มาตรการทางกฎหมาย ในการป้องปรามและปราบปราม การทวงถามหนี้ ที่ใช้ความรุนแรงอันเป็นความผิดต่อกฎหมาย

บทคัดย่อ

          วิจัยนี้มีวัตถุประสงค์เพื่อศึกษามาตรการทางกฎหมายในการป้องปรามและปราบปราม การทวงถามหนี้ที่ใช้ความรุนแรงอันเป็นความผิดต่อกฎหมายได้นำแนวคิดทฤษฎีของกฎหมายเกี่ยวกับการยึดทรัพย์หรืออายัดทรัพย์ที่ได้จากการกระทำผิดตามกฎหมายว่าด้วยการทวงถามหนี้มาเป็นแนวทางการวิจัย โดยใช้ระเบียบวิธีการวิจัยเชิงคุณภาพ ได้แก่ การวิจัยเอกสารกฎหมาย การสัมภาษณ์เชิงลึก กลุ่มผู้ให้ข้อมูลคือ เจ้าหน้าที่สืบสวนและสวบสวน พนักงานอัยการ ผู้พิพากษา ผู้เคยประกอบอาชีพรับติดตามทวงถามหนี้และผู้ได้รับความเสียหายในคดีทวงถามหนี้ ผลวิจัยพบว่า สาเหตุที่ผู้กระทำผิดทวงถามหนี้ ด้วยความรุนแรงเกิดจากความไม่เกรงกลัวต่อกฎหมาย แม้พระราชบัญญัติการทวงถามหนี้ พ.ศ.2558 ควบคุมการทวงถามหนี้ ของผู้ที่ใช้ความรุนแรง การทวงหนี้ที่เป็นเท็จ ห้ามเจ้าหน้าที่ของรัฐประกอบธุรกิจทวงถามหนี้ ระวางโทษจำคุกไม่เกิน 5 ปีหรือปรับไม่เกิน 500,000 บาท แต่ผู้กระทำผิดไม่เกรงกลัวต่อกฎหมาย ต่อมาสำนักงานตำรวจแห่งชาติ จะมีคำสั่งเรื่องศูนย์ปราบปราม การกระทำผิดกับลูกหนี้นอกระบบไว้โดยเฉพาะ แต่ก็มิได้ป้องกัน และปราบปรามผู้กระทำผิดได้ ส่วนพระราชบัญญัติป้องกันและปราบปรามการฟอกเงิน พ.ศ. 2542 กำหนดมูลฐานความผิด กลับพบว่าไม่ตรงกับพฤติกรรม ของผู้กระทำผิดว่าด้วยการทวงถามหนี้ จึงเห็นควร นำมาตรการยึดทรัพย์หรืออายัดทรัพย์ ผู้กระทำผิดการทวงถามหนี้ที่ใช้ความรุนแรง นำมาบังคับใช้เพื่อประโยชน์ ต่อการป้องปรามและปราบปรามให้ผู้กระทำผิดเกิดความเกรงกลัว ต่อการถูกยึดทรัพย์หรืออายัดทรัพย์ และลดพฤติกรรมการทวงถามหนี้ที่ใช้ความรุนแรงในสังคม