ตัวแบบการบริหารจัดการที่ดีของศูนย์ไกล่เกลี่ยข้อพิพาทภาคประชาชน พื้นที่กรุงเทพมหานคร

บทคัดย่อ

          ความขัดแย้งเป็นกระบวนการทางสังคมอย่างหนึ่งที่อาจเกิดขึ้นได้ และมีจำนวนเพิ่มมากขึ้นตามการเปลี่ยนแปลงของสังคม จึงมีความจำเป็นอย่างยิ่งที่จะต้องอาศัยกระบวนการระงับข้อพิพาททางเลือก ผ่านศูนย์ไกล่เกลี่ยข้อพิพาทภาคประชาชน ซึ่งเป็นอีกแนวทางหนึ่งในการสร้างความสมานฉันท์สู่สังคม การวิจัยครั้งนี้จึงมีวัตถุประสงค์เพื่อศึกษาคุณลักษณะการบริหารจัดการที่ดี และพัฒนาตัวแบบการบริหารจัดการที่ดีของศูนย์ไกล่เกลี่ยข้อพิพาทภาคประชาชนพื้นที่กรุงเทพมหานคร เก็บรวบรวมข้อมูลจากผู้สำเร็จการฝึกอบรมหลักสูตรไกล่เกลี่ยข้อพิพาทภาคประชาชน จากสถาบันการศึกษาแห่งหนึ่งในเขตพื้นที่กรุงเทพมหานคร โดยเป็นผู้ผ่านการขึ้นทะเบียนเป็นผู้ไกล่เกลี่ยข้อพิพาท และปฏิบัติหน้าที่ในศูนย์ไกล่เกลี่ยข้อพิพาทภาคประชาชน เขตพื้นที่กรุงเทพมหานคร ไม่น้อยกว่า 6 เดือน ได้กลุ่มตัวอย่าง จำนวน 260 คน วิเคราะห์ข้อมูลด้วยเทคนิคการวิเคราะห์โมเดลสมการโครงสร้าง  
         ผลการวิจัยพบว่า คุณลักษณะการบริหารจัดการที่ดี โดยรวมอยู่ในระดับมาก ปัจจัยตัวแปรแฝงที่ส่งผลต่อการบริหารจัดการที่ดีมากที่สุดคือ ประสิทธิภาพในการวางแผนและการควบคุม รองลงมาคือ ภาวะผู้นำและความร่วมมือ การเมืองและการบริหารสภาพแวดล้อมภายนอก และสมรรถนะองค์การ เมื่อพิจารณาความสอดคล้องของตัวแบบการบริหารจัดการที่ดีของศูนย์ไกล่เกลี่ยข้อพิพาทภาคประชาชนพื้นที่กรุงเทพมหานคร พบว่าการตรวจสอบความสอดคล้องกลมกลืนกับข้อมูลเชิงประจักษ์ โดยค่าความกลมกลืนผ่านเกณฑ์ แสดงว่าโมเดลมีความเที่ยงตรงเชิงโครงสร้างคือ Chi-square =760.1111, chi-square/df= 2.781, df= 198, p=0.000 CFI=0.826, IFI=0.923, RMR=0.035 และ RMSEA=0.080 แสดงให้เห็นว่า สมรรถนะองค์การ ประสิทธิภาพในการวางแผนและการควบคุม การเมืองและการบริหารสภาพแวดล้อมภายนอก และภาวะผู้นำและความร่วมมือ ส่งผลทางตรงเชิงบวกต่อการบริหารจัดการที่ดีของศูนย์ไกล่เกลี่ยข้อพิพาทภาคประชาชนพื้นที่กรุงเทพมหานคร