การลดต้นทุนการตกแต่งสถานที่และจัดกิจกรรม โดยการใช้ดอกไม้อบแห้งจากซิลิกาในโรงแรมอำเภอเทิง จังหวัดเชียงราย
คำสำคัญ:
การลดต้นทุน, การตกแต่งสถานที่และจัดกิจกรรม, ดอกไม้อบแห้งจากซิลิกาบทคัดย่อ
การวิจัยนี้มีวัตถุประสงค์เพื่อศึกษาการลดต้นทุนดอกไม้ในการตกแต่งสถานที่และจัดกิจกรรม โดยการใช้ซิลิกาในการอบแห้งดอกไม้ เพื่อศึกษาเปรียบเทียบต้นทุนในการใช้งานดอกไม้สดกับการใช้ดอกไม้อบแห้ง และเพื่อสำรวจความคิดเห็นต่อการใช้ดอกไม้อบแห้งในการตกแต่งสถานที่และจัดกิจกรรมของผู้ประกอบการโรงแรม ในอำเภอเทิง จังหวัดเชียงราย ประชากร คือ ผู้ประกอบการโรงแรม หัวหน้าฝ่ายที่เกี่ยวข้อง และพนักงานโรงแรม อำเภอเทิง จังหวัดเชียงราย จำนวน 13 โรงแรม โดยใช้วิธีการสุ่มตัวอย่างแบบเจาะจง โรงแรมละ 2 คน เพื่อให้กลุ่มตัวอย่างที่มีลักษณะตามวัตถุประสงค์ของการวิจัย รวมจำนวน 26 คน เครื่องมือคือแบบสอบถาม สถิติที่ใช้ในการวิเคราะห์ข้อมูล ได้แก่ ค่าเฉลี่ยร้อยละ และค่าเบี่ยงเบนมาตรฐาน ผลการวิจัยพบว่า การลดต้นทุนดอกไม้ในการตกแต่งสถานที่และจัดกิจกรรม การตกแต่งด้วยดอกไม้สดมักมีต้นทุนสูง จึงมีทางเลือกหนึ่งที่สามารถช่วยลดต้นทุนในการใช้ดอกไม้ในการตกแต่ง คือการใช้ดอกไม้อบแห้งจากซิลิกา ซึ่งช่วยให้ดอกไม้คงรูปและสีสันไว้ได้นาน เมื่อเปรียบเทียบต้นทุนการใช้ดอกไม้สดและดอกไม้อบแห้งโดยการใช้ซิลิกา ในการตกแต่งสถานที่และจัดกิจกรรม พบว่า การใช้ดอกไม้อบแห้งโดยการใช้ซิลิกา มีต้นทุนต่อครั้งน้อยกว่าการใช้ดอกไม้สด 204.29 หรือคิดเป็นร้อยละ 45.40 ในส่วนความคิดเห็นการต่อใช้ดอกไม้อบแห้งในการตกแต่งสถานที่และจัดกิจกรรมของผู้ประกอบการ ภาพรวมอยู่ในระดับมาก และพบว่า การใช้ดอกไม้อบแห้งในการตกแต่งสถานที่ สามารถลดต้นทุนการจัดกิจกรรมได้ มีความสวยงามและมีความคุ้มค่าในการใช้ดอกไม้แห้งในการตกแต่งสถานที่กิจกรรม รวมถึงอายุการใช้งานของดอกไม้อบแห้งมีความยาวนาน
เอกสารอ้างอิง
กัสมา กาซ้อน. (2566). การวิจัยทางการบัญชี. เชียงราย: คณะบัญชี มหาวิทยาลัยราชภัฏเชียงราย.
ชาลินี เพ็ชรนิล ณัฐหทัย แซ่ย่าง และกิตติศักดิ์ วิธินันทกิตต์. (2566). การอบแห้งดอกบัวด้วยสารดูดความชื้นร่วมกับเทคนิคสุญญากาศและไมโครเวฟ. วารสารวิชาการเทคโนโลยีอุตสาหกรรมและวิศวกรรม มหาวิทยาลัยราชภัฏพิบูลสงคราม, 5(1), 43-58.
ธิดารัตน์ ปลั่งปรีดา และปรารถนา เบ็ญจรูญ. (2561). การทำดอกไม้อบแห้งประดับโดยซิลิกาเจล. คณะศิลปศาสตร์ มหาวิทยาลัยสยาม.
นภาพร หงส์ภักดี และสืบพงศ์ หงส์ภักดี. (2564). รู้เพื่อรอดทางออกสำหรับธุรกิจโรงแรม. Journal of Roi Kaensarn Academi, 6(6), 357-369.
บดินทร์ ศักดาเยี่ยงยงค์. (2568). การใช้เทคนิคการอบด้วยทรายซิลิก้า. https://www.dailynews.co.th/
บัณฑิตย์ พิณอุดม. (2567). Future of tourism รับมือการเปลี่ยนผ่านสู่การเติบโตอย่างมีคุณค่าและยั่งยืน. https://www.bot.or.th/th/home.html
บุญชม ศรีสะอาด. (2560). การวิจัยเบื้องต้น (พิมพ์ครั้งที่ 10). กรุงเทพฯ: สำนักพิมพ์สุวีริยาสาส์น.
พิมพ์เพ็ญ พรเฉลิมพงศ์ ธัญญะ เตชะศีลพิทักษ์ นุชรัฐ บาลลา ธัชพงษ์ พงศ์สุทธิยากร พรกันยา ม้าวิไล และณัฐชา เฉลยจิตรธรรม. (2563). การพัฒนากระบวนการผลิตดอกกุหลาบอบแห้งแบบแช่เยือกแข็งในระดับอุตสาหกรรมสู่เชิงพาณิชย์. (รายงานการวิจัย). สำนักงานคณะกรรมการส่งเสริมวิทยาศาสตร์ วิจัยและนวัตกรรม.
ภัทรธร ช่อวิชิต. (2567). กลยุทธ์วิเคราะห์ต้นทุนขาย ค่าใช้จ่ายในการขายและบริหาร. https:// www.setinvestnow.com/th/home
ศูนย์วิจัยกสิกรไทย. (2567). ปี 2567 รายได้ธุรกิจโรงแรมและที่พักปรับตัวดีขึ้นต่อเนื่อง แต่การแข่งขันสูง การฟื้นตัวยังไม่เท่ากัน. https://www.kasikornresearch.com
ไอเน็ต วิรัชลาภ. (2562). ส่องโอกาสธุรกิจดอกไม้แห้ง. https://www.smethailandclub.com
Cronbach, L.J. (1990). Essentials of psychological testing. (5th ed.). New York: Harper & Row.
ดาวน์โหลด
เผยแพร่แล้ว
รูปแบบการอ้างอิง
ฉบับ
ประเภทบทความ
สัญญาอนุญาต
ลิขสิทธิ์ (c) 2025 มหาวิทยาลัยราชภัฏเชียงราย

อนุญาตภายใต้เงื่อนไข Creative Commons Attribution-NonCommercial-NoDerivatives 4.0 International License.
ต้นฉบับที่ได้รับการตีพิมพ์ในวารสารบัญชีปริทัศน์ มหาวิทยาลัยราชภัฏเชียงราย ถือเป็นกรรมสิทธิ์ของมหาวิทยาลัยราชภัฏเชียงราย ไม่อนุญาตให้นำข้อความทั้งหมดหรือบางส่วนไปพิมพ์ซ้ำ เว้นเสียแต่ว่าจะได้รับอนุญาตจากมหาวิทยาลัยราชภัฏเชียงราย เป็นลายลักษณ์อักษร