การพัฒนาเกณฑ์การให้คะแนนรูบริกแบบสองชั้นสำหรับตรวจให้คะแนน ความสามารถในการแก้โจทย์ปัญหาฟิสิกส์
Article Sidebar
Main Article Content
บทคัดย่อ
การวิจัยนี้มีวัตถุประสงค์เพื่อ 1) พัฒนาและตรวจสอบคุณภาพของเกณฑ์การให้คะแนนรูบริกแบบสองชั้นสำหรับตรวจให้คะแนนความสามารถในการแก้โจทย์ปัญหาฟิสิกส์ และ 2) ตรวจสอบความตรงของโมเดลการวัดความสามารถในการแก้โจทย์ปัญหาฟิสิกส์ ตัวอย่างวิจัย คือ นักเรียนชั้นมัธยมศึกษาปีที่ 5 และ 6 จำนวน 120 คน ได้มาจากการสุ่มแบบหลายขั้นตอน เครื่องมือวิจัย คือ แบบสอบความสามารถในการแก้โจทย์ปัญหาฟิสิกส์ และเอกสารประกอบการฝึกอบรมผู้ตรวจให้คะแนน วิเคราะห์ข้อมูลโดยใช้ Cohen’s kappa และการวิเคราะห์องค์ประกอบเชิงยืนยัน
ผลการวิจัยพบว่า 1) เกณฑ์การให้คะแนนความสามารถในการแก้โจทย์ปัญหาฟิสิกส์ที่พัฒนาขึ้นมีลักษณะเป็นเกณฑ์การให้คะแนนรูบริกแบบสองชั้น แบ่งออกเป็น 4 ประเด็นหลัก ตามกลยุทธ์การแก้โจทย์ปัญหา โดยเกณฑ์การให้คะแนนมีความสอดคล้องกับนิยามความสามารถในการแก้โจทย์ปัญหาฟิสิกส์ และมีความเที่ยงระหว่างผู้ประเมินอยู่ในระดับสูง (Cohen’s kappa ตั้งแต่ 0.79 ถึง 1.00) และ 2) ผลการวิเคราะห์องค์ประกอบเชิงยืนยันของโมเดลการวัดความสามารถในการแก้โจทย์ปัญหาฟิสิกส์ที่ประกอบด้วย 4 ตัวบ่งชี้ ได้แก่ การวิเคราะห์โจทย์ปัญหา การวางแผนแก้โจทย์ปัญหา การดำเนินการแก้โจทย์ปัญหา และการประเมินคำตอบ พบว่าโมเดลการวัดมีความสอดคล้องกับข้อมูลเชิงประจักษ์ (c2(2) = 2.64, p = .27, CFI = 1.00, TLI = 0.99, RMSEA = 0.05, SRMR = 0.01)
Article Details
อนุญาตภายใต้เงื่อนไข Creative Commons Attribution-NonCommercial-NoDerivatives 4.0 International License.
บทความทุกเรื่องได้รับการตรวจความถูกต้องทางวิชาการโดยผู้ทรงคุณวุฒิ ทรรศนะและข้อคิดเห็นในบทความ Journal of Global of Perspectives in Humanities and Social Sciences (J-GPHSS) มิใช่เป็นทรรศนะและความคิดของผู้จัดทำจึงมิใช่ความรับผิดชอบของบัณฑิตวิทยาลัย มหาวิทยาลัยราชภัฏวไลยอลงกรณ์ ในพระบรมราชูปถัมภ์ กองบรรณาธิการไม่สงวนสิทธิ์การคัดลอก แต่ให้อ้างอิงแหล่งที่มา
เอกสารอ้างอิง
Battelle for Kids. (2019). Framework for 21st century learning definitions. Retrieved from https://static.battelleforkids.org/documents/p21/P21_Framework_DefinitionsBFK.pdf
Belikov, B. S. (1989). General methods for solving physics problems. Moscow: Mir Publishers.
Burkholder, E. W., et al. (2020). Template for teaching and assessment of problem solving in introductory physics. Physical Review Physics Education Research. 16(1), 010123.
Docktor, J. L., et al. (2016). Assessing student written problem solutions: A problem- solving rubric with application to introductory physics. Physical Review Physics Education Research. 12(1), 010130.
Gok, T. (2011). Development of problem solving strategy steps scale: study of validation and reliability. The Asia-Pacific Education Researcher. 20(1), 151-161.
Hamzah, M. S. G. B., Idris, N., Abdullah, S. K., Abdullah, N., & Muhammad, M. M. (2015). Development of the double layer rubric for the study on the implementation of school-based assessment among teachers. US-China Education Review. 5(4), 245-256.
Hegde, B. & Meera, B. N. (2012). How do they solve it? An insight into the learner’s approach to the mechanism of physics problem solving. Physical Review Special Topics-Physics Education Research. 8(1), 010109.
Heller, P., Keith, R. & Anderson, S. (1992). Teaching problem solving through cooperative grouping. Part 1: Group versus individual problem solving. American Journal of Physics. 60(7), 627-636.
Huffman, D. (1997). Effect of explicit problem solving instruction on high school students' problem-solving performance and conceptual understanding of physics. Journal of Research in Science Teaching: The Official Journal of the National Association for Research in Science Teaching. 34(6), 551-570.
Johnson, R. L., Penny, J. A. & Gordon, B. (2009). Assessing performance: design, scoring, and validating performance tasks. New York: The Guilford Press.
Kanjanawasee, S. (2012). thritsadī kānthotsō̜p nǣo mai [Modern test theories]. 4th ed. Bangkok: Chulalongkorn University Press.
Kline, R. B. (2016). Principles and practice of structural equation modeling. 4th ed. New York: Guilford publications, Inc.
Landis, J. R. & Koch, G. G. (1977). The measurement of observer agreement for categorical data. Biometrics. 33(1), 159-174.
Ling, S., Sanny, J. & Moebs, B. (2020). Solving problems in physics. Retrieved from https://phys.libretexts.org/Bookshelves/University_Physics/Book%3A_University_Physics_(OpenStax)
Naqiyah, M., Rosana, D., Sukardiyono & Ernasari. (2020). Developing instruments to measure physics problem solving ability and nationalism of high school student. International Journal of Instruction. 13(4), 921-936.
Selçuk, G. S. & Çalýskan, S. (2008). The effects of problem solving instruction on physics achievement, problem solving performance and strategy use. Latin-American Journal of Physics Education. 2(3), 151-166.
Sirichoti, N. & Tangdhanakanond, K. (2016). pati samphan rawāng withīkān pramœ̄n tonʻēng læ khwāmsāmāt thāng witthayāsāt thī mī tō̜ phatthanākān thaksa patibatkān thotlō̜ng khō̜ng nakrīan [The interaction between self-assessment methods and science ability on experimental skill development of students]. An Online Journal of Education. 11(4), 712-728.
Soper, D. S. (2020). A-priori sample size calculator for structural equation models. Retrieved from http://www.danielsoper.com/statcalc
Tangdhanakanond, K. (2020). kān wat læ pramœ̄n thaksa kān patibat [Measuring and assessing performance]. 3rd ed. Bangkok: Chulalongkorn University Press.
Weston, R. & Gore, Jr., P. A. (2006). A brief guide to structural equation modeling. The counseling psychologist. 34(5), 719-751.
Zewdie, Z. M. (2014). An investigation of students’ approaches to problem solving in physics courses. International Journal of Chemical and Natural Science. 2(1), 77-89.
