แนวทางการพัฒนาการให้บริการสาธารณะขององค์การบริหารส่วนตำบล องครักษ์ อำเภอโพธิ์ทอง จังหวัดอ่างทอง
Article Sidebar
Main Article Content
บทคัดย่อ
การวิจัยครั้งนี้มีวัตถุประสงค์ 1) เพื่อศึกษาสภาพการให้บริการสาธารณะ 2) เพื่อเปรียบเทียบความคิดเห็นต่อการให้บริการสาธารณะ จำแนกตามปัจจัยส่วนบุคคล และ 3) เพื่อศึกษาแนวทางการพัฒนาการให้บริการสาธารณะ วิธีดำเนินการวิจัยมี 2 ขั้นตอน คือ 1) ศึกษาสภาพการให้บริการสาธารณะ และเปรียบเทียบความคิดเห็นต่อการให้บริการสาธารณะ จำแนกตามปัจจัยส่วนบุคคล กลุ่มตัวอย่างคือประชาชนในพื้นที่ จำนวน 370 คน สุ่มตัวอย่างแบบชั้นภูมิ เครื่องมือที่ใช้ในการวิจัย คือ แบบสอบถาม ค่าความเชื่อมั่นเท่ากับ 0.96 วิเคราะห์ข้อมูลด้วยค่าเฉลี่ย ส่วนเบี่ยงเบนมาตรฐาน การวิเคราะห์ความแปรปรวนแบบทางเดียว และการทดสอบแอลเอสดี และ 2) ศึกษาแนวทางพัฒนาการให้บริการสาธารณะ ผู้ให้ข้อมูลหลัก ได้แก่ กำนันตำบลองครักษ์ ผู้ใหญ่บ้านตำบลองครักษ์ ผู้อำนวยการโรงเรียนในตำบลองครักษ์ และเจ้าอาวาสวัดในตำบลองครักษ์ จำนวน 14 คน วิธีการเลือกแบบเจาะจง เครื่องมือที่ใช้ในการวิจัย คือ แบบสัมภาษณ์ และวิเคราะห์ข้อมูลโดยการวิเคราะห์เชิงเนื้อหา
ผลการวิจัย พบว่า 1) สภาพการให้บริการสาธารณะ ภาพรวมอยู่ในระดับมาก เมื่อวิเคราะห์เป็นรายด้านจากมากไปหาน้อย ได้แก่ ด้านการส่งเสริมคุณภาพชีวิต ด้านโครงสร้างพื้นฐาน อยู่ในระดับมาก ด้านการบริหารจัดการและการอนุรักษ์ทรัพยากรธรรมชาติ สิ่งแวดล้อมอยู่ในระดับปานกลาง 2) ประชาชนที่มีอาชีพ และรายได้แตกต่างกันมีความคิดเห็นต่อการให้บริการสาธารณะ แตกต่างกันอย่างมีนัยสำคัญทางสถิติที่ .05 และ 3) แนวทางพัฒนาการให้บริการสาธารณะ ได้แก่ (1) ควรส่งเสริมและสร้างแรงจูงใจให้ประชาชนเข้ามามีส่วนร่วมหรือมีบทบาทในการรักษาความสะอาดของพื้นที่ ทางน้ำ ทางเดิน และที่สาธารณะ การกำจัดมูลฝอยและสิ่งปฏิกูลที่ถูกต้อง และ (2) ควรพัฒนาหลักสูตรการอบรมด้านการอนุรักษ์ทรัพยากร ธรรมชาติและสิ่งแวดล้อมให้เหมาะสมแก่ประชาชนในทุกช่วงวัย
Article Details
อนุญาตภายใต้เงื่อนไข Creative Commons Attribution-NonCommercial-NoDerivatives 4.0 International License.
ข้อความและบทความในวารสารนวัตกรรมการบริหารและการจัดการ เป็นแนวคิดของผู้เขียน ไม่ใช่ความคิดเห็นและความรับผิดชอบของคณะผู้จัดทำ บรรณาธิการ กองบรรณาธิการ วิทยาลัยนวัตกรรมการจัดการ และมหาวิทยาลัยเทคโนโลยีราชมงคลรัตนโกสินทร์
ข้อความ ข้อมูล เนื้อหา รูปภาพ ฯลฯ ที่ได้รับการีพิมพ์ในวารสารนวัตกรรมการบริหารและการจัดการ ถือเป็นลิขสิทธิ์ของวารสารนวัตกรรมการบริหารและการจัดการ หากบุคคลใดหรือหน่วยงานใดต้องการนำทั้งหมดหรือส่วนหนึ่งส่วนใดไปเผยแพร่ต่อหรือกระทำการใดๆ จะต้องได้รับอนุญาติเป็นลายลักษณ์อักษรจากวารสารนวัตกรรมการบริหารและการจัดการก่อนเท่านั้น
เอกสารอ้างอิง
กรมส่งเสริมการปกครองท้องถิ่น.(2562) พระราชบัญญัติกำหนดแผนและขั้นตอนการกระจายอำนาจให้แก่องค์กรปกครองส่วนท้องถิ่น พ.ศ. 2542. กรุงเทพฯ:กรมส่งเสริมการปกครองท้องถิ่น
กานดา พูนลาภทวี. (2539). สถิติเพื่อการวิจัย. กรุงเทพมหานคร : ฟิสิกส์เซ็นเตอร์การพิมพ์.
โกเสก กุดตุ้ม สามารถ อัยกรและ ชาติชัย อุดมกิจมงคล. (2563). อิทธิพลของการบริหารงานตามหลักธรรมาภิบาลต่อประสิทธิผลการจัดบริการสาธารณะขององค์กรปกครองส่วนท้องถิ่น ในเขตอําเภอนิคมน้ำอูน จังหวัดสกลนคร. วารสารบัณฑิตศึกษา มหาวิทยาลัยราชภัฏสกลนคร, 17(80), 159-168.
เทพศักดิ์ บุณยรัตพันธุ์. (2554). ทิศทางและแนวโน้มของการบริการสาธารณะ เอกสารการสอนชุดวิชาการบริหารการบริการสาธารณะ. นนทบุรี: มหาวิทยาลัยสุโขทัยธรรมาธิราช.
ธัญญารัตน์ เรียนกะศิลป์. (2556). ผลสัมฤทธิ์ในการให้บริการสาธารณะขององค์การบริหารส่วนตำบลในเขตจังหวัดสุพรรณบุรี.วารสารการจัดการสมัยใหม่, 11(1), 74-82.
นันทวัฒน์ บรมานันท์. (2554). มาตรฐานใหม่ของการจัดทำบริการสาธารณะระดับชาติในประเทศไทย. กรุงเทพมหานคร: ศาลรัฐธรรมนูญ.
ยุวดี พ่วงรอด. (2560). ความคิดเห็นของประชาชนต่ออำนาจหน้าที่และบทบาทในการให้บริการสาธารณะตามภารกิจหลักขององค์กรปกครองส่วนท้องถิ่นในพื้นที่อำเภอตะพานหินจังหวัดพิจิตร. วารสารสหวิทยาการวิจัย, 6(1), 1-8.
สมคิด ดวงจักร์และชัชวาล แอร่มหล้า. (2566). แนวทางการพัฒนาคุณภาพการให้บริการสาธารณะขององค์กรปกครองส่วนท้องถิ่น. วารสารนวัตกรรมการบริหารและการจัดการ, 11(2), 1-11.
สรัญพัทธ์ เอี๊ยวเจริญ สงคราม สมณวัฒนาและเดชา พวงงาม. (2566). การจัดทําบริการสาธารณะแบบเครือข่ายขององค์กรปกครองส่วนท้องถิ่น. วารสารมณีเชญฐาราม วัดจอมมณี, 6(5), 598-612
Taro Yamane. (1973). Statistics: an introductory analysis. New York: New York: Harper & Row.
