CONSUMERS’ PURCHASE INTENSION FOR ORGANIC FOODS IN THAILAND
Main Article Content
Abstract
The purposes of this research were 1) to study factors affecting consumer’s purchase intention for organic food in Thailand, 2) to analyze and categorize factors affecting consumer’s purchase intention for organic food in Thailand by demographic criteria. This research used questionnaires to collect data from 1,096 Thai consumers aged from 18 years old throughout the country. Statistical analysis included frequency, percentage, mean, standard deviation, T-Test analysis and One-way ANOVA.
The results of this research were as followings;
1. On the finding of factors affecting purchase intention of consumers in Thailand, it was found that perception of organic food was at highest level of all factors affecting purchase intention for organic food (= 6.19, S.D. = 0.46), second was environmental knowledge (= 5.91, S.D. = 0.41) which was also at high level, environmental attitude (= 5.16, S.D. = 0.57) was at fairly high level, lifestyle (= 3.98, S.D. = 0.97) was at moderate level, store image (= 3.73, S.D. = 0.97) was at moderate level, social influence (= 3.54,D. = 0.91) and government support (= 3.51, S.D. = 1.01) were at lowest.
2. The result of analysis to categorize factors affecting consumer’s purchase intention for organic food in Thailand which differed by their demography has shown that different level of education did not affect different purchase intention for organic food and it was also found that consumers with different gender, age, occupation and income have different average factors of purchase intention for organic food with statistical significance level of .05.
Article Details
บทความทุกเรื่องได้รับการตรวจความถูกต้องทางวิชาการโดยผู้ทรงคุณวุฒิ ทรรศนะและข้อคิดเห็นในบทความวารสารบัณฑิตศึกษา มหาวิทยาลัยราชภัฏวไลยอลงกรณ์ ในพระบรมราชูปถัมภ์ มิใช่เป็นทรรศนะและความคิดของผู้จัดทำจึงมิใช่ความรับผิดชอบของบัณฑิตวิทยาลัย มหาวิทยาลัยราชภัฏวไลยอลงกรณ์ ในพระบรมราชูปถัมภ์ กองบรรณาธิการไม่สงวนสิทธิ์การคัดลอก แต่ให้อ้างอิงแหล่งที่มา
References
นิศาชล ลีรัตนากร. (2556). รูปแบบการบริโภคสีเขียว ของผู้บริโภคในจังหวัดเชียงใหม่. รายงานผลการวิจัยมหาวิทยาลัยแม่โจ้.
วรรณา ประยุกต์วงศ์. (2544). ตลาดสินค้าเกษตรทางเลือก: กรณีศึกษาตลาดสีเขียว อำเภอหาดใหญ่ จังหวัดสงขลา. วารสารสงขลานครินทร์ ฉบับสังคมศาสตร์และมนุษยศาสตร์. 7(3): 251-265.
วิฑูรย์ ปัญญากุล. (2556). ภาพรวมเกษตรอินทรีย์ไทย 2554-2555. มูลนิธิสายใยแผ่นดิน.
วิฑูรย์ ปัญญากุล และชัยวัฒน์ คงสม. (2558). โครงการศึกษาและจัดทำข้อมูลสถานการณ์การผลิตและการตลาดอินทรีย์. สืบค้นจาก https://www.organic.moc.go.th/sites/default/files/attachments/other/raayngaanchbabsmbuurn.pdf.
ส่วนบริหารและพัฒนาเทคโนโลยีการทะเบียน สำนักบริหารการทะเบียน กรมการปกครอง. (2559). จำนวนประชากรแยกรายอายุทั่วประเทศ. สืบค้นจาก https://stat.dopa.go.th/stat/statnew/upstat_age_disp.php.
ไทยรัฐออนไลน์. (13 มิถุนายน 2556). โพลชี้คนกรุงนิยมรับประทานอาหารเพื่อสุขภาพ!. สืบค้นจาก https://www.thairath.co.th/content/350968.
Banerjee, S. & McKeage, K. (1994). How Green is my Value: Exploring the Relationship between Environmentalism and Materialism. In Allen, C.T. and John, D.R. (Eds), Advances in Consumer Research. 21: 147-152.
D’Souza, C., Taghian, M., Lamb, P. and Peretiatkos, R. (2007). Green Decisions: Demographics and Consumer Understanding of Environmental Labels. International Journal of Consumer Studies. 31(4): 371.
Do Paço, A. M. F., Raposo, M. L. B., Filho, W. L. (2009). Identifying the Green Consumer: A Segmentation Study. Journal of Targeting, Measurement and Analysis for Marketing, 17(1): 17-25.
Hair, J. F., Black, W. C., Babin, B. J. Anderson, R. E. & Tatham, R. L. (2010). Multivariate data analysis. (6 th ed.). NJ: Prentice Hall.
Hughner, R. S. et al. (2007). Who are Organic Food Consumers? A Compilation and review of Why People Purchase Organic Food. Journal of Consumer Behavior. 6: 1-17.
Justin, P. & Jyoti, R. (2012). Consumer Behavior and Purchase Intention for Organic Food. Journal of Consumer Marketing. 29(6): 412-422.
Kareklas, I., Carlson, J. R. & Muehling, D. D. (2014). I Eat Organic for My Benefit and Yours: Egoistic and Altruistic Considerations for Purchasing Organic Food and Their Implications for Advertising Strategies. Journal of Advertising. 43(1): 18-32.
Krejcie, V. R. & Morgan, W. D. (1970). Determining sample size for research activities. Educational and Psychological Measurement. 30: 607 – 610.
Memery, J., Megicks, P., Williams, J. (2005). Ethical and Social Responsibility Issues in Grocery Shopping: a Preliminary Typology. Qualitative Market Research: An International Journal. 8(4): 399-412.
Nelson, J. (1991). Marketing of Pesticide-free vegetables in Bangkok. Thesis (MsC). Asian Institution of Technology, Thailand.
Ottman, JA, & Reilly, WR. (1 9 9 8). Green Marketing: Opportunity for Innovation. 2nd. Prentice Hall.
Roitner-Schobesberger, B., Darnhofer, I., Somsook, S., & Vogel, C. R. (2008). Consumer Perceptions of Organic Foods in bangkok, Thailand. Food Policy. 33: 112-121.
Sinnappan, P. and Rahman, A. A. (2011), Antecedents of green purchasing behavior among Malaysian consumers. International Business Management. 5(3): 129-139.
Webster, F. (1975). Determining the Characteristics of Socially Conscious Consumer. Journal of Consumer Research. 2(12): 188-196.
Wier, M., Andersen, L. M., (2003). Consumer Demand for Organic Foods: Attitudes, Values and Purchasing Behavior. Organic EPrints. Retrieved from: https://orgprints.org/00001829.
Zanoli, R. & Naspeti, S. (2002). Consumer motivations in the purchase of Organic Food: A Means-End Approach. British Food Journal. 104(8): 643-653.