FACTORS AFFECTING EFFECTIVE TEACHING AND LEARNING IN THE BACHELOR OF LAWS PROGRAM AT RAMBHAI BARNI RAJABHAT UNIVERSITY
Article Sidebar
Main Article Content
Abstract
Undergraduate education in Thailand has been continually evolving, influenced by various internal and external factors that shape the broader educational system, particularly within the Bachelor of Laws program at Rambhai Barni Rajabhat University. However, the persistently high rate of student attrition poses a significant challenge, adversely affecting both individual development and societal progress. Consequently, it becomes imperative to examine the factors influencing teaching effectiveness to address these issues effectively. This research comprehensively investigates elements affecting educational management, faculty quality, student learning behavior, economic conditions, and family support. A qualitative research methodology was employed, incorporating document analysis, interviews, and observations to identify the underlying causes of student dropouts. The study also proposes strategic recommendations for curriculum development and educational system reforms aimed at enhancing overall effectiveness.
The findings reveal several critical factors contributing to the teaching and learning processes, as well as student dropout rates. Institutional and environmental factors, such as an unsupportive learning environment and the considerable distance from home, significantly impact students' educational experiences. Additional challenges include issues related to instructional management, such as the complexity of course content and an excessive number of subjects. Furthermore, instructor-related factors, including a lack of experience and insufficient attention to students, contribute to the difficulties faced by learners. Moreover, students' irresponsible behavior and lack of motivation, combined with familial challenges like unstable economic conditions and strained relationships, result in inadequate educational support. These factors align closely with educational management and learning theories, which indicate that effective management can mitigate dropout rates. Nonetheless, challenges such as misalignment between course difficulty and students' prior knowledge, as well as insufficient motivation, must be addressed. Therefore, there is a pressing need to enhance teaching practices and educational support systems, focusing on curriculum development that aligns with student needs and improving teaching quality to elevate the overall effectiveness of undergraduate education.
Article Details
This work is licensed under a Creative Commons Attribution-NonCommercial-NoDerivatives 4.0 International License.
The author(s) is only responsible for data appearing in the submitted manuscript of Interdisciplinary social sciences and communication journal.Besides, this journal encourages and enables you to share data such as statements, contents, figures, etc. that support your research publication where appropriate, and enables you to interlink the data with proper citation.
References
กัญญาภิญญ์ สีรัตน์เจริญ, และสุนันท์ ช่วยชู. (2566). แนวทางการพัฒนาการศึกษาตามพระราชบัญญัติการศึกษาเพื่อลดความเหลื่อมล้ำทางการศึกษาของไทย. วารสารมณีเชษฐาราม, 6(1), 32-49.
เกษตร เมืองทอง. (2544). สาเหตุการออกกลางคันของนักศึกษา สาขาวิศวกรรมไฟฟ้า ภาควิชาครุศาสตร์ไฟฟ้า คณะครุศาศาสตร์อุตสาหกรรม สถาบันเทคโนโลยีพระจอมเกล้าพระนครเหนือ (วิทยานิพนธ์ปริญญาครุศาสตร์อุตสาหกรรมมหาบัณฑิต). กรุงเทพ: สถาบันเทคโนโลยีพระจอมเกล้าพระนครเหนือ.
จาตุพล ยงศล. (2560). การสูญเปล่าทางการศึกษาส่งผลต่อคุณภาพบัณฑิตของอุดมศึกษาไทย. วารสารวิชาการศึกษาศาสตร์ คณะศึกษาศาสตร์ มหาวิทยาลัยศรีนครินทรวิโรฒ, 18(1), 1-9.
ชูชาติ รูปงาม และดนิตา ดวงวิไล. (2562). การแก้ปัญหาการออกกลางคันของผู้เรียนวิทยาลัยการอาชีพ สังกัดสถาบันการอาชีวศึกษา ภาคตะวันออกเฉียงเหนือ 3. วารสารวิทยาลัยบัณฑิตเอเชีย, 9(1), 152-158.
ดวงเดือน แสงแพร้ว และสกล วิแก้วมรกต. (2565). ผลการจัดการเรียนรู้เชิงรุกที่มีต่อทักษะแห่งศตวรรษที่ 21 ของนักศึกษาวิทยาลัยนานาชาติ มหาวิทยาลัยมหิดล. วารสารพัฒนาการเรียนการสอนมหาวิทยาลัยรังสิต, 16(2), 52-72.
นงลักษณ์ ดิสสร. (2557). การศึกษาปัจจัยและสาเหตุการออกกลางคันของนักเรียนตามความคิดเห็นของผู้บริหารในสถานศึกษา สังกัดสำนักงานเขตพื้นที่การศึกษาประถมศึกษาจันทบุรี (วิทยานิพนธ์ครุศาสตรมหาบัณฑิต). จันทบุรี: มหาวิทยาลัยราชภัฏรำไพพรรณี.
นันธวัช นุนารถ. (15 มีนาคม 2565). ปัจจัยเสี่ยงที่ส่งผลต่อการออกกลางคันของเด็กและเยาวชน. การประชุมวิชาการรับชาติ ครั้งที่ 2. สถาบันวิจัยและพัฒนา มหาวิทยาลัยราชภัฎกำแพงเพชร.
ประกิต บุญมี และบุญมี เณรยอด. (2565). ทิศทางการจัดการเรียนการสอนหลักสูตรนิติศาสตรบัณฑิตของสถาบันอุดมศึกษาในทศวรรษหน้า (พ.ศ. 2563-2572). วารสารสันติศึกษาปริทรรศน์ มจร, 10(4), 1560-1573.
ประยุทธ ไทยธานี. (2563). การส่งเสริมแรงจูงใจภายในให้แก่ผู้เรียน. วารสารราชพฤกษ์, 18(1), 9-19.
พเยาว์ ดีใจ, น้ำทิพย์ ไชยสวัสดิ์, ชญาภัทร กี่อาริโย, จอมขวัญ สุวรณรรักษ์, และพจนีย์ บุญนา. (2557). ปัจจัยที่มีผลต่อการออกกลางคันตามความคิดเห็นของนักศึกษาระดับปริญญาตรีของมหาวิทยาลัยเทคโนโลยีราชมงคลพระนคร. กรุงเทพ: มหาวิทยาลัยเทคโนโลยีราชมงคลพระนคร.
ภุมริน บุญทวี. (2548). ปัจจัยทางครอบครัวและพฤติกรรมทางสังคมที่มีผลต่อการออกกลางคันของนักศึกษาโรงเรียนอาชีวะเอกชน ในจังหวัดเชียงใหม่ (วิทยานิพนธ์ศึกษาศาสตรมหาบัณฑิต). เชียงใหม่: มหาวิทยาลัยเชียงใหม่.
วรมณ ช่อไม้ทอง. (2566). ผลการศึกษาความคิดสร้างสรรค์ของนักเรียนด้วยวิธีการสร้างเรื่องเล่าแบบดิจิทัลตามแนวคิดคอนสตัคชันนิซึม. วารสารพัฒนาการเรียนการสอนมหาวิทยาลัยรังสิต, 17(2), 206-221.
สิทธิโชค เสนาะน้อย. (2565). ทุนการศึกษา; โอกาส ความเหลื่อมล้ำ ความซ้ำซ้อน: บริหารทุนการศึกษาอย่างไรให้เกิดความเสมอภาค. วารสารสมาคมพัฒนาวิชาชีพการบริหารการศึกษาแห่งประเทศไทย, 4(2), 47-54.
อดิศักดิ์ มิดดี้, ณัฐพล ผู้เทียมใจ และดร.ไสว ศิริทองถาวร. (1 พฤษภาคม 2563). สาเหตุการออกกลางคันของนักศึกษาสาขาวิชาการจัดการอุตสาหกรรม. การประชุมวิชาการสำหรับนักศึกษาระดับชาติ ครั้งที่ 3. คณะเทคโนโลยีอุตสาหกรรม มหาวิทยาลัยราชภัฏสวนสุนันทา.
Arishaba, E. (2024). Teaching and learning in secondary schools using social learning theory. Journal of Research Innovation and Implications in Education. 8(1), 242-247.
Awang Long, Z., & Mohd Noor, M. F. (2023). Factors influencing dropout students in higher education. Education Research International, Article 7704142.
Danielle, E. (2020). Educational management theories: Application and implications. American Journal of Educational Research, 8(6), 356-362.
Dewey, J. (2015). Applicability of constructivist theory in qualitative educational research. International Journal of Educational Research, 67, 1-9.
Doe, J. (2020, January 15). What are the most common educational management theories. LinkedIn. https://www.linkedin.com/advice/1/what-most-common-educational-management-theories-management-advice.
Kaya Yilmaz. (2011). The Cognitive Perspective on Learning: Its Theoretical Underpinnings and Implications for Classroom Practices. The Clearing House, 84, 204-212.
Singh, R., & Krishnan, R. (2021). Educational management theories and practices: A systematic review. Frontiers in Education, 6, Article 646298.
