ผลของการจัดการเรียนเพื่อสะสมหน่วยกิตย่อย ต่อการเรียนรู้และความพึงพอใจ ของนักศึกษาอินโดนีเซียในช่วงที่มีการแพร่ระบาดของโรคโควิด-19

บทคัดย่อ

การวิจัยครั้งนี้มีวัตถุประสงค์เพื่อ 1) ศึกษาผลการเรียนรู้ของนักศึกษาอินโดนีเซียผ่านระบบออนไลน์ โดยการจัดการเรียนการสอนเพื่อสะสมหน่วยกิตย่อย ในช่วงการแพร่ระบาดของโรคโควิด-19 และ 2) ศึกษาความพึงพอใจของนักศึกษาต่อการจัดการเรียนการสอนผ่านระบบออนไลน์
เพื่อสะสมหน่วยกิต กลุ่มประชากรเป็นนักศึกษาจากประเทศอินโดนีเซียที่ลงทะเบียนเรียนเพื่อสะสมหน่วยกิต ของคณะกายภาพบำบัด มหาวิทยาลัยมหิดล จำนวน 385 คน เครื่องมือที่ใช้ในการวิจัย คือ รูปแบบการจัดการเรียนการสอนเพื่อสะสมหน่วยกิตจำนวน 2 รายวิชา ได้แก่ PTPT666 Evidence based practice for physical therapy และ PTPT667 Advanced motor control and motor learning for movement therapy และแบบประเมินความพึงพอใจในการเรียนการสอน สถิติที่ใช้ในการวิเคราะห์ข้อมูล คือ การแจกแจงความถี่ ร้อยละ ค่าเฉลี่ย และส่วนเบี่ยงเบนมาตรฐาน

ผลการวิจัยพบว่า 1) ผลการเรียนรู้เพื่อสะสมหน่วยกิต ในรายวิชา PTPT666 Evidence based practice for physical therapy มีนักศึกษาที่ผ่านเกณฑ์และสะสมหน่วยกิตได้จำนวน 1 คน จากจำนวน 11 คน และในรายวิชา PTPT667 Advanced motor control and motor learning for movement therapy มีนักศึกษาที่ผ่านเกณฑ์และสะสมหน่วยกิตได้จำนวน 42 คน และ
2) ความพึงพอใจของนักศึกษาต่อการเรียนการสอนเพื่อสะสมหน่วยกิต พบว่า ในด้านการประเมินตนเอง นักศึกษามีความพึงพอใจอยู่ในระดับมากที่สุดในเรื่องความรู้ในเนื้อหารายวิชา (ค่าเฉลี่ย = 4.40) และในเรื่องการประยุกต์ใช้ความรู้ (ค่าเฉลี่ย = 4.40) ในด้านการประเมินความพึงใจต่ออาจารย์ผู้สอนในภาพรวม นักศึกษามีความพึงพอใจอยู่ในระดับมากที่สุด ในเรื่องความสามารถในการจัดการเนื้อหารายวิชาตรงตามที่คาดหวัง (ค่าเฉลี่ย = 4.50) และในด้านการประเมินภาพรวมของโครงการ นักศึกษามีความพึงพอใจอยู่ระดับมากที่สุดในด้านความสัมพันธ์ของหัวข้อและเนื้อหารายวิชา (ค่าเฉลี่ย = 4.47) และสุดท้ายนักศึกษามีความพึงพอใจอยู่ระดับมากที่สุดเมื่อสอบถามถึงความพึงพอใจในภาพรวมของโครงการ (ค่าเฉลี่ย = 4.33)