การสร้างอัตลักษณ์ของผลิตภัณฑ์เพื่อยกระดับผลิตภัณฑ์ชุมชนเพชรสมุทรคีรี โครงการเศรษฐกิจชุมชนครบวงจร “บ้านเพชรเพลินดิน”
Article Sidebar
Main Article Content
บทคัดย่อ
การวิจัยครั้งนี้ มีวัตถุประสงค์เพื่อ 1) ศึกษาและทบทวนอัตลักษณ์ท้องถิ่นของกลุ่มจังหวัดเพชรสมุทรคีรีตามบริบทพื้นที่ 2) ศึกษาแนวทางการพัฒนาอัตลักษณ์ตามแนวคิดทฤษฎี 4DNA และการสร้างสัญลักษณ์ของกลุ่มจังหวัดเพชรสมุทรคีรี และ 3) ศึกษาข้อจำกัดและอุปสรรคในการพัฒนาอัตลักษณ์ของกลุ่มจังหวัดเพชรสมุทรคีรี เป็นการวิจัยเชิงคุณภาพ เลือกใช้การวิจัยแบบมีส่วนร่วมโดยการวิเคราะห์แนวทางการปฏิบัติงานของกลุ่มผู้ให้ข้อมูลหลัก ผู้วิจัยได้ระบุกลุ่มผู้ให้ข้อมูลหลักเป็น 3 กลุ่มตามกรอบระยะเวลาของการวิจัย ได้แก่ ระยะที่ 1 กลุ่มตัวแทนสมาชิกวายอีซี จำนวน 12 คน และกลุ่มตัวแทนของปราชญ์ชุมชนในกลุ่มจังหวัดต่าง ๆ จำนวน 16 คน และระยะที่ 2 กลุ่มตัวแทนภาคประชาชนท้องถิ่นจาก 4 จังหวัด จำนวน 400 คน
ผลการวิจัยพบว่า 1) ทรัพยากรท้องถิ่นสามารถพัฒนาเป็นอัตลักษณ์ของแต่ละจังหวัด โดยการประเมินจากมิติทางด้านวัฒนธรรมมีความเกี่ยวการประกอบอาชีพทั้งสิ้น รวมถึงแหล่งท่องเที่ยวที่มีประวัติศาสตร์และวัฒนธรรมยาวนานในแต่ละยุคสมัย 2) วิวัฒนาการขององค์ประกอบตราสัญลักษณ์ของกลุ่มจังหวัดเพชรสมุทรคีรี เริ่มจากลายเส้นปากกาเคมีที่ผ่านฉันทามติของกลุ่มผู้ให้ข้อมูลหลักที่เป็นตัวแทนภาคประชาชนทั้ง 4 จังหวัด ร่วมกับวิทยากรผู้ดำเนินรายการและทีมนักออกแบบ จากนั้นนำรายละเอียดทั้งหมดไปพัฒนาด้วยโปรแกรมสำเร็จรูปบนเครื่องคอมพิวเตอร์ พร้อมกับการนำโทนสี มาใช้ประกอบการออกแบบในแต่ละส่วนของรูปภาพ รวมทั้งยังเพิ่มเติมโทนสีเข้ม-อ่อนให้รูปภาพมีมิติที่คมชัดสวยงามมากยิ่งขึ้น ซึ่งสัญลักษณ์ของกลุ่มจังหวัดเพชรสมุทรคีรีที่ผ่านกระบวนการวิจัย สามารถนำไปใช้ต่อยอดทางเศรษฐกิจให้กับกลุ่มผู้ประกอบการในแต่ละจังหวัดต่อไป 3) ปัญหาที่ค้นพบตามขอบเขตพื้นที่ดังนี้ 3.1) จังหวัดเพชรบุรี ชุมชนและแหล่งท่องเที่ยวบางแห่งยังไม่ได้รับการประสานความร่วมมือจากหน่วยงานของทางรัฐบาลในการปรับภูมิทัศน์และการเพิ่มเติมสิ่งอำนวยความสะดวกที่ยังคงไม่ครอบคลุมทุกพื้นที่ และ ค่านิยมของประชาชนในจังหวัดเพชรบุรีประกอบอาชีพดั้งเดิมและขาดความรู้ในการต่อยอดสินค้าและบริการ 3.2) จังหวัดสมุทรสงคราม แหล่งท่องเที่ยวและศูนย์การเรียนรู้บางแห่งอาจไม่เหมาะสมในการรองรับกลุ่มผู้สูงอายุ รวมถึงขาดสิ่งอำนวยความสะดวกไว้คอยให้บริการในแต่ละพื้นที่ และการวางผังเมืองดั้งเดิมที่ยังคงเป็นปัญหาทางด้านการจราจรของกลุ่มผู้มาเยือน 3.3) จังหวัดสมุทรสาคร งานศิลปะหัตถกรรมที่เป็นสินค้าของฝาก ของที่ระลึกส่งออกบางรายการ ยังไม่สามารถผลิตเพื่อรองรับความต้องการของตลาดในปริมาณมาก และขาดการ เผยแพร่องค์ความรู้และภูมิปัญญาของท้องถิ่น และ 3.4) จังหวัดประจวบคีรีขันธ์ ขนาดความยาวของพื้นที่ ทำให้การกระจายได้และความเจริญรุ่งเรืองทางเศรษฐกิจยังไม่ครอบคลุมทุกอำเภอ รวมถึงระบบคมนาคมขนส่งที่ต้องอาศัยระยะเวลาอันยาวนานในการเดินทางระหว่างอำเภอหรือแหล่งท่องเที่ยวสำคัญภายในจังหวัด ขนาดความยาวของพื้นที่ ทำให้การกระจายได้และความเจริญรุ่งเรืองทางเศรษฐกิจยังไม่ครอบคลุมทุกอำเภอ รวมถึงระบบคมนาคมขนส่งที่ต้องใช้ระยะนาน ในการเดินทางระหว่างอำเภอหรือแหล่งท่องเที่ยวสำคัญภายในจังหวัด การเพิ่มขึ้นของสถานบันเทิงและกลุ่มธุรกิจสีเทายังคงกระจายตัวอย่างต่อเนื่อง และการเผชิญปัญหาการจราจรติดขัดของยานพาหนะบนท้องถนนในช่วงวันหยุดยาว
Article Details
บทความทุกเรื่องได้รับการตรวจความถูกต้องทางวิชาการโดยผู้ทรงคุณวุฒิ ทรรศนะและข้อคิดเห็นในบทความวารสารบัณฑิตศึกษา มหาวิทยาลัยราชภัฏวไลยอลงกรณ์ ในพระบรมราชูปถัมภ์ มิใช่เป็นทรรศนะและความคิดของผู้จัดทำจึงมิใช่ความรับผิดชอบของบัณฑิตวิทยาลัย มหาวิทยาลัยราชภัฏวไลยอลงกรณ์ ในพระบรมราชูปถัมภ์ กองบรรณาธิการไม่สงวนสิทธิ์การคัดลอก แต่ให้อ้างอิงแหล่งที่มา
เอกสารอ้างอิง
Dhanasana, T., Chuntuk, T., & Siriwong, P. (2009). [The Development Indicator to Create Relativity for New GenerationEnhance for Operation Plan Reducing Conflict in Business at Diversity Cultural Organization]. Veridian E-Journal, Silpakorn University, 9(2), 2172-2189.
Hirankitti, P., et al. (2014). phrưttikam kānthō̜ngthīeo chœ̄ng kasēt khō̜ng nakthō̜ngthīeo chāo Thai [Agro-Tourism Behavior of Thai Tourists]. Suthiparithat. 28 (88) 363-384.
Kemmis, S., & McTaggart, R. (1988). The Action Research Reader. Geelong, Australia: Deakin University Press.
Ministry of Tourism and Sports. (2018). rāingān wičhai that kānthō̜ngthīeo Thai pī sō̜ngphanhārō̜ihāsipkāo [Thai Tourism Research Report 2559]. Bangkok: Ministry of Tourism and Sports.
Pinkaew, P., khiaomaeng, K., & Wongsingthong, P. (2017). kānsưksā ʻēkkalak phāplak bukkhalikkaphāp čhangwat Nakhō̜n Pathom [A Study of the Identity, Image and Personality of Nakhon Pathom Province]. Journal of Silpakorn University Language Thai. 37(1), 223-244.
Treetrong, E, Pangkesorn, A., Tubtimcharoon, N., & Keonil, N. (2014). sētthakit sāngsan: kān sanœ̄ nænǣo thāngkān ʻō̜k bǣp saphāpwǣtlō̜m phāinai rōngrǣm khanāt lek nai tāng čhangwat phư̄a songsœ̄m sakkayaphāp kānthō̜ngthīeo Thai [Creative Economy: Suggestions for the Design of Environment in Small Hotels in Upcountry to Promote Thai Tourism Potential]. Research Report Silpakorn University Research and Development.
Wattana, C. (2012). kānsưksā phư̄a kamnot ʻattalak thanon watthanatham( thanon khon dœ̄n ) khō̜ng čhangwat phitsanulōk [A Study to Determine the Identity of the Phitsanulok Cultural Street (Walking Street)]. Journal of Business, Economics and Communications. 7(2), 271-280.
Xuto, N. (2008). kānwičhai chœ̄ng khunnaphāp [Qualitative research]. (4th) Bangkok: Printpro.
