง และการรับรู้ถึงความสามารถในการควบคุมพฤติกรรมต่อความตั้งใจซื้อโปรแกรมชดเชยคาร์บอนของสายการบิน. การค้นคว้าอิสระศิลปศาสตรมหาบัณฑิต สาขาวิชาการจัดการการบิน, มหาวิทยาลัยเกษมบัณฑิต.
อรรถพล จรจันทร์ และอดุลย์ ศุภนัท. (2565). พฤติกรรมทางการเงินและการวางแผนการชําระเงินคืนของผู้กู้ยืมเงินกองทุนเพื่อการศึกษา. วารสารรัชต์ภาคย์มนุษยศาสตร์และสังคมศาสตร์ Rajapark Journal, 16(48) (กันยายน–ตุลาคม)
โอภาส มีเชาว์. (2562). ประสิทธิผลการนำนโยบายสาธารณะไปปฏิบัติเพื่อการชำระหนี้เงินกู้ยืมของกองทุนเงินให้กู้ยืม. วารสารดุษฎีบัณฑิตทางสังคมศาสตร์, 9(2) (พฤษภาคม- สิงหาคม)
Ajzen, I. (1991). The theory of planned behavior. Organizational Behavior and Human Decision Processes, 50(2), 179–211. https://doi.org/10.1016/0749-5978(91)90020-T
Cronbach, L.J. (1990). Essentials of psychological testing. (5th ed.). New York: Harper & Row.
pp. 202-204.
Kelman, H. C. (1974).Attitudes are alive and well and gainfully employed in the sphere of action. American Psychologist, 29(5), 310.
Krejcie, R. V., & Morgan, D. W. (1970). Determining sample size for research activities. Educational and Psychological Measurement, 30(3), 607–610. https://doi.org/10.1177/001316447003000308
Lesser, J. G., & Pope, D. S. (2011). Human behavior and the social environment: Theory and practice (2nd ed.). Boston: Allyn and Bacon.
Likert, R. (1967). The method of constructing an attitude scale. In M. Fishbein (Ed.), Attitude theory and measurement . New York: Wiley & Sons.