COMMUNITY-BASED FLOOD MANAGEMENT: A CASE STUDY OF SONGKHLA AND PHATTHALUNG PROVINCES
Article Sidebar
Main Article Content
Abstract
This research aims to study the flood management of local government organizations in Songkhla and Phatthalung Provinces. Causes and characteristics of community participation in flood management with local government organizations, as well as factors affecting community flood mitigation, and suggesting solutions for flood management that are consistent with the context of the areas, using case-based qualitative research methods, collecting data from documentary research and in-depth interview with key informants involved in flood management in Prik Subdistrict Municipality, Sadao District, Choeng Sae Subdistrict Municipality, Krasae Sin District, Songkhla Province, and Chai Buri Subdistrict Administrative Organization, Mueang District, Phatthalung Province.The findings of the research showed that:local government organizations manage floods by bureaucratic structures and integrate flood management with other sectors. This forces local government organizations to build community participation. Meanwhile, factors affecting community flood mitigation, consists of the role of local government organizations, community collaboration in flood preparation, building relationships between local government organizations executive and community leaders and area executives, and adapting to flood at the same time, communities must be able to manage floods themselves as well as having citizenship that is aware of flood management and takes lesson learned to guidelines to manage floods in the future.
Article Details
This work is licensed under a Creative Commons Attribution-NonCommercial-NoDerivatives 4.0 International License.
The author(s) is only responsible for data appearing in the submitted manuscript of Interdisciplinary social sciences and communication journal.Besides, this journal encourages and enables you to share data such as statements, contents, figures, etc. that support your research publication where appropriate, and enables you to interlink the data with proper citation.
References
จักรพันธ์ โพธิพัฒน์ และ สุทธินันท์ โสตวิถี. (2562). วิวาทะการตื่นตูมทางด้านสิ่งแวดล้อม. วารสารสหวิทยาการสังคมศาสตร์และการสื่อสาร, 2(2), 77-89.
ทวิดา กมลเวชช. (2554). มหัศจรรย์อุทกภัยแบบไทยไทย. วารสารสถาบันพระปกเกล้า, 9(3), 20-39.
ไททัศน์ มาลา, วลัยพร ชิณศรี, และ วิไลลักษณ์ เรืองสม. (2558). บทบาทขององค์กรปกครองส่วนท้องถิ่นในจังหวัดปทุมธานีกับการจัดการปัญหาอุทกภัย. วารสารบัณฑิตศึกษามหาวิทยาลัยราชภัฏวไลยอลงกรณ์ในพระบรมราชูปถัมภ์, 9(3), 172-183.
พันธุ์ศิริ ธนาริยะวงศ์. (2556). เครือข่ายการจัดการภัยพิบัติจากอุทกภัย หมู่บ้านเก้ากอ ตำบลทอนหงส์ อำเภอพรหมคีรี จังหวัดนครศรีธรรมราช. วารสารวิทยบริการ, 24(1), 51-71.
วสันต์ เหลืองประภัสร์. (2563). การอภิบาลบนฐานความร่วมมือ: สภาวะสังคมไร้ศูนย์กลาง การแตกกระจายในระบบบริหารราชการ แผ่นดิน และแสวงหาตัวแบบใหม่ในการขับเคลื่อนภารกิจของรัฐ. สถาบันพระปกเกล้า.
วินชัย อุยางกูร. (2563). การตัดสินใจจัดสรรงบประมาณเพื่อการพัฒนาพื้นที่ของนายกองค์การบริหารส่วนจังหวัด. วารสารสหวิทยาการสังคมศาสตร์และการสื่อสาร, 3(1), 23-45.
วีระศักดิ์ เครือเทพ, จรัส สุวรรณมาลา, ตระกูล มีชัย, วศิน โกมุท, เสาวนีย์ วิจิตรโกสุม, เอื้อารีย์ อึ้งจะนิล, ฐิติยา เพชรมุนี, อรอนงค์ เติมทวีวุฒิ, จักรพงษ์ หนูดำ, เปรมสุดา จิ๋วนอก, และ เจตน์ ดิษฐอุดม. (2557). รายงานฉบับสมบูรณ์โครงการศึกษาวิจัยเพื่อติดตามและประเมินผลการกระจายอำนาจของไทย. คณะรัฐศาสตร์ จุฬาลงกรณ์มหาวิทยาลัย.
สำนักงานป้องกันและบรรเทาสาธารณภัยจังหวัดพัทลุง. (2560). แผนการป้องกันและบรรเทาสาธารณภัยจังหวัดพัทลุง พ.ศ. 2558 (ฉบับทบทวน).
สำนักงานป้องกันและบรรเทาสาธารณภัยจังหวัดสงขลา. (2562). แผนการป้องกันและบรรเทาสาธารณภัยจังหวัดสงขลา พ.ศ. 2558 (ฉบับปรับปรุงประจำปีงบประมาณ 2562).
Abarquez, I., & Murshed, Z. (2004). Community-based disaster risk management: Field practitioners’ handbook.Asian Disaster Preparedness Center.
Andrew, M., & Shah, A. (2003). Citizen-centered governance: A new approach to public sector reform. In A. Shah (Ed.), Bringing Civility in Governance (pp. 1-36). The World Bank.
Denters, B. (2011). Local Governance. In M. Bevir (Ed.), The SAGE Handbook of Governance (pp. 313-329). SAGE.
Gulick, L. (2011). Notes on the theory of organization. In J. S. Ott, J. M. Shafritz, & Y. S. Jang (Eds), Classic reading in organization theory (7th ed.) (pp. 83-91). Wadsworth.
Medury, U. (2008). Toward disaster resilient communities: A new approach for South Asia and Africa. InJ. Pinkowski (Ed.), Disaster Management Handbook (pp. 337-354). CRC Press.
Osborne, S. P. (2010). Introduction: The (new) public governance: a suitable case for treatment?. In S. P. Osborne (Ed.), The new public governance? Emerging perspective on the theory and practice of public governance (pp. 1-16). Routledge.
Perwaiz, A., Sinsupan, T., & Murphy, K. (2015). Empowering communities & strengthening resilience. Asian Disaster Preparedness Center.
Sinhasema, S. (2017). Citizen empowerment: Institutional collaboration between Pak Kret Municipality and its community in the 2011 flood disaster management. Journal of Social Science, 13(1), 163-180.
Sorensen, E., & Torfing, J. (2012). Introduction: Collaborative innovation in the public sector. Innovation Journal, 17(1), 1-14.
Ulum, M. C., & Chaijaroenwatana, B. (2012-2013). Governance and capacity building of handling the flood issue in Bojonegoro Municipality, Indonesia. Journal of Politics and Governance “Sustainable Community Development (I)”, 3(1), 18-34.
World Meteorological Organization. (2017). Integrated flood management tools series: Community-based flood management. https://www.floodmanagement.info/
Yin, R. K. (2014). Case Study Research: Design and Method (5th ed.). SAGE.
