UNIVERSITY 4.0: PRODUCTIVITY EDUCATION
Article Sidebar
Main Article Content
Abstract
The challenge of Thailand Policy 4.0 makes education change to education 4.0. As a result, universities need to adjust their education to keep abreast of follow the current changes too. To be a university 4.0, it must employ the educational management strategy that consisting of diversity of cooperation starting from administration level, operational level and supplementary level. In addition, the major priority of a university function is to produce graduate students. The graduated students from the university 4.0 must be students who can produce products as their outcome of learning and have responsible to their products. The aims of this article are to present the ways how to be a university 4.0 which include Productive-Based Instructional Model, Productive-Based assessment and evaluation and the guideline for driving a university to a university 4.0.
Article Details
บทความทุกเรื่องได้รับการตรวจความถูกต้องทางวิชาการโดยผู้ทรงคุณวุฒิ ทรรศนะและข้อคิดเห็นในบทความวารสารบัณฑิตศึกษา มหาวิทยาลัยราชภัฏวไลยอลงกรณ์ ในพระบรมราชูปถัมภ์ มิใช่เป็นทรรศนะและความคิดของผู้จัดทำจึงมิใช่ความรับผิดชอบของบัณฑิตวิทยาลัย มหาวิทยาลัยราชภัฏวไลยอลงกรณ์ ในพระบรมราชูปถัมภ์ กองบรรณาธิการไม่สงวนสิทธิ์การคัดลอก แต่ให้อ้างอิงแหล่งที่มา
References
เนาวนิตย์ สงคราม. (2557). การสร้างนวัตกรรม เปลี่ยนผู้เรียนให้เป็นผู้สร้างนวัตกรรม. พิมพ์ครั้งที่ 2. กรุงเทพฯ: สำนักพิมพ์จุฬาลงกรณ์มหาวิทยาลัย.
ไพฑูรย์ สินลารัตน์. (2559). การศึกษาไทย 4.0 ปรัชญาการศึกษาเชิงสร้างสรรค์และผลิตภาพ. พิมพ์ครั้งที่ 3. กรุงเทพฯ: โรงพิมพ์แห่งจุฬาลงกรณ์มหาวิทยาลัย.
ไพฑูรย์ สินลารัตน์ และคณะ. (2558). ศาสตร์การคิด. กรุงเทพฯ: มหาวิทยาลัยธุรกิจบัณฑิตย์.
ไพฑูรย์ สินลารัตน์ และคณะ. (2559). คิดผลิตภาพ: สอนและสร้างได้อย่างไร. กรุงเทพฯ: โรงพิมพ์แห่งจุฬาลงกรณ์มหาวิทยาลัย.
ไพฑูรย์ สินลารัตน์ และคณะ. (2560). โรงเรียน 4.0: โรงเรียนผลิตภาพ. พิมพ์ครั้งที่ 2. กรุงเทพฯ: วิทยาลัยครุศาสตร์ มหาวิทยาลัยธุรกิจบัณฑิตย์.
จรูญ ถาวรจักร. (2559). การจัดการเรียนรู้ Education 4.0 ครั้งที่ 1. เอกสารประกอบการสัมมนาเรื่องการจัดการเรียนรู้ Education 4.0 ห้องประชุมราชนครินทร์ ชั้น 5 อาคาร 100 ปี มหาวิทยาลัยราชภัฏวไลยอลงกรณ์ ในพระบรมราชูปถัมภ์, 2 มิถุนายน.
เชษฐ์ ศิริสวัสดิ์. (ตุลาคม 2555 - มกราคม 2556). การสอนให้คิดและสร้างสรรค์โครงงานวิทยาศาสตร์ด้วยการเรียนรู้เพื่อสร้างสรรค์ด้วยปัญญา. วารสารศึกษาศาสตร์ มหาวิทยาลัยบูรพา. 24(1): 1-15.
ชมแข พงษ์เจริญ. (2558). การพัฒนารูปแบบการจัดการโรงเรียนเชิงสร้างสรรค์และผลิตภาพในประเทศไทย. ดุษฎีนิพนธ์ศึกษาศาสตร์ดุษฎีบัณฑิต สาขาวิชาการจัดการการศึกษา วิทยาลัยครุศาสตร์ มหาวิทยาลัยธุรกิจบัณฑิต.
ชามาภัทร สิทธิอำนวย. (2560). ปัญหาการกำหนดเป้าหมายของโรงเรียนผลิตภาพ. ใน โรงเรียน 4.0: โรงเรียนผลิตภาพ. พิมพ์ครั้งที่ 2. กรุงเทพฯ: วิทยาลัยครุศาสตร์ มหาวิทยาลัยธุรกิจบัณฑิตย์. หน้า 11 - 32.
ปริญญา เทวานฤมิตรกุล. (2556). การฝึกอบรมวิธีสอนที่มุ่งผลลัพธ์โดยนักศึกษาเป็นศูนย์กลางและการศึกษาเพื่อสร้างพลเมือง. สืบค้นจาก https://thailandpod.org/wp-content/uploads/2015/04/Aj.Parinya.pdf.
มาเรียม นิลพันธุ์. (2550). การพัฒนารูปแบบการพลศึกษาเชิงสร้างสรรค์และผลิตสภาพ: กรณีศึกษาคณะศึกษาศาสตร์ มหาวิทยาลัยศิลปากร. นครปฐม: มหาวิทยาลัยศิลปากร.
ศศิธร จันทมฤก และคณะ. (2561, พฤษภาคม– สิงหาคม). “รูปแบบการจัดการศึกษาวไลยอลงกรณ์สำหรับการศึกษายุค 4.0: การเรียนรู้เชิงสร้างสรรค์และผลิตภาพ”. วารสารบัณฑิตศึกษา มหาวิทยาลัยราชภัฏวไลยอลงกรณ์ ในพระบรมราชูปถัมภ์. 12(2): 257-269.
สำนักงานเลขาธิการสภาการศึกษา. (2560). แผนการศึกษาแห่งชาติ พ.ศ. 2560-2579. กรุงเทพฯ: พริกหวานกราฟิค.
สุพจน์ หารหนองบัว. (2559). การจัดการเรียนรู้ Education 4.0 ครั้งที่ 1. เอกสารประกอบการสัมมนาเรื่อง การจัดการเรียนรู้ Education 4.0 ห้องประชุมราชนครินทร์ ชั้น 5 อาคาร 100 ปี มหาวิทยาลัยราชภัฏวไลยอลงกรณ์ ในพระบรมราชูปถัมภ์, 2 มิถุนายน.
สุวิทย์ เมษินทรีย์. (2557). โลกเปลี่ยน ไทยปรับ อุดมศึกษาไทยป่วน. เอกสารประกอบการการสัมมนากรรมการสภามหาวิทยาลัยและผู้บริหารมหาวิทยาลัยเชียงใหม่ หัวข้อ CMU for Change, ปานวิมานเชียงใหม่ สปารีสอร์ท, เชียงใหม่.
อังคีร์ ศรีภคากร. (2559). นิยามและประสบการณ์การใช้ Education 4.0 ในการเรียนการสอน. สืบค้นจาก https://www.youtube.com/watch?v=yTgZDU5YF1I.
David A. S. (2011). How the brain learns. 4th ed. United States of America: Corwin.