ความสามารถในการเผชิญปัญหาและฟันฝ่าอุปสรรคของนักศึกษาคณะครุศาสตร์ มหาวิทยาลัยราชภัฏวไลยอลงกรณ์ ในพระบรมราชูปถัมภ์
Article Sidebar
Main Article Content
บทคัดย่อ
บทความวิจัยนี้ มีวัตถุประสงค์เพื่อ 1) ศึกษาความสามารถในการเผชิญปัญหาและฟันฝ่าอุปสรรคของนักศึกษาคณะครุศาสตร์ มหาวิทยาลัยราชภัฏวไลยอลงกรณ์ ในพระบรมราชูปถัมภ์ และ 2) เปรียบเทียบความสามารถในการเผชิญปัญหาและฟันฝ่าอุปสรรคของนักศึกษาคณะครุศาสตร์ มหาวิทยาลัยราชภัฏวไลยอลงกรณ์ ในพระบรมราชูปถัมภ์ จำแนกตาม เพศ กลุ่มสาขาวิชาเรียน และชั้นปี ตัวอย่าง คือ นักศึกษาคณะครุศาสตร์ มหาวิทยาลัยราชภัฏวไลยอลงกรณ์ ในพระบรมราชูปถัมภ์ จำนวน 284 คน โดยใช้วิธีการสุ่มตัวอย่างแบบแบ่งชั้นภูมิ เครื่องมือวิจัยเป็นแบบสอบถามชนิดมาตรประมาณค่า 4 ระดับ มีค่าความเที่ยงแบบวิธีสัมประสิทธิ์แอลฟาของครอนบาคทั้งฉบับเท่ากับ .90 วิเคราะห์ข้อมูลโดยใช้สถิติเชิงบรรยาย ได้แก่ ค่าความถี่ ร้อยละ ค่าเฉลี่ย และส่วนเบี่ยงเบนมาตรฐาน ใช้สถิติเชิงสรุปอ้างอิง ได้แก่ t-test สำหรับสองกลุ่มตัวอย่างที่เป็นอิสระจากกัน และ F-test ด้วยการวิเคราะห์ความแปรปรวนทางเดียว
ผลการวิจัยพบว่า (1) นักศึกษามีความสามารถในการเผชิญปัญหาและฟันฝ่าอุปสรรค โดยภาพรวมอยู่ในระดับค่อนข้างสูง โดยด้านความรับผิดชอบต่อปัญหา มีค่าเฉลี่ยสูงสุด รองลงมา ได้แก่ ด้านการควบคุมสถานการณ์ ด้านความอดทน และด้านผลกระทบ ตามลำดับ (2) ผลการเปรียบเทียบความสามารถในการเผชิญปัญหาและฟันฝ่าอุปสรรคของนักศึกษา พบว่า เมื่อจำแนกตามกลุ่มสาขาวิชาที่เรียนและระดับชั้นปี พบว่า ไม่มีความแตกต่างกัน แต่เมื่อจำแนกตามเพศ พบว่า โดยภาพรวมเพศหญิงมีความสามารถในการเผชิญปัญหาและฟันฝ่าอุปสรรคสูงกว่าเพศชายอย่างมีนัยสำคัญทางสถิติที่ระดับ .05
Article Details
บทความทุกเรื่องได้รับการตรวจความถูกต้องทางวิชาการโดยผู้ทรงคุณวุฒิ ทรรศนะและข้อคิดเห็นในบทความวารสารบัณฑิตศึกษา มหาวิทยาลัยราชภัฏวไลยอลงกรณ์ ในพระบรมราชูปถัมภ์ มิใช่เป็นทรรศนะและความคิดของผู้จัดทำจึงมิใช่ความรับผิดชอบของบัณฑิตวิทยาลัย มหาวิทยาลัยราชภัฏวไลยอลงกรณ์ ในพระบรมราชูปถัมภ์ กองบรรณาธิการไม่สงวนสิทธิ์การคัดลอก แต่ให้อ้างอิงแหล่งที่มา
เอกสารอ้างอิง
Best, J. W. (1970). Research in Education. New Jersey: Prentice Hall, Inc.
Cohen, J. (1977). Statistical power for the behavioral sciences. 2nd ed. New York: Academic Press.
Danpradit, B. and Sontrirat, S. (2015). kānkam kap tonʻēng khwāmsāmāt nai kān phachœ̄n læ fanfā ʻuppasak rǣng čhūngčhai phāinai læ khwāmsamret nai kān rīan khō̜ng nisit chanpa u thī sō̜ng mahāwitthayālai kasētsāt witthayākhēt bāng khēn [Self-regulation, adversity quotient, intrinsic motivation and academic success of sophomores at kasetsart university, bangKhen campus]. Journal of Soc Sci & Hum, 41(1), 121-134.
Kambannarak, T. (2005). AQ ʻưt kœ̄n phikat [Adversity quotient]. Bangkok: Explorer Net.
Kanjanawasee, S. (2005). thritsadī kānthotsō̜p bǣp dangdœ̄m [Classical test theory]. Bangkok: Chulalongkorn University.
Kantitammakool, A. (2009). khwāmsāmāt nai kān phachœ̄n panhā læ fāfan ʻuppasak khō̜ng naksưksā mahāwitthayālai sī pathum witthayākhēt Chon Burī tām thritsadī khō̜ng sō̜tō̜lot [Sripatum university-chonburi campus students’ adversity quotient according to stoltz’s theory]. Sripatum Chonburi Journal. 6(1), 49-55.
Nunnally, J. (1967). Psychometric theory. New York: McGraw-Hill.
Sornrak, L. (2013). khwāmsāmāt nai kān phachœ̄n panhā læ fanfā ʻuppasak kap phon samrit thāngkān rīan wichā sathiti thurakit bǣp phasomphasān khō̜ng naksưksā khana banchī mahāwitthayālai krung thēp [Adversity quotient and students’ learning achievement in business statistics taught through hybrid learning pattern: the case of accounting students bangkok university]. HCU Journal, 17(33), 17-35.
Stoltz, P. G. (1997). Adversity quotient: turning obstacles into opportunities. New York: John Wiley & Sons.
Woolfolk, A. (2004). Education psychology. 9th ed. Boston: Pearson.
