รูปแบบการใช้อำนาจเชิงพุทธในการบริหารจัดการวัดของเจ้าพนักงานตามประมวลกฎหมายอาญา มาตรา 157 ในพระราชบัญญัติคณะสงฆ์ พ.ศ. 2505

บทคัดย่อ

          มีวัตถุประสงค์ในการวิจัย 3 ประการ คือ
          1. สภาพการใช้อำนาจในการบริหารจัดการวัดของเจ้าพนักงานตามประมวลกฎหมายอาญา มาตรา 157 ในพระราชบัญญัติคณะสงฆ์ พ.ศ. 2505 : ผลวิจัยพบว่า เป็นการใช้ที่มีข้อผูกพันกับอำนาจตามพระราชบัญญัติคณะสงฆ์และประมวลกฎหมายอาญา มาตรา 157 ในฐานะเป็นเจ้าพนักงานตามกฎหมาย การใช้อำนาจนั้น ถึงแม้จะมีการละเว้นการปฏิบัติหรือปฏิบัติเกินกว่าหน้าที่บ้าง ก็เพราะเหตุปัจจัยต่าง ๆ เพื่อให้เกิดประโยชน์แก่ผู้อื่นและส่วนรวม
          2. การใช้อำนาจตามประมวลกฎหมายอาญา มาตรา 157 อันเป็นการปฏิบัติหน้าที่ของเจ้าพนักงานตามกฎหมายในพระราชบัญญัติคณะสงฆ์ พ.ศ. 2505 : ผลวิจัยพบว่า การใช้อำนาจของเจ้าอาวาสในการบริหารทรัพย์สิน บุคลากรของวัดและคฤหัสถ์ที่อาศัยอยู่ในวัดให้อยู่ในโอวาท มีการแต่งตั้งคณะกรรมการให้มีส่วนร่วมในการปฏิบัติการตามหน้าที่ในส่วนต่าง ๆ ตามความรู้ความสามารถ โดยใช้ดุลยพินิจโดยชอบสอดคล้องกับหลักพระธรรมวินัยและหลักกัลยาณมิตร
          รูปแบบการใช้อำนาจเชิงพุทธในการบริหารจัดการวัดของเจ้าพนักงานตามประมวลกฎหมายอาญา มาตรา 157 ในพระราชบัญญัติคณะสงฆ์ พ.ศ. 2505 : ผลวิจัยพบว่า มี 3 รูปแบบ คือ 1) การใช้อำนาจตามหลักพระธรรมวินัย 2) การใช้อำนาจอย่างมีศาสตร์และศิลป์ และ 3) การใช้อำนาจตามหลักธรรมาภิบาล ให้ความเสมอภาคของผู้ใต้ปกครอง มีการใช้ดุลยพินิจเพื่อให้เกิดประโยชน์สูงสุดแก่ส่วนรวม โดยไม่มีการปฏิบัติหรือละเว้นการปฏิบัติหน้าที่โดยมิชอบ เพื่อให้เกิดความเสียหายแก่บุคคลอื่น หรือปฏิบัติหรือละเว้นการปฏิบัติหน้าที่โดยทุจริต